Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Characters Of Salur Kazan'in Evi Yagmalandigi Boy

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 1, 54 - 99
https://doi.org/10.51469/kafdagi.1558019

Öz

One of the oral culture products that humans produce, which are the product of thousands of years of collective memory, are epics. The origin of some epics is legendary-mythological, and they have become epics by incorporating historical elements into their structure throughout history. The emergence of some epics has developed parallel to the emergence of tribes and state institutions, struggles between tribes and states, and the emergence of national heroes. Many people are mentioned in epics. Person/type/character research in epics is a multifaceted subject. Dede Korkut, who has an important place in epics, has many variants. Dede Korkut narratives are related to many narrative types such as epics, stories, legends, tales, mythology, etc. The names of Dede Korkut heroes are mostly archaic, epic names. The second epic in the Book of Dede Korkut is Salur Kazan’in Evi Yagmalandigi Boy. The subject of the epic is the plundering of a country by enemies, the captivity of a lord’s family and relatives, the seizure of their property, and the lord, together with other lords, saving his family and relatives, and taking back his property. The narrative is one of the epics that show the most epic features in Dede Korkut. This epic is one of the epics in which many people’s names are mentioned in Dede Korkut. The protagonist of the epic is Salur Kazan. Karacuk Coban is also treated as the protagonist. In Salur Kazan’in Evi Yagmalandigi Boy, the following personal names are mentioned: Ag Melik Cesme, Ali, Alp Eren, Aruz, Ayse, Bamsi Beyrek, Bayindir Han, Bogacuk Melik, Burla Hatun, Bugduz Emen, Dede Korkut, Deli Dundar, Demir Gucu, Eylik Koca, Fatma, Hasan, Huseyin, Kapcak Melik, Kara Budak, Karacuk Coban, Kara Gune, Kara Tekur Melik, Kazilik Koca, Kiyan Gucu, Muhammed, Musa, Parasar, Salur Kazan, Salur Kazan’s Mother, Saru Kulmas, Sofu Sandal Melik, Sir Semseddin, Sokli Melik, Ulas, Uruz, Yayhan Kesis-oglu, Yigenek. In this study, the characters of Salur Kazan’in Evi Yagmalandigi Boy in Dede Korkut were examined.

