This article deals with Qadi Abd al-Jabbar’s thoughts on Divine Assistance (Lutf) in terms of God and Human relationship. Qadi Abd al-Jabbar first, with a rational base, explains the concept of Lutf on the basis of human freedom (at-tamkin) and responsibility (at-taklif); secondly, treates the divine assistance as a contingent and merit depending on the will of man. This Mu’tazilî perspective has a rational and moral roots, unlike Ash'ari’s position that premised that everything is part of destiny of God.
Qadi Abd al-Jabbar Lutf Divine Assistance at-Taklif Divine Justice
Allah-insan ilişkisi, vahye dayanan dinlerin başat sorunları arasında yer almaktadır. Kur’ân, özellikle vahye muhatap olan geleneklerin algıları temelinde bu ilişkiyi mahiyeti açısından doğru bir eksen üzerine bina etmeye çalışmış ve bir yönelim olması bakımından değer ile ilişkisini kurmuştur. Bu, inanan kişinin Yaratıcı’ya nasıl yönelmesi gerektiğini düzenleyen esaslı bir yaklaşım olarak değerlendirilebilir. Allah’ın “Esmâu’l-Husna” içerisinde insan ile olan ilişkisini tanımlayan isimleri, hem Allah’a ilişkin tasavvurları tashih etmekte hem de değer ekseninden kopmayan sağlam ve sağlıklı bir ahlakî bağ oluşturmaktadır. İlahî yardım da, Allah’ın, insanın özgür iradesi ve içten yönelimi koşuluna bağlı olarak lütufta bulunması olarak tezahür eder. Bu nedenle Kur’ân, bağışlamayı, insanın kendi özgür iradesine ve kesin bir kararlılıkla yönelmesine tahsis etmiştir. Ödüllendirmeyi de aynı şekilde iyi olma ve iyilik yapma çabasının sonucu olarak koymaktadır.
Qadi Abd al-Jabbar Lutf Divine Assistance at-Taklif Divine Justice
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 12 Sayı: 1 |
ISSN: 1309-2030 KADER Kelam Araştırmaları Dergisi