Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sosyal Belediyecilik Uygulamaları: Erzurum Büyükşehir Belediyesi Örneği

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 1, 15 - 28, 30.03.2022

Öz

Modern devlet anlayışına sahip olan her ülke, yerel yönetim birimleri olan belediyelerin, sosyal belediyecilik hizmeti verebilmeleri için gereken yasal zemini hazırlamayı temel görevleri arasında kabul eder. Bu doğrultuda belediyeler, sosyal yardım ve çok sayıda farklı hizmetleri özellikle sorumluk alanları içerisinde yaşayan vatandaşlara uygulama ve bölgelerindeki yaşam kalitesini artırıcı politikaları hayata geçirmekle sorumlu tutulmuşlardır.
Bu çalışmanın ilk kısmında, sosyal belediyeciliğin tanımı, fonksiyonları ve Türkiye’de gelişim süreci ve uygulamaları üzerinde durulmuştur. Araştırma kısmının yer aldığı ikinci bölümde ise Erzurum Büyükşehir Belediyesi bünyesinde hizmet vermekte olan Sanat ve Mesleki Eğitim Kursları (ESMEK)’na katılan kursiyerlerin sosyal belediyecilik uygulamaları ile ilgili görüşleri anket tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre katılımcıların, istihdama yönelik mesleki beceri ve eğitim hizmetlerinden memnuniyet düzeyi yüksektir. Katılımcılar bu bağlamda istihdam imkânlarının artırılmasına yönelik tedbir ve politikaların uygulamaya konulması beklentisi içerisindedir.

Kaynakça

  • Akdoğan, Y. (2002). Ulusal Soruna Yerel Çözüm: Sosyal Belediyecilik. Eminönü Bülteni, Şubat Sayısı.
  • Ateş, H. (2009), Sosyal Belediyecilik. MÜSİAD Çerçeve Dergisi, (49), 88-95.
  • Ayhan, U. (2008). “Amerika Birleşik Devletlerinde Yerel Yönetimler”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 70, 103-120.
  • Aytaç, F. (2005). Gerekçeli-Açıklamalı Belediye ve Büyükşehir Belediyesi Kanunu, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Batırer, B. (2019). 6360 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun Etkileri Üzerine Bir İnceleme, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü..
  • Bayraktar, R. (2013). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Sosyal Politikaya Bakış Açısı: Sosyal Belediyecilik Nilüfer ve Yıldırım Belediyesi Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çalçalı, Ö. (2014). “6360 Sayılı Kanun’un Türkiye’de Yerel Yönetimler Sistemine Getireceği Değişiklikler”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 23(4), 49- 68.
  • Çelik, (2013). Yerel Yönetimlerin Sosyal Politikalara Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çınar, O. (2010). “Okul Müdürlerinin İletişim Sürecindeki Etkinliği”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22 (1), 267-276.
  • Çıplak, B. (2015). Belediyelerde Sosyal Bütçe Anlayışı Açısından Çanakkale Belediyesi İncelenmesi ve Değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çolakoğlu, E. (2014). Kent Tarihi ve Yerel Yönetim İlişkisi Yönüyle Erzurum. Türk İdare Dergisi, (479), 29-58.
  • Deniz, G. (2019). “Yerel Siyaset Açısından Türkiye’de Büyükşehir Belediye Yönetimi”, Yayımlanmamış Doktora Tezi). Bartın: Bartın üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • EBB, (2020). Faaliyet Raporları. https://www.erzurum.bel.tr/IcerikDetay-faaliyet_raporlari/16/D. Html, Erişim tarihi 01.02.2020.
  • Erten, M. (1999). Nasıl Bir Yerel Yönetim, İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
  • ESMEK (2020). Erzurum’un Yükselen Eğitim Ve Kültür Değeri: Esmek. https://www.erzurum.bel.tr/GuncelHaber-erzurum-un-yukselen-egitim-ve-kultur-degeri- esmek/29/264661.html, Erişim tarihi 01.02.2020.