Kaynakça

  • Abdulla, K. (2015). Mitten Yazıya veya Gizli Dede Korkut. Akt. Ali Duymaz. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Ahincanov, S. M. (2009). Kıpçaklar - Türk Halklarının Katalizör Boyu. İstanbul: Selenge Yayınları.
  • Akar, A. (2016). “Dede Korkut Hikayelerinde Dil-Düşünce İlişkileri”, III. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi “Dede Korkut ve Türk Dünyası” (Çeşme-İzmir, 19-23 Ekim 2015) Bildiriler Kitabı, 1. cilt, edit. Metin Ekici vd. İzmir: Ege Üniversitesi. s. 81-93.
  • Akkoyun Koç, T. (2020). Dede Korkut Hikâyelerinde Söylem Çözümlemesi Ve Kültürel Kimliğin Öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Aliyev, K. (2018). Açık Kitap: Dede Korkut. Akt. Rabia Işık. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Amanoğlu, E. K. (1999). “Kişi Adlarında Eski İnançların İzleri: Dede Korkut”, Atatürk Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 11, s. 53-59.
  • Balkaya, A. (2011). “Salur Kazan’ın Evinin Yağmalandığı Boy”da Şahıs İsimleriyle Birlikte Kullanılan Sıfatların İşlevleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (16), 75-80.
  • Bars, M. E. (2010). “Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boy’da Salur Kazan Ve Çoban”, The Journal Of Academic Social Science Studies, Volume:3, Issue:2 (Winter 2010), s. 55-63.
  • Bayat, F. (2000). “Dede Korkut Kitabı’nda Devletçilik”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 63-75.
  • Bekki, S. (2019). “Dedem Korkut Kitabı’nda Ayıp”, (Bayburt Üniversitesi) Dünya Kültür Mirası Dede Korkut Uluslararası Sempozyumu (Bayburt, 25-27 Nisan 2019) Bildiri Kitabı, ed. Ferdi Güzel ve Turgay Kabak. Bayburt: Zafer Okutmuş Ofset. s. 423-434.
  • Boratav, P. N. (2012). Türk Mitolojisi / Oğuzların - Anadolu, Azerbaycan ve Türkmenistan Türklerinin Mitolojisi. Çev. Recep Özbay. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Caferoğlu, A. (1959). “Dedem Korkut Hikâyelerinin Antroponim Yapısı”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 7, s. 59-80.
  • Çeribaş, M. (2011). “Erlik’ten Şökli Melik’e Türk Destanlarında Düşman Unsurlar ve Dede Korkut Boylarında Kâfirler”, Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, S. 192, s. 195-210.
  • Demir, N. (2016). “Dede Korkut Destanı’nın Türkiye Sınırları İçerisindeki Mirasları”, III. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi “Dede Korkut ve Türk Dünyası” (Çeşme-İzmir, 19-23 Ekim 2015) Bildiriler Kitabı, 1. cilt, edit. Metin Ekici vd. İzmir: Ege Üniversitesi. s. 429-443.
  • Duymaz, A. (1997). Bir Destan Kahramanı Salur Kazan. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Duymaz, A. (2000). “Dede Korkut Kitabı’nda Alpların Eğitim ve Geçiş Törenleri”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 109-122.
  • Ebülgazi Bahadır Han (1974). Türklerin Soy Kütüğü (Şecere-i Terakime). Haz. Muharrem Ergin. İstanbul: Tercüman 1001 Temel Eser Serisi.
  • Ekici, M. (2019). Dede Korkut Kitabı Türkistan/Türkmen Sahra Nüshası, Soylamalar Ve 13. Boy, Salur Kazan’ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi, Orijinal Metin (Tıpkıbasım), Transkripsiyon, Aktarma. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Eliuz, Ü. (2001). “Dede Korkut Hikayelerindeki Şahıs Kadrosunun Karakter Yapıları Bakımından İncelenmesi”, Bilig, S. 18 (Yaz 2001), s. 63-86.
  • Ercilasun, A. B. (2004). “Zikredilen Şahıslara Dayanılarak Dede Korkut Boylarının Kronolojik Sıralanması”, II. Milletlerarası Dede Korkud Kollokyumu (Bakü, Azerbaycan, 21-26 Aralık 1998); Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1998/I, TDK Yay., Ankara, 2004, s. 61-69.
