İslam tarihinde meydana gelen olaylar, bugüne kadar varlıklarını sürdüren itikadî fırkaların teşekkül etmesine doğrudan sebep teşkil etmiştir. Siyasi, toplumsal ve kültürel şartların etkili olduğu olayların sonunda ortaya çıkan bu fırkalar, çoğunlukla kendilerini var eden koşullara dini bir anlam yükleyerek inanç ve ilkelerini izah etmeye çalışmışlardır. Böyle bir çabanın tipik bir örneği olarak görülebilecek Şia’nın imamet doktrini, bugüne kadar pek çok ilmi tartışmanın gerçekleşmesine zemin oluşturmuştur. Bu çalışmada, imameti imanın temel rükünlerinden biri olarak kabul eden Şia’nın bunun için getirdiği deliller kritik edilecektir. Bu çerçevede imametin vucubiyeti tartışmaları, daha ziyade Kadı Abdülcebbar’ın itirazları ve öğrencisi Şerif Murtaza’nın ispatlama çabaları bağlamında ele alınacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Şubat 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 14 Sayı: 1 |
ISSN: 1309-2030 KADER Kelam Araştırmaları Dergisi