TOURISM POTENTIAL OF THE HISTORICAL-CULTURAL HERITAGE OF SAMANDAĞ DISTRICT

Yıl 2022, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 19, 30.06.2022

Tülay Öcal , Melek Güleş

Öz

Hatay, one of the cultural heritage sites, connects Anatolia to the Middle East. The town of Samandağ, which was a port city in the past, is one of the oldest places in terms of settlement history. The aim of this study is to reveal the tourism potentials of Samandağ, which is a protected area, by determining the historical-cultural heritage. Among the qualitative research done in Samandağ, trips and observations were made within the scope of ethnographic techniques and photographs were taken from the field. The strengths, weaknesses, opportunities and threats of the cultural heritage potential at the site were identified and were evaluated according to the SWOT analysis. The map showing the location of the different cultural heritages was created with the ArcGIS Desktop program, which is an online geographic information system service. Map data which was obtained from official institutions, were created with the ArcMap 10.3 version of the ArcGIS Desktop application. As a result, suggestions were made to evaluate and promote the cultural heritage potential in Samandağ in terms of tourism.

Anahtar Kelimeler

Historical-Cultural Heritage, Tourism Potential, Samandag Historical-Cultural Tourism

Samandağ İlçesinin Tarihi-Kültürel Mirasının Turizm Potansiyeli

Öz

Kültürel miras sahalarından biri olan Hatay, Anadolu’yu Ortadoğu’ya bağlamaktadır. Samandağ ilçesi geçmişte liman şehri olarak yerleşme tarihine kaynaklık eden en eski mekânlardan biridir. Bu çalışmanın amacı, bir sit alanı olan Samandağ’ın tarihi-kültürel miraslarını belirleyerek turizm potansiyellerini ortaya çıkarmaktır. Samandağ’da nitel araştırmalardan etnografya tekniği kapsamında gezi-gözlemler yapılmış, araziden fotoğraflar çekilmiştir. Sahadaki kültürel miras potansiyelinin güçlü yönler, zayıf yönleri, fırsatları ve tehditleri tespit edilmiş ve bunlar SWOT analizine yerleştirilmiştir. Kültürel mirasların yerini gösteren harita, coğrafi bilgi sistemleri kapsamında olan ArcGIS Desktop programıyla hazırlanmıştır. Resmî kurumlardan alınan harita verileri ArcGIS Desktop programının ArcMap 10.3 sürümüyle çizilmiştir. Sonuçta, Samandağ’daki ortaya konan kültürel miras potansiyelinin turizm açısından değerlendirilip tanıtımının yapılması için öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Tarihi-Kültürel Miras, Turizm Potansiyel, Samandağ’ın Tarihi-Kültürel Turizm