  • Erdem, M. (1998). Dede Korkut Türkmenistan Varyantları. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut Kitabı I. / Giriş - Metin - Faksimile. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi. Ergin, M. (2017). Dede Korkut Kitabı. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2019). Korkut. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2021). Dede Korkut’taki Karacuk Çoban. Oğuz-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 5 (2), 134-179. Eyüboğlu, D. C. (2022). Dede Korkut’taki Alp Eren. Kafdağı, 7 (1), 1-18.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022b). Dede Korkut’taki Bamsı Beyrek. Asya Studies-Academic Social Studies / Akademik Sosyal Araştırmalar, 6 (21), 163-182.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022c). Dede Korkut’taki Bayındır Han Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay, (22), 275-315.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022d). Dede Korkut’taki Demir Gücü Üzerine Bir Değerlendirme. Journal of Old Turkic Studies, 6 (1), 39-53.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022e). Dede Korkut’taki Kara Budak Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay, (19), 213-240.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022f). Dede Korkut’taki Salur Kazan Üzerine Bir Değerlendirme. Oğuz-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 6 (1), 87-145.
  • Eyüboğlu, D. C. (2024). Dede Korkut Destanları. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Genç, D. (2020). Dede Korkut’un Türkistan/Türkmen Sahra Nüshasında Yer Alan Kültürel Unsurlar. Çeşm-i Cihan: Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları E - Dergisi, (7-1), 88-100.
  • Gökyay, O. Ş. (1973). Dedem Korkudun Kitabı. İstanbul: Başbakanlık Kültür Müşteşarlığı Kültür Yayınları.
  • Gülmen, N. (2008). “Axel Olric’in Epik Yasaları Işığında “Salur Kazanun Evi Yagmalandugı Boyu Beyan Eder” İsimli Hikâyenin Okunması”, Millî Folklor, S. 79, s. 14-20.
  • İbrayev, Ş. (2000). “Ebedî Miras”, akt. Nurettin Aksu, Kazakistan’da Dede Korkut, haz. Abdimalik Nısanbayev vd. Ankara: AKM Yayınları. s. 15-43.
  • İnan, A. (1952). “Müslüman Türklerde Şamanizm Kalıntıları”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 4, s. 19-30.
  • Jirmunskiy, V. M. (1961). “Kitabı Korkud” ve Oğuz Destanı Geleneği”, çev. İsmail Kaynak, Türk Tarih Kurumu Belleten, S. 100, s. 609-629.
  • Kara, A. (2020). “Salur Kazan’ın Mitik Macerasından Modern İnsanın Bilincine Arketipsel Sembolik Bir Çözümleme”, Dede Korkut Uluslararası Türk Dili Ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, C. 9, S. 22, s. 39-51.
  • Karakaş, R. (2013). “Dede Korkut Hikayelerinde “Tutsaklıktan Kurtarma Motifi” ve “Bey Oğulları” Arasındaki İlişki”, Turkish Studies, Volume 8/1, s. 1867-1879.
  • Kemaloğlu, M. (2019). Dede Korkut (Destan İçre Tarih). Ankara: Raf Kitabevi.
  • Kırman, Ü. (2004). Dede Korkut Anlatılarının Karşıtlıklar Kuramına Göre Çözümlemesi Ve Bu Kuramın Anlatı Öğretiminde Kullanımı. Yayımlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kocakaplan, İ. (2004). “Dede Korkut’un Delileri”, Millî Folklor, S. 64, s. 18-24.
  • Köprülü, F. (1976). Türk Edebiyatı’nda İlk Mutasavvıflar. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Oğuz, Ö. (2004). “Destan Tanımı Ve Eski Türk Destanları”, Millî Folklor, S. 62, s. 5-7.
  • Ögel, B. (1994). “Dede Korkut Kitabı’nın Eski ve Yazılı Kaynakları Hakkında (Topkapı Sarayındaki Oğuz Destanı Parçaları ile Karşılaştırma)”, I. Sovyet-Türk Kollokyumu, Bakü, 1-8 Temmuz 1988; Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1988, TDK Yay., Ankara, 1994, s. 113-128.
  • Ögel, B. (1995). Türk Mitolojisi (Kaynakları ve Açıklamaları ile Destanlar), II. Cilt. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Pehlivan, G. (2014). “Dede Korkut Kitabı’nda Oturma Düzeni Üzerine Yeni Bir Bakış”, Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, XIV/2, s. 205-220.
  • Sakaoğlu, S. (1998). “Salur Kazan’un İvi Yağmalanduğı Boy’daki Yiğit Tasvirleri”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, C. 46, S. 1998/1, s. 119-130.
  • Sümer, F. (1959). “Oğuzlar’a Ait Destani Mahiyetde Eserler”, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, XVII/3-4, s. 359-455.
  • Sümer, F. (1972). Oğuzlar / (Türkmenler) Tarihleri - Boy Teşkilatı - Destanları. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Şahin, A. (2017). Dede Korkut Hikâyeleri’nde Yapı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Tezcan, S. ve Boeschoten, H. (2001). Dede Korkut Oğuznameleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Togan, Z. V. (1982). Oğuz Destanı. Reşideddin Oğuznamesi, Tercüme ve Tahlili. İstanbul: Enderun Yayınları.

