Harmanlanmış Öğrenme Modeli

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 1, 171 - 186, 02.07.2024

Murat Bayır

Öz

Dünyada insanlığın doğuşuyla başlayan eğitim öğretim anlayışı insanlığın yeryüzünde çoğalmaya başlamasıyla her çağda farklı biçim ve modellerde kendini farklı şekillerde göstermiş, sürekli bir ilerleme, bir önceki modelin eksik ya da yetersiz kaldığı alanları kapatma şeklinde devam etmiştir. Harmanlanmış öğrenme de çağın gereklerine ayak uydurmak ve yüz yüze eğitim ve uzaktan eğitim/bilgisayarlı eğitimden aldığı birikimle yeni bir yaklaşım ortaya koymaya çalışmaktadır. Yüz yüze eğitim ve uzaktan eğitimin olumlu yanlarını birleştirmeye ve iki yaklaşımdan aldığı destekle bir tasarım oluşturmuş, öğrenme yaklaşımlarından da aldığı destekle 21. Yüzyıl becerilerini geliştirmeyi amaçlamıştır. Bu bağlamda bu araştırma genel olarak harmanlanmış öğrenmeyi tanıtmak, dünya literatüründeki yerini belirlemek ve tasarımın pedagojik olarak neler sağlayabileceğini ortaya koymaktır. Ortaya konan araştırma sonucunda harmanlanmış öğrenme modelinin öğrencilerin ders çalışma, derse odaklanma ve araştırma becerilerinde olumlu etkilerinin olduğu; bu becerilerin günümüz yükseköğretimini bitiren bireylerden talep edilen becerilerle örtüştüğü görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

harmanlanmış (Blended) öğrenme, çevrim içi öğrenme, ters yüz sınıf (flipped classroom).

