Sağlık Turizmi Yapan Gelişmekte Olan Ülkelerde Kaynakların Adil Dağıtımı Problemi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 86 - 92, 31.12.2018

Ayşegül Karaca Dedeoğlu

Öz

Gelişmiş ülkelerde sağlık maliyetlerinin artması, uzun bekleme
süreleri, sigortanın kapsamının azalması gibi nedenlerden dolayı daha düşük ve
orta gelire sahip bireyler sağlık hizmetlerini daha az gelişmiş ülkelerden
temin etmeye başladılar.  Uluslararası
sağlık turizminin değişen bu yönü, gelişmekte olan ülkelerin sağlık
kaynaklarını nispeten daha zengin yabancı hastalara aktarılması son dönemlerde tartışılmaya
başlanmıştır. Ancak diğer taraftan sağlığı bir insan hakkı olarak kabul eden
uluslararası antlaşmalar ve iç hukuk düzenlemelerine göre yabancı hastaların,
kendi ülkelerine göre daha ekonomik ve daha kaliteli sınır ötesi sağlık hizmetlerinden
faydalanmasının engellenmesi sağlık hakkına erişiminin ihlali olarak
yorumlanmaktadır. Bu çalışmada gelişmekte olan ülkelerdeki sağlık turizminde
sağlık kaynaklarının dağıtımındaki çatışmayı, sağlık hakkı ve hakkaniyet ilkeleri
ile incelemeyi amaçlamış bulunmaktayız. Araştırmada nitel araştırma
yöntemlerinden olan doküman analiz yöntemi kullanılmıştır. Uluslararası
bildirge, sözleşme ve yasal mevzuat ele alınıp incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sağlık, Sağlık Hukuku, Sağlık Turizmi, Sağlık Hakkı

Health Tourism in Developing Countries the Problem of Fair Distribution of Resources

Öz

In developed countries, individuals with lower and middle income
have started to provide health services from less developed countries due to
reasons such as increased health costs, long waiting period and reduced
insurance coverage. This changing aspect of international health tourism has
begun to be discussed recently in the transfer of health resources of
developing countries to relatively rich foreign patients. On the other hand,
according to international treaties and domestic legal regulations that
consider health as a human right, the prevention of foreign patients from
benefiting from more economic and better quality cross-border health services
than their countries is interpreted as a violation of their access to health.
In this study, we aimed to examine the conflict in the distribution of health
resources in health tourism in developing countries with the principles of
right to health and equity. Document analysis method which is one of the
qualitative research methods is used in the research. International
declarations, conventions and legal regulations have been examined.

Anahtar Kelimeler

Health, Health Law, Health Tourism, Right to Health

Kaynakça

• Altay, A. (20017). Sağlık hizmetlerinin sunumunda yeni açılımlar ve Türkiye açısından değerlendirilmesi. Sayıştay Dergisi, (64). 33-58.Aydın, G. ve Karamehmet Aydın, B. (2015). Dünya’da ve Türkiye’de sağlık turizmi pazarlama uygulamaları ve karşılaştırmalı durum analizi. Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, (16). 1-21.Benedek, W. (2014). İnsan haklarını anlamak. (M. Bingöllü, Çev.), Avrupa İnsan Hakları ve Demokrasi İçin Eğitim ve Araştırma Merkezi (ETC) Kılcı Türkiye Adalet Akademisi Yayınları.Bennie, R. (2014). Medical tourism: A look at how medical outsourcing can reshape health care, Texas Internatıonal Law Journal, 49, 583-600.Bookman, M. and Bookman, K. (2007). Medical tourism in developing countries. New York: Palgrave MacMillan.Chen, Y. Y. B. and Flood, C.M. (2013). Medical tourism’s impact on health care equity and access ın low-and-middle income countries: making the case for regulation. 41 J.L. Med. & Ethics, 286-300.Cohen, G. (2011). Medical tourism, access to health care and global justice. Virginia Journal International Law 52(1), 1-56: 9-14. Cohen, I.G. (2015). Medical tourism, access to health care, and global justice. Can. J. Comp. & Contemp. L, 161-239.Gemalmaz H.B. ve Ertan İ. M. (2015). Rabbim Cleveland dedi: Sağlık turizmi-insan hakları ilişkisi üzerine başlangıç notları, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 70(4), 1003-1039.Gostin, L. O. (2001). Public health, ethics, and human rights: A tribute to the late Jonathan Mann, Journal of Law, Medicine & Ethics, (29), 121-130.Lobo Pacheco L, Jonzon R, Hurtig A. (2016). Health assessment and the right to health in Sweden: Asylum seekers’ perspectives. PLoS One, 11(9):e0161842.Nebioğlu, G. ve Yaylı A. (2013). Sağlık turizmi. (Ed. Tengilimoğlu, D), Ankara: Siyasal Kitabevi. Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights WHO and The Right to Health Fact Sheet No. 31.Ökem Z. G. (1996). Sağlık hizmetlerinde hakkaniyet analizi. Toplum ve Hekim, 11(72), 67-72.Temiz, Ö. (2014). Türk hukukunda bir temel hak olarak sağlık hakkı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 69(1), 165-188.Wibulpolprasert, S. Pachanee, C., Pitayarangsarit, S. and Hempisut, P. (2004). International service trade and its implications for human resources for health: a case study of Thailand. Human Resources for Health, 2(10), 1-12.
• İNTERNET KAYNAKLARIEconomic and Social Council Distr. GENERAL E/CN.4.2003.58 13 February 2003 file:///C:/Users/Ay%C5%9Feg%C3%BCl/Desktop/indirdiklerim/HuntIn%202003%20Raporu.pdf Erişim 16.10.2017.http://saglikturizmi.gov.tr/TR,1134/turkiye-medikal-turizmi-degerlendirme-raporu-2012-yayinlandi.html Erişim 12.12.2017.http://www.saglikturizmi.org.tr/yonetim/templates/addons/ckfinder/userfiles/TMTD_2013_raporu.pdf http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts Erişim 01.08.2017.http://www.who.int/about/mission/en/ Erişim 30.07.2017.https://www.escr-net.org/resources/general-comment-no-22-2016-right-sexual-and-reproductive-health Erişim 20.04.2016.