  • Ezer, (2018). Belediyelerin Sosyal Belediyecilik Uygulamalarına Yönelik Memnuniyet: Ankara Pursaklar Belediyesi Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gül, H. (2012). “Sosyal Belediyecilik Sosyal Devlete ve Sosyal Haklara Bir Alternatif mi?”, IV. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu, Muğla Sıtkı Koçman Ünv., Muğla,377-392).
  • Gülbeyen Z. (2020). Sosyal Belediyecilik Uygulamaları: Erzurum Büyükşehir Belediyesi Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kesgin, B. (2008). Yoksulluğa Yerel Müdahale ‘Sosyal Belediyecilik' Karşılaştırmasında Eminönü ve Beşiktaş Belediyeleri Örnekleri. (Yayımlanmış Doktora Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Küçükali, A. (2014) a. Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Yapının Kadınların Çalışma Hayatı Üzerine Etkileri: Erzurum Örneği. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9 (1),1-19.
  • Küçükali, A. (2014) b. Engellilere Uygulanan Sosyal Politikaların Değerlendirilmesi: Atatürk Üniversitesi Örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 4 (1), 59-86.
  • Morata, F. (2004). Yerel Kalkınmada Belediyelerin Rolü, Uluslararası Sempozyum, 24 Ocak 2004, Pendik Belediyesi Yayınları, İstanbul.
  • Nadaroğlu, H. (2001). Mahalli İdareler, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ortaylı, İ. (2007). Batılılaşma Yolunda, İstanbul: İnkılap Yayınevi.
  • Ortaylı, İ.(1995). Devraldığımız Miras, Yeni Türkiye, Yönetimde Yeniden Yapılanma Özel Sayısı, Yıl:1, Sayı:4, 552-558.
  • Öz Selek, C. (2010). Sosyal Belediyecilik Bağlamında Evde Bakım Hizmetleri (İstanbul, Ankara ve Kocaeli Büyükşehir Belediyeleri Örnekleri (Yayımlanmış Doktora Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özden, K. (2010). Almanya’da Kentleşme politikaları: Tarihsel Süreç ve Güncel Politikalar Muhafazakâr Düşünce Dergisi, Yıl 6, Sayı 23, 2010, 99-113.
  • Öztürk, A. (2002). 21. Yüzyıl Türkiye’si İçin Yerel Yönetim Modeli, İstanbul: Ümraniye Belediyesi Kültür Yayınları.
  • Parlak, B. (2014). Avrupa Birliği Perspektifinden Merkezi Yönetim - Yerel Yönetim. TESAM Akademi Dergi, 1, 7-40.
  • Pekşen, (2014). Sosyal Belediyecilik Çerçevesinde Engellilere Sunulan Hizmetler: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği, (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi) Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Resmi Gazete (2006). Çocuk ve Kadınlara Yönelik Şiddet Hareketleriyle Töre ve Namus Cinayetlerinin Önlenmesi İçin Alınacak Tedbirler. https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2006/07/20060704-12.
  • Tortop, N. B., Aykaç, H., Yayman, M., Özer, A. (2008), Mahalli İdareler, Ankara: Nobel Yay.
  • Uçaktürk, T., Uçaktürk, A., Özken, M. (2009). “Yerel Yönetimlerde Sosyal Sorumluluk Bağlamında Sosyal Belediyecilik: Biga Belediyesi Örneği”, VI. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi, Çanakkale: 18 Mart Üniversitesi.
  • Uslu, H. (2011). Sosyal Politika Açısından Belediyeler ve Ümraniye Belediyesi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Kültür Yayınları.
  • Varol, S. (2019). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamalarının Değerlendirilmesi İstanbul Büyükşehir Belediyesi Örneği (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Zastrow, Charles. (1993). Introduction to Social Work and Social Welfare, California: Brooks- Cole, Fifth Edition.

