BibTex RIS Kaynak Göster

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 12 - 35, 01.06.2015

E.sare Aydın Yılmaz

Öz

I n this article, participation of women in political life is evaluated out of the concepts of equality and gender justice. Before mentioning the effectiveness of women and the problems that women face in political area, the concept of gender and formation process of gender roles in the society are mentioned in order to deal with the subject as a whole. What kind of division of labour that this concept constitutes in the society is also mentioned. In this context, emphasizing the concept of gender first is much important in order to capture the dynamics that cause women transact unequal and unjust treatment. Because women’s secondary position in any areas of social life also brings along the result of inadequate representation in political area. Lastly, in context of political participation of women, the concept of justice is mentioned and the difference between the concepts of “equality” and “justice” is tried to be explained

Anahtar Kelimeler

Gender Woman Gender Equality Gender Justice Politics Participation of Women in Politics.

Kaynakça

  • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2014). Türkiye’de Kadın Raporu. Ankara.
  • Akal, C. B. (1994) Siyasi İktidarın Cinsiyeti. Ankara: Imge.
  • Akbaş, K. ve Şen, G.I. (2013). Türkiye’de Kadına Yönelik Pozitif Ayrımcılık: Kavram, Uygulama ve Toplumsal Algılar, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,13. 165-189.
  • Altuntaş, N. (2012). Türkiye’de Farklılıklarına Rağmen Kadınlar: Post-feminist Çağ- da Türkiye’de Farklı Kadın Konumları. Ankara: Orion.
  • Anayasa’nın 10. Maddesi, Kanun Önünde Eşitlik. Erişim Tarihi: 18 Haziran 2015. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/anayasa.uc?p1=10
  • Aydın Yılmaz, E. S. (2015) A New Momentum: Gender Justice in the Women’s Movement, Turkish Policy Quarterly, 13(4). 107-115.
  • Berktay, F. (2012). Tarihin Cinsiyeti. Istanbul: Metis.
  • CEDAW Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Uluslararası Sözleşmesi. 1. Md. Erişim Tarihi: 20 Mart 2015. http://www.un.org/womenwatch/ daw/cedaw/text/econvention.htm
  • Chodorow, Nancy. (1999) The Reproduction of Mothering: Psychoanalysis and the Sociology of Gender. England: University of California.
  • Çaha, H. Aydın, E. S., Çaha, Ö. (2014). Değişen Türkiye’de Kadın. Istanbul: KA- DEM.
  • Çakır, S. (2013). Osmanlı Kadın Hareketi. Istanbul: Metis.
  • Çakır, S. (2013). Erkek Kulübünde Siyaset. Istanbul: Versus.
  • Demir, Z. (1997). Modern ve Postmodern Feminizm. Istanbul: Iz.
  • Demir, Z. (2015). Türkiye’de Kadın ve Siyaset. Ankara: Kadim.
  • Doğramacı, E. (1997). Türkiye’de Kadının Dünü ve Bugünü. Ankara: Iş Bankası.
  • Gökçimen, S. (2008). Ülkemizde Kadınların Siyasal Hayata Katılım Mücadelesi. Ya- sama Dergisi,10. 5.
  • Göle, N. (2000). İslam’ın Yeni Kamusal Yüzleri. Istanbul: Metis.
  • Aydın Yılmaz, Sare. “Siyasete Kadın Eli Gerek”, Star Açık Görüş. Erişim Tarihi: 12 Haziran 2015. http://haber.star.com.tr/acikgorus/siyasete-kadin-eli- gerek/haber-1021883
  • Hoodfar, H. and Tajali, M. (2011). Electoral Politics: Making Quotas for Women, Women Living Under Muslim Laws. London. UK.
  • Inter-Parliamentary Union. (1999) Participation of Women in Political Life. Series “Reports and Documents”. Geneva.
  • İş Kanunu. Erişim Tarihi: 18 Haziran 2015. https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/ k4857.html
  • Kır, Zülal. (2014). Türkiye’de Değişen Muhafazakârlık: Acıbadem Örneği. (Yüksek Lisans Tezi) Istanbul: Marmara Üniversitesi SBE.
  • Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Çev. Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Sancar, S. (2012). Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti: Erkekler Devlet, Kadınlar Aile Kurar. Istanbul: Iletişim.
  • “The Latest Data and all Existing Historical Data”, European Parliament, Last Up- date: 19/12/2014, Erişim Tarihi: 10 Haziran 2015. http://ec.europa.eu/ justice/gender-equality/gender-decision-making/database/politics/eu- parliament/index_en.htm
  • Ulucan, D. (2014). Eşitlik Ilkesi ve Pozitif Ayrımcılık. Dokuz Eylül Üniversitesi Hu- kuk Fakültesi Dergisi, 15. Özel Sayı. 369-383.
  • Yaraman, A. (1999). Türkiye’de Kadınların Siyasal Temsili. Istanbul: Bağlam.
  • “98 Kadın Milletvekili Başarı Değil”. Erişim Tarihi: 16 Haziran 2015. http://www. bbc.com/turkce/haberler/2015/06/150608_kadin_kader_gs2015