Salur Kazan'ın Evi Yağmalandığı Boy'un Kişileri

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 1, 54 - 99
https://doi.org/10.51469/kafdagi.1558019

Öz

İnsanın ürettiği, binlerce yıllık ortak hafızasının bir ürünü olan sözlü kültür ürünlerinden biri destanlardır. Bazı destanların kökeni efsanevi-mitolojiktir, tarihi süreç içerisinde tarihi unsurları da bünyesine katarak destanlaşmıştır. Bazı destanların ortaya çıkışı, kabilelerin ve devlet kurumunun ortaya çıkışı, kabileler ve devletler arasındaki mücadeleler, milli kahramanların ortaya çıkış süreci ile paralel gelişmiştir. Destanlar da birçok kişi adı geçmektedir. Destanlardaki kişi/tip/karakter araştırmaları çok yönlü bir konudur. Destanlar içerisinde önemli bir yeri olan Dede Korkut’un birçok varyantı vardır. Dede Korkut anlatıları, destan, hikaye, efsane, masal, mitoloji vb. çok sayıda anlatı türü ile ilgilidir. Dede Korkut kahramanlarının adları, birçoğu arkaik, destanlaşmış adlardır. Dede Korkut Kitabı’ndaki ikinci boy Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boy’dur. Boyun konusu, bir yurdun düşmanlar tarafından yağmalanması, bir beyin ailesinin, yakınlarının tutsak edilmesi, mal varlığına el konması ve beyin, diğer beylerle birlikte, ailesini, yakınlarını kurtarması, mal varlığını geri almasıdır. Anlatı Dede Korkut’taki en destan özelliklerini gösteren boylardan biridir. Bu boy Dede Korkut’ta çok kişinin adının geçtiği boylardan biridir. Boyun başkahramanı Salur Kazan’dır. Karacuk Çoban da başkahraman gibi işlenmiştir. Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boy’da Ağ Melik Çeşme, Ali, Alp Eren, Aruz, Ayşe, Bamsı Beyrek, Bayındır Han, Boğaçuk Melik, Burla Hatun, Bügdüz Emen, Dede Korkut, Deli Dundar, Demir Gücü, Eylik Koca, Fatma, Hasan, Hüseyin, Kapçak Melik, Kara Budak, Karacuk Çoban, Kara Güne, Kara Tekür Melik, Kazılık Koca, Kıyan Gücü, Muhammed, Musa, Parasar, Salur Kazan, Salur Kazan’ın Annesi, Saru Kulmaş, Sofu Sandal Melik, Şir Şemseddin, Şökli Melik, Ulaş, Uruz, Yayhan Keşiş-oğlu, Yigenek kişi adları geçmektedir. Bu çalışmada Dede Korkut’taki Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boy’un kişileri incelenmiştir.