Social Municipality Practises: The Sample of Erzurum Metropolitan Municipality

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 1, 15 - 28, 30.03.2022

Öz

Every country that has a modern understanding of the state considers it among its basic duties to prepare the legal ground necessary for municipalities, which are local government units, to provide social municipality services. In this direction, municipalities are held responsible for implementing social assistance and many different services, especially for citizens living within their areas of responsibility, and for implementing policies that increase the quality of life in their regions.
In this first part, the definition of social municipality, its function and development processes and practices in Turkey are emphasized. In the field service of the research, the main trainees of the Art and Vocational Training Courses (ESMEK) serving in Erzurum Metropolitan Municipality were examined from the practice regarding the social municipality practices. Achieving the goals achieved is at a higher level than the skills and training services for employment. It is because the students benefit from the aims and trainings for benefiting from these trainings.

Kaynakça

  • Akdoğan, Y. (2002). Ulusal Soruna Yerel Çözüm: Sosyal Belediyecilik. Eminönü Bülteni, Şubat Sayısı.
  • Ateş, H. (2009), Sosyal Belediyecilik. MÜSİAD Çerçeve Dergisi, (49), 88-95.
  • Ayhan, U. (2008). “Amerika Birleşik Devletlerinde Yerel Yönetimler”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 70, 103-120.
  • Aytaç, F. (2005). Gerekçeli-Açıklamalı Belediye ve Büyükşehir Belediyesi Kanunu, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Batırer, B. (2019). 6360 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun Etkileri Üzerine Bir İnceleme, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü..
  • Bayraktar, R. (2013). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Sosyal Politikaya Bakış Açısı: Sosyal Belediyecilik Nilüfer ve Yıldırım Belediyesi Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çalçalı, Ö. (2014). “6360 Sayılı Kanun’un Türkiye’de Yerel Yönetimler Sistemine Getireceği Değişiklikler”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 23(4), 49- 68.
  • Çelik, (2013). Yerel Yönetimlerin Sosyal Politikalara Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çınar, O. (2010). “Okul Müdürlerinin İletişim Sürecindeki Etkinliği”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22 (1), 267-276.
  • Çıplak, B. (2015). Belediyelerde Sosyal Bütçe Anlayışı Açısından Çanakkale Belediyesi İncelenmesi ve Değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çolakoğlu, E. (2014). Kent Tarihi ve Yerel Yönetim İlişkisi Yönüyle Erzurum. Türk İdare Dergisi, (479), 29-58.
  • Deniz, G. (2019). “Yerel Siyaset Açısından Türkiye’de Büyükşehir Belediye Yönetimi”, Yayımlanmamış Doktora Tezi). Bartın: Bartın üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • EBB, (2020). Faaliyet Raporları. https://www.erzurum.bel.tr/IcerikDetay-faaliyet_raporlari/16/D. Html, Erişim tarihi 01.02.2020.
  • Erten, M. (1999). Nasıl Bir Yerel Yönetim, İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
  • ESMEK (2020). Erzurum’un Yükselen Eğitim Ve Kültür Değeri: Esmek. https://www.erzurum.bel.tr/GuncelHaber-erzurum-un-yukselen-egitim-ve-kultur-degeri- esmek/29/264661.html, Erişim tarihi 01.02.2020.
  • Ezer, (2018). Belediyelerin Sosyal Belediyecilik Uygulamalarına Yönelik Memnuniyet: Ankara Pursaklar Belediyesi Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gül, H. (2012). “Sosyal Belediyecilik Sosyal Devlete ve Sosyal Haklara Bir Alternatif mi?”, IV. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu, Muğla Sıtkı Koçman Ünv., Muğla,377-392).
  • Gülbeyen Z. (2020). Sosyal Belediyecilik Uygulamaları: Erzurum Büyükşehir Belediyesi Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kesgin, B. (2008). Yoksulluğa Yerel Müdahale ‘Sosyal Belediyecilik' Karşılaştırmasında Eminönü ve Beşiktaş Belediyeleri Örnekleri. (Yayımlanmış Doktora Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Küçükali, A. (2014) a. Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Yapının Kadınların Çalışma Hayatı Üzerine Etkileri: Erzurum Örneği. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9 (1),1-19.
  • Küçükali, A. (2014) b. Engellilere Uygulanan Sosyal Politikaların Değerlendirilmesi: Atatürk Üniversitesi Örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 4 (1), 59-86.
  • Morata, F. (2004). Yerel Kalkınmada Belediyelerin Rolü, Uluslararası Sempozyum, 24 Ocak 2004, Pendik Belediyesi Yayınları, İstanbul.
  • Nadaroğlu, H. (2001). Mahalli İdareler, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ortaylı, İ. (2007). Batılılaşma Yolunda, İstanbul: İnkılap Yayınevi.
  • Ortaylı, İ.(1995). Devraldığımız Miras, Yeni Türkiye, Yönetimde Yeniden Yapılanma Özel Sayısı, Yıl:1, Sayı:4, 552-558.
  • Öz Selek, C. (2010). Sosyal Belediyecilik Bağlamında Evde Bakım Hizmetleri (İstanbul, Ankara ve Kocaeli Büyükşehir Belediyeleri Örnekleri (Yayımlanmış Doktora Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özden, K. (2010). Almanya’da Kentleşme politikaları: Tarihsel Süreç ve Güncel Politikalar Muhafazakâr Düşünce Dergisi, Yıl 6, Sayı 23, 2010, 99-113.
  • Öztürk, A. (2002). 21. Yüzyıl Türkiye’si İçin Yerel Yönetim Modeli, İstanbul: Ümraniye Belediyesi Kültür Yayınları.
  • Parlak, B. (2014). Avrupa Birliği Perspektifinden Merkezi Yönetim - Yerel Yönetim. TESAM Akademi Dergi, 1, 7-40.
  • Pekşen, (2014). Sosyal Belediyecilik Çerçevesinde Engellilere Sunulan Hizmetler: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği, (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi) Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Resmi Gazete (2006). Çocuk ve Kadınlara Yönelik Şiddet Hareketleriyle Töre ve Namus Cinayetlerinin Önlenmesi İçin Alınacak Tedbirler. https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2006/07/20060704-12.
  • Tortop, N. B., Aykaç, H., Yayman, M., Özer, A. (2008), Mahalli İdareler, Ankara: Nobel Yay.
  • Uçaktürk, T., Uçaktürk, A., Özken, M. (2009). “Yerel Yönetimlerde Sosyal Sorumluluk Bağlamında Sosyal Belediyecilik: Biga Belediyesi Örneği”, VI. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi, Çanakkale: 18 Mart Üniversitesi.
  • Uslu, H. (2011). Sosyal Politika Açısından Belediyeler ve Ümraniye Belediyesi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Kültür Yayınları.
  • Varol, S. (2019). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamalarının Değerlendirilmesi İstanbul Büyükşehir Belediyesi Örneği (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Zastrow, Charles. (1993). Introduction to Social Work and Social Welfare, California: Brooks- Cole, Fifth Edition.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Adnan Küçükali 0000-0002-3908-3400

Zeynep Gülbeyen 0000-0002-8338-3355

Erken Görünüm Tarihi 30 Mart 2022
Yayımlanma Tarihi 30 Mart 2022
Gönderilme Tarihi 30 Ocak 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Küçükali, A., & Gülbeyen, Z. (2022). Sosyal Belediyecilik Uygulamaları: Erzurum Büyükşehir Belediyesi Örneği. Uluslararası Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 2(1), 15-28.

25359

Bu dergide yer alan içerikler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.