CİNSİYET EŞİTLİĞİ VE ADALET PERSPEKTİFİNDEN TÜRKİYE’DE KADININ SİYASAL ALANA KATILIMI

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 12 - 35, 01.06.2015

E.sare Aydın Yılmaz

Öz

B u makalede kadının siyasal alana katılımının cinsiyet eşitliği ve adalet perspektifinden değerlendirmesi yapılmıştır. Kadının siyasal alandaki etkinliğine ve bu alanda karşılaştığı sorunlara değinmeden evvel, konuyu bir bütün içerisinde ele almak bakımından “toplumsal cinsiyet” kavramına değinilerek toplumdaki cinsiyet rollerinin oluşum süreçleri göz önünde bulundurulmuş ve bu kavramın toplumsal düzlemde meydana getirdiği iş bölümü üzerinde durulmuştur. Bu bağlamda öncelikli olarak toplumsal cinsiyet kavramına vurgu yapmak, kamusal alanda kadının eşitsiz ve adaletsiz muameleye maruz kalmasına neden olan dinamikleri gözler önüne sermek adına önem teşkil etmektedir. Zira kadınların toplumsal hayatın hemen hemen her alanında ikincil pozisyonda olmaları durumu, siyasal alan içerisinde, özellikle niceliksel bakımdan yetersiz temsil edilmeleri sonucunu da beraberinde getirmiştir. Makalede son olarak, kadınların siyasi alana katılımları çerçevesinde adalet kavramına değinilmiş ve “toplumsal cinsiyet eşitliği” ile “toplumsal cinsiyet adaleti” kavramları arasındaki nüans açıklanmaya çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Toplumsal Cinsiyet Kadın Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Toplumsal Cinsiyet Adaleti Siyaset Kadının Siyasete Katılımı.

Kaynakça

  • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2014). Türkiye’de Kadın Raporu. Ankara.
  • Akal, C. B. (1994) Siyasi İktidarın Cinsiyeti. Ankara: Imge.
  • Akbaş, K. ve Şen, G.I. (2013). Türkiye’de Kadına Yönelik Pozitif Ayrımcılık: Kavram, Uygulama ve Toplumsal Algılar, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,13. 165-189.
  • Altuntaş, N. (2012). Türkiye’de Farklılıklarına Rağmen Kadınlar: Post-feminist Çağ- da Türkiye’de Farklı Kadın Konumları. Ankara: Orion.
  • Anayasa’nın 10. Maddesi, Kanun Önünde Eşitlik. Erişim Tarihi: 18 Haziran 2015. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/anayasa.uc?p1=10
  • Aydın Yılmaz, E. S. (2015) A New Momentum: Gender Justice in the Women’s Movement, Turkish Policy Quarterly, 13(4). 107-115.
  • Berktay, F. (2012). Tarihin Cinsiyeti. Istanbul: Metis.
  • CEDAW Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Uluslararası Sözleşmesi. 1. Md. Erişim Tarihi: 20 Mart 2015. http://www.un.org/womenwatch/ daw/cedaw/text/econvention.htm
  • Chodorow, Nancy. (1999) The Reproduction of Mothering: Psychoanalysis and the Sociology of Gender. England: University of California.
  • Çaha, H. Aydın, E. S., Çaha, Ö. (2014). Değişen Türkiye’de Kadın. Istanbul: KA- DEM.
  • Çakır, S. (2013). Osmanlı Kadın Hareketi. Istanbul: Metis.
  • Çakır, S. (2013). Erkek Kulübünde Siyaset. Istanbul: Versus.
  • Demir, Z. (1997). Modern ve Postmodern Feminizm. Istanbul: Iz.
  • Demir, Z. (2015). Türkiye’de Kadın ve Siyaset. Ankara: Kadim.
  • Doğramacı, E. (1997). Türkiye’de Kadının Dünü ve Bugünü. Ankara: Iş Bankası.
  • Gökçimen, S. (2008). Ülkemizde Kadınların Siyasal Hayata Katılım Mücadelesi. Ya- sama Dergisi,10. 5.
  • Göle, N. (2000). İslam’ın Yeni Kamusal Yüzleri. Istanbul: Metis.
  • Aydın Yılmaz, Sare. “Siyasete Kadın Eli Gerek”, Star Açık Görüş. Erişim Tarihi: 12 Haziran 2015. http://haber.star.com.tr/acikgorus/siyasete-kadin-eli- gerek/haber-1021883
  • Hoodfar, H. and Tajali, M. (2011). Electoral Politics: Making Quotas for Women, Women Living Under Muslim Laws. London. UK.
  • Inter-Parliamentary Union. (1999) Participation of Women in Political Life. Series “Reports and Documents”. Geneva.
  • İş Kanunu. Erişim Tarihi: 18 Haziran 2015. https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/ k4857.html
  • Kır, Zülal. (2014). Türkiye’de Değişen Muhafazakârlık: Acıbadem Örneği. (Yüksek Lisans Tezi) Istanbul: Marmara Üniversitesi SBE.
  • Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Çev. Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Sancar, S. (2012). Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti: Erkekler Devlet, Kadınlar Aile Kurar. Istanbul: Iletişim.
  • “The Latest Data and all Existing Historical Data”, European Parliament, Last Up- date: 19/12/2014, Erişim Tarihi: 10 Haziran 2015. http://ec.europa.eu/ justice/gender-equality/gender-decision-making/database/politics/eu- parliament/index_en.htm
  • Ulucan, D. (2014). Eşitlik Ilkesi ve Pozitif Ayrımcılık. Dokuz Eylül Üniversitesi Hu- kuk Fakültesi Dergisi, 15. Özel Sayı. 369-383.
  • Yaraman, A. (1999). Türkiye’de Kadınların Siyasal Temsili. Istanbul: Bağlam.
  • “98 Kadın Milletvekili Başarı Değil”. Erişim Tarihi: 16 Haziran 2015. http://www. bbc.com/turkce/haberler/2015/06/150608_kadin_kader_gs2015
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

E.sare Aydın Yılmaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aydın Yılmaz, E. (2015). CİNSİYET EŞİTLİĞİ VE ADALET PERSPEKTİFİNDEN TÜRKİYE’DE KADININ SİYASAL ALANA KATILIMI. KADEM Kadın Araştırmaları Dergisi, 1(1), 12-35.