Kaynakça

  • Abdulla, K. (2015). Mitten Yazıya veya Gizli Dede Korkut. Akt. Ali Duymaz. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Ahincanov, S. M. (2009). Kıpçaklar - Türk Halklarının Katalizör Boyu. İstanbul: Selenge Yayınları.
  • Akar, A. (2016). “Dede Korkut Hikayelerinde Dil-Düşünce İlişkileri”, III. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi “Dede Korkut ve Türk Dünyası” (Çeşme-İzmir, 19-23 Ekim 2015) Bildiriler Kitabı, 1. cilt, edit. Metin Ekici vd. İzmir: Ege Üniversitesi. s. 81-93.
  • Akkoyun Koç, T. (2020). Dede Korkut Hikâyelerinde Söylem Çözümlemesi Ve Kültürel Kimliğin Öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Aliyev, K. (2018). Açık Kitap: Dede Korkut. Akt. Rabia Işık. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Amanoğlu, E. K. (1999). “Kişi Adlarında Eski İnançların İzleri: Dede Korkut”, Atatürk Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 11, s. 53-59.
  • Balkaya, A. (2011). “Salur Kazan’ın Evinin Yağmalandığı Boy”da Şahıs İsimleriyle Birlikte Kullanılan Sıfatların İşlevleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (16), 75-80.
  • Bars, M. E. (2010). “Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boy’da Salur Kazan Ve Çoban”, The Journal Of Academic Social Science Studies, Volume:3, Issue:2 (Winter 2010), s. 55-63.
  • Bayat, F. (2000). “Dede Korkut Kitabı’nda Devletçilik”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 63-75.
  • Bekki, S. (2019). “Dedem Korkut Kitabı’nda Ayıp”, (Bayburt Üniversitesi) Dünya Kültür Mirası Dede Korkut Uluslararası Sempozyumu (Bayburt, 25-27 Nisan 2019) Bildiri Kitabı, ed. Ferdi Güzel ve Turgay Kabak. Bayburt: Zafer Okutmuş Ofset. s. 423-434.
  • Boratav, P. N. (2012). Türk Mitolojisi / Oğuzların - Anadolu, Azerbaycan ve Türkmenistan Türklerinin Mitolojisi. Çev. Recep Özbay. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Caferoğlu, A. (1959). “Dedem Korkut Hikâyelerinin Antroponim Yapısı”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 7, s. 59-80.
  • Çeribaş, M. (2011). “Erlik’ten Şökli Melik’e Türk Destanlarında Düşman Unsurlar ve Dede Korkut Boylarında Kâfirler”, Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, S. 192, s. 195-210.
  • Demir, N. (2016). “Dede Korkut Destanı’nın Türkiye Sınırları İçerisindeki Mirasları”, III. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi “Dede Korkut ve Türk Dünyası” (Çeşme-İzmir, 19-23 Ekim 2015) Bildiriler Kitabı, 1. cilt, edit. Metin Ekici vd. İzmir: Ege Üniversitesi. s. 429-443.
  • Duymaz, A. (1997). Bir Destan Kahramanı Salur Kazan. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Duymaz, A. (2000). “Dede Korkut Kitabı’nda Alpların Eğitim ve Geçiş Törenleri”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 109-122.
  • Ebülgazi Bahadır Han (1974). Türklerin Soy Kütüğü (Şecere-i Terakime). Haz. Muharrem Ergin. İstanbul: Tercüman 1001 Temel Eser Serisi.
  • Ekici, M. (2019). Dede Korkut Kitabı Türkistan/Türkmen Sahra Nüshası, Soylamalar Ve 13. Boy, Salur Kazan’ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi, Orijinal Metin (Tıpkıbasım), Transkripsiyon, Aktarma. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Eliuz, Ü. (2001). “Dede Korkut Hikayelerindeki Şahıs Kadrosunun Karakter Yapıları Bakımından İncelenmesi”, Bilig, S. 18 (Yaz 2001), s. 63-86.
  • Ercilasun, A. B. (2004). “Zikredilen Şahıslara Dayanılarak Dede Korkut Boylarının Kronolojik Sıralanması”, II. Milletlerarası Dede Korkud Kollokyumu (Bakü, Azerbaycan, 21-26 Aralık 1998); Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1998/I, TDK Yay., Ankara, 2004, s. 61-69.