Kaynakça

• Akkoyunlu, B. ve Kurbanoğlu, S. (2003). Öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlığı ve bilgisayar öz-yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(24), 1-10.
• Aktaş, A. (2022). Rusya-Ukrayna savaşında insani diplomasi aracı olarak Türkiye’nin yumuşak güç kullanımı. Journal of History School, 61, 4081- 4101.
• Aktaş, A. (2023). Toplumsal mahremiyet dönüşümü ve WhatsApp durum paylaşma özelliği ilişkisi üzerine bir inceleme, Eskiyeni, 48, 185-200. https://doi.org/10.37697/eskiyeni.1225175.
• Aktaş, A. (2024). Kırgızistan’da yayınlanan Türk dizilerinin yumuşak güç ekseninde değerlendirilmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(2), 550-559. doi:10.33206/mjss.1335996
• Aytaç, T. (2022). Okul Yönetiminde Dijital Dönüşüm ve Dijital Liderlik. Eğitimde Yeni Sorunlar ve Cevaplar, 61.
• Barnard, L., Lan, W. Y., To, Y. M., Paton, V. O., & Lai, S. L. (2009). Measuring selfregulation in online and blended learning environments. The internet and higher education, 12(1), 1-6.
• Boelens, R., Van Laer, S., De Wever, B., & Elen, J. (2015). Blended learning in adult education: towards a definition of blended learning.
• Bonk, C. J., & Graham, C. R. (2006). The handbook of blended learning. San Francisco, CA: Pfeiffer. 1-12.
• Dağhan, G., Kalaycı, E., & Seferoğlu, S. S. (2011). Milli eğitim şuralarındaki teknoloji politikalarının incelenmesi. XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri. İnönü Üniversiesi, Malatya.
• Driscoll, M. (2002). Blended learning: Let’s get beyond the hype. E-learning, 1(4),1-4.
• Enfield, J. (2013). Looking at the impact of the flipped classroom model of instruction on undergraduate multimedia students at CSUN. TechTrends, 57(6), 14-27.
• Fagan, M. H., Neill, S., & Wooldridge, B. R. (2004). An empirical investigation into the relationship between computer self-efficacy, anxiety, experience, support and usage. Journal of Computer Information Systems, 44(2), 95-104.
• Garrison, D. R. ve Kanuka, H. (2004). Blended learning: uncovering its transformative potential in higher education. The internet and higher education, 7(2), s.95-105.
• Graham, C. R. (2006). Blended learning systems: Definition, current trends, and future directions. In C. J. Bonk & C. R. Graham (Eds.), The Handbook of Blended Learning: Global Perspectives, Local Designs (pp. 3–21). San Francisco: Pfeiffer.
• Graham, C. R., Henrie, C. R., & Gibbons, A. S. (2014). Developing models and theory for blended learning research. In A. G. Picciano, C. D. Dziuban, & C. R. Graham (Eds.), Blended learning: Research perspectives (Volume 2, pp. 13–33). New York: Routledge.
• Horn, M. B., & Staker, H. (2017). Blended: Using disruptive innovation to improve schools. John Wiley & Sons.
• Kalaycı, N., & Yıldırım, N. (2020). Türkçe Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Analizi (2009-2017-2019). Trakya Eğitim Dergisi, 10(1), 238-262. https://doi.org/10.24315/tred.580427
• Korucu, A.T. & Kabak, K. (2020). Türkiye'de hibrit öğrenme uygulamaları ve etkileri: Bir meta analiz çalışması [Hybrid learning practices and effects in Turkey: A meta analysis study]. Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dergisi/Journal of Information and Communication Technologies, 2(2), 88-112.
• McDonald, P. L. (2014). Variation in Adult Learners’ Experiences of Blended Learning in Higher Education. In A. G. Picciano, C. D. Dziuban, & C. R. Graham (Eds.), Blended Learning: Research Perspectives (Volume 2, pp. 215–234). New York: Routledge.
• Moore, MG (1973). Bağımsız öğrenme ve öğretme teorisine doğru. Yüksek Öğretim Dergisi , 44 (9), 661-679.
• Osguthorpe, R. T., & Graham, C. R. (2003). Blended learning environments. Quarterly review of distance education, 4(3).
• Özerbaş, M., & Benli, N. (2015). Blended öğrenme ortamının öğrenci akademik başarı ve tutumlarına etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 87-108.
• Park, Y., Yu, J. H., ve Jo, I. H. (2016). Clustering Blended Learning Courses By Çevrim içi Behavior Data: A Case Study in A Korean Higher Education Institute. The Internet and Higher Education, 29, 1-11. doi: 10.1016/j.iheduc.2015.11.00
• Procter, C. (2003, September). Blended learning in practice. Presented at Education in a Changing Environment conference, Salford.
• Talan, T. ve Gülseçen, S. (2018). Ters-Yüz Sınıf ve Harmanlanmış Öğrenmede Ayrıştırma Özdüzenleme Becerilerinin ve Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi (TURCOMAT), 9(3), 563-580.
• Taşkın, G., ve Aksoy, G., (2023). Hibrit Öğrenme Modeli: Teorik Bir Bakış. XVI. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi (pp.75-80). Sivas, Turkey.
• Tonbuloğlu, İ. ve Tonbuloğlu, B. (2021). Eğitimde Dijital Dönüşüm Harmanlanmış Öğrenme, (Analiz Raporu: 2021/09). İstanbul: İLKE İlim Kültür Eğitim Vakfı.
• Ünsal, H. (2010). Yeni Bir Öğrenme Yaklaşımı: Harmanlanmış Öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 40(185), 130-137.
• Ünsal, H. (2007). Harmanlanmış öğrenme etkinliğinin çoklu düzeyde değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Üstün, AB (2011). Böte öğretim elemanlarının harmanlanmış öğrenme ortamlarında verilen olayların dağılımı (Yüksek Lisans tezi).
• Van Laer, S., & Elen, J. (2019). The effect of cues for calibration on learners' selfregulated learning through changes in learners’ learning behaviour and outcomes. Computers & Education, 135, 30-48.
• Xiao, J., Sun-Lin, H. Z., Lin, T. H., Li, M., Pan, Z., & Cheng, H. C. (2020). What makes learners a good fit for hybrid learning? Learning competences as predictors of experience and satisfaction in hybrid learning space. British Journal of Educational Technology.