Kaynakça

• Akova, İ. (1997). Türkiye’de Turizmin Önemi ve Ekonomideki Yeri. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı 32: 263- 280.
• Altaş, N. (2014). Kentsel dönüşümde kültürel miras değerlerinin korunması: Erzurum örneği. Doğu Coğrafya Dergisi, 19(32), 243-260.
• Arınç, P.C. (2002). Selçuk’ta Kültür Turizmi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı.
• Ashworth, G. (2015). Planowanie dziedzictwa. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury
• Baykan, E. (2007). Kültür turizmi ve turizmin kültürel varlıklar üzerindeki etkileri. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 30-49.
• Birinci, S., Kaymaz, Ç. K., & Camcı, A. (2018). Göbekli Tepe’nin Arkeolojik Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi (Şanlıurfa). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(3), 1351-1367.
• Bogacz-Wojtanowska, E. & Góral, A. (2018). Networks or structures? Organizing cultural routes around heritage values. Case studies from Poland. Humanistic Management Journal, 3(2), 253-277.
• Canadian Heritage Tourism. (2005). Cultural-Heritage Tourism: Review of Existing Market Research, April, http://www.pch.gc.ca/documents/fpt/capacity/tourismrpdf_e. pdf.
• Çoban, S. (2014). Mardin’de Yaşayan Yetişkinlerin Tarihi ve Kültürel Mirasa İlişkin Bilinçlilik Durumu. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, ANKARA.
• Danca, A. (1998). SWOT Analysis. http://www.bus.ucf.edu/sgarcia/MAR3641(Son Erişim Tarihi: 03.05.2010).
• Demirtaş, N. Ray, U. (2020). Hatay/Samandağ ilçesinin SWOT analizi ve turizm faaliyetlerine yönelik bir çalışma. Dünya İnsan Bilimleri Dergisi, 2020 (2) , 99-115. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/insan/issue/54793/728952
• Dinçer, Ö. (2004). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Beta Basım.
• Doğanay, H. (1992). Türkiye Turizm Coğrafyası. Kazım Karabekir Ünv. Yay.
• Doğanay, H. ve Zaman, S. (2013). Türkiye Turizm Coğrafyası (Güncellenmiş 4. Baskı). Erzurum: Pegem Akademi, 1-3.
• Doğaner, S. (2001). Türkiye turizm coğrafyası. Çantay Kitabevi.
• Emekli, G, (2003). “Kültür mirasının kültürel turizm yaklaşımıyla değerlendirilmesi”. Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu, Bildiriler kitabı. E.Ü. Edebiyat Fak. Yay. S: 43-49. İzmir.
• Emekli, G. (2004). “Türkiye’de Kültürel Turizm”. II. Uluslararası Turizm, Çevre ve Kültür Sempozyumu, 10-11 Mayıs 2004, 11-20, İzmir.
• Emekli, G. (2005). AVRUPA BİRLİĞİ'NDE TURİZM POLİTİKALARI ve TÜRKİYE'DE KÜLTÜREL TURİZM. Ege Coğrafya Dergisi, 14(1-2), 99-107.
• Emekli, G. (2006). Coğrafya, kültür ve turizm: kültürel turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15(1-2), 51-59.
• Góral, A. (2016). Cultural routes as a medium for changes in regions. Sharing cultures, 719-728.
• Göğebakan, Y., & Saban, D. (2018). DÜNYA MİRAS LİSTESİ VE VESPASIANUS-TİTUS TÜNELİ-SÜREÇ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME. Journal of International Social Research, 11(55).
• Gürlek, T. B. (2002), SWOT Analizi, Gebze: Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu.
• Hall, S. (1997). Representation: Cultural representations and signifying practices. London: Sage/Open University
• Hatay İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, (www.hatay.ktb.gov.tr) Erişim Tarihi: 19.10.2019
• Herbert, S. (2010). “A Taut Rubber Band: Theory and Empirics in Qualitative Geographic Research”. DeLyser, D. Herbert, S. Aitken, S. Crang, M. & McDowell, L. Ed. By, The SAGE Handbook of Qualitative Geography. SAGE Publications, 69-82. https://dx.doi.org/10.4135/9781446247617.
• http://hatay.gov.tr/inanc-turizmi Erişim Tarihi: 18.06.2021: 23.57
• http://www.samandag.gov.tr/besikli-magara Erişim Tarihi: 19.06.2021: 00.38
• https://kvmgm.ktb.gov.tr/TR-43253/genel-mudurlugumuze-bagli-muzeler-ve-orenyerleri Erişim Tarihi: 09.06.2022: 22.18
• https://muze.gov.tr/muze-detay?SectionId=HSM01&DistId=MRK Erişim Tarihi: 19.06.2021: 01.20
• https://www.vakiflikoy.com/ Erişim Tarihi: 18.06.2021: 23.54
• https://www.youtube.com/watch?v=KmEuFvfVyes Erişim Tarihi: 13.06.2021: 19.14
• Hunter, C.(2002). SUSTAİNABLE TOURİSM AND THE TOURİSTİC ECOLOGİCAL FOOTPRİNT. Environment, Development and Sustainability, 4: 7– 20: 8. İnternet Kaynakları
• Kirshenblatt-Gimblett. (2004). Intangible heritage as Metacultural production. Museum International 1-2 (56): 52– 65.
• Kurtar, C. (2012). Kentsel Kültürel Miras Yönetimi ve Rekreasyonla İlişkisi: ankaraHamamönü Örneği, Ankara Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, ANKARA.
• Lowenthal, D. (1998). The heritage crusade and the spoils of history. Cambridge: CUP.
• Macdonald, R. and Jollıffe L. (2003). Cultural Rural Tourism, Annals of Tourism Research 30, (2), 307-322.
• Öcal, T. (2013). Tarsus Kentinde Tarihi-Kültürel Miras Bölgelerinin Turizm Planlaması. TÜCAUM VII. Coğrafya Sempozyumu (18-19 Ekim 2012) Bildiriler Kitabı, 336-347.
• Öcal, T. (2020). PINARBAŞI’NIN (KAYSERİ) TARİHİ-KÜLTÜREL ALANIN TURİZM PLANLAMASININ COĞRAFİ ANALİZİ. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 242-267.
• Özgen, N. (2010). Doğu Anadolu Bölgesi’nin doğal turizm potansiyelinin belirlenmesi ve planlamaya yönelik öneriler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 1407-1438.
• Özgüç, N. (1998). Turizm coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Özgüç, N. (2003), Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler, İstanbul: Çantay Kitapevi.
• Özgüç, N. (2015). Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler, İstanbul: Çantay Kitapevi.
• Özşahin, E. ve Kaymaz, Ç. K. (2015). Asi Nehri Deltasının (Hatay) Arkeolojik Turizm Potansiyelinin Coğrafi Açıdan Değerlendirilmesi. International Journal of Social Science, 34, 83-101.
• Pamir, H. (2001). Seleuceia Pieria. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Rıchard, G. (1996). Cultural Tourism in Europe. I: printed U.K: Cab International, England.
• Sargın, S. (2017). Kültür mirasının korunmasına yönelik mekânsal bir değerlendirme: eski (geleneksel) antakya evlerinin fonksiyonel değişimi. Turkish Studies (Elektronik), 12(13), 477-506.
• Soykan, F. (2000). Turizm Coğrafyası ve Turism Planlaması, Ege Coğrafya Dergisi, 11, 39-55.
• T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, (2006). www.turizm.gov.tr
• Terzić, A. et. al. (2014).Cultural Route and Ecomuseum Concepts as a Synergy of Nature, Herit-age and Community Oriented Sustainable Development Ecomuseum “Ibar Valley“ in Serbia. European Journal of Sustainable Development (2014), 3, 2: 1-16.
• Uğuz, S. & Uğuz, S.Ç. (2011). Sürdürülebilir turizm kapsamında burhaniye'nin alternatif turizm potansiyeli. Marmara Coğrafya Dergisi, (24), 332-353.
• UNWTO, (2021). Global Report on Cultural Routes and Itineraries.
• Ünver, E. (2006). Sustaınabılıty of Cultural Herıtage Management: “Keklik Street and ItsSurroundıngConservatıon and Development Project, A Thesıs Submıtted to The Graduate School of Natural and Applıed Scıences of Mıddle East Technıcal Unıversıty.
• Walton, J. (1992) ‘Making the theoretical case’, in H. Becker and C. Ragin (eds) What is a case? Exploring the foundations of social inquiry. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 121–38.