  • Erdem, M. (1998). Dede Korkut Türkmenistan Varyantları. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut Kitabı I. / Giriş - Metin - Faksimile. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi. Ergin, M. (2017). Dede Korkut Kitabı. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2019). Korkut. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2021). Dede Korkut’taki Karacuk Çoban. Oğuz-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 5 (2), 134-179. Eyüboğlu, D. C. (2022). Dede Korkut’taki Alp Eren. Kafdağı, 7 (1), 1-18.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022b). Dede Korkut’taki Bamsı Beyrek. Asya Studies-Academic Social Studies / Akademik Sosyal Araştırmalar, 6 (21), 163-182.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022c). Dede Korkut’taki Bayındır Han Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay, (22), 275-315.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022d). Dede Korkut’taki Demir Gücü Üzerine Bir Değerlendirme. Journal of Old Turkic Studies, 6 (1), 39-53.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022e). Dede Korkut’taki Kara Budak Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay, (19), 213-240.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022f). Dede Korkut’taki Salur Kazan Üzerine Bir Değerlendirme. Oğuz-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 6 (1), 87-145.
  • Eyüboğlu, D. C. (2024). Dede Korkut Destanları. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Genç, D. (2020). Dede Korkut’un Türkistan/Türkmen Sahra Nüshasında Yer Alan Kültürel Unsurlar. Çeşm-i Cihan: Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları E - Dergisi, (7-1), 88-100.
  • Gökyay, O. Ş. (1973). Dedem Korkudun Kitabı. İstanbul: Başbakanlık Kültür Müşteşarlığı Kültür Yayınları.
  • Gülmen, N. (2008). “Axel Olric’in Epik Yasaları Işığında “Salur Kazanun Evi Yagmalandugı Boyu Beyan Eder” İsimli Hikâyenin Okunması”, Millî Folklor, S. 79, s. 14-20.
  • İbrayev, Ş. (2000). “Ebedî Miras”, akt. Nurettin Aksu, Kazakistan’da Dede Korkut, haz. Abdimalik Nısanbayev vd. Ankara: AKM Yayınları. s. 15-43.
  • İnan, A. (1952). “Müslüman Türklerde Şamanizm Kalıntıları”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 4, s. 19-30.
  • Jirmunskiy, V. M. (1961). “Kitabı Korkud” ve Oğuz Destanı Geleneği”, çev. İsmail Kaynak, Türk Tarih Kurumu Belleten, S. 100, s. 609-629.
  • Kara, A. (2020). “Salur Kazan’ın Mitik Macerasından Modern İnsanın Bilincine Arketipsel Sembolik Bir Çözümleme”, Dede Korkut Uluslararası Türk Dili Ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, C. 9, S. 22, s. 39-51.
  • Karakaş, R. (2013). “Dede Korkut Hikayelerinde “Tutsaklıktan Kurtarma Motifi” ve “Bey Oğulları” Arasındaki İlişki”, Turkish Studies, Volume 8/1, s. 1867-1879.
  • Kemaloğlu, M. (2019). Dede Korkut (Destan İçre Tarih). Ankara: Raf Kitabevi.
  • Kırman, Ü. (2004). Dede Korkut Anlatılarının Karşıtlıklar Kuramına Göre Çözümlemesi Ve Bu Kuramın Anlatı Öğretiminde Kullanımı. Yayımlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kocakaplan, İ. (2004). “Dede Korkut’un Delileri”, Millî Folklor, S. 64, s. 18-24.
  • Köprülü, F. (1976). Türk Edebiyatı’nda İlk Mutasavvıflar. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Oğuz, Ö. (2004). “Destan Tanımı Ve Eski Türk Destanları”, Millî Folklor, S. 62, s. 5-7.
  • Ögel, B. (1994). “Dede Korkut Kitabı’nın Eski ve Yazılı Kaynakları Hakkında (Topkapı Sarayındaki Oğuz Destanı Parçaları ile Karşılaştırma)”, I. Sovyet-Türk Kollokyumu, Bakü, 1-8 Temmuz 1988; Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1988, TDK Yay., Ankara, 1994, s. 113-128.
  • Ögel, B. (1995). Türk Mitolojisi (Kaynakları ve Açıklamaları ile Destanlar), II. Cilt. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Pehlivan, G. (2014). “Dede Korkut Kitabı’nda Oturma Düzeni Üzerine Yeni Bir Bakış”, Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, XIV/2, s. 205-220.
  • Sakaoğlu, S. (1998). “Salur Kazan’un İvi Yağmalanduğı Boy’daki Yiğit Tasvirleri”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, C. 46, S. 1998/1, s. 119-130.
  • Sümer, F. (1959). “Oğuzlar’a Ait Destani Mahiyetde Eserler”, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, XVII/3-4, s. 359-455.
  • Sümer, F. (1972). Oğuzlar / (Türkmenler) Tarihleri - Boy Teşkilatı - Destanları. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Şahin, A. (2017). Dede Korkut Hikâyeleri’nde Yapı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Tezcan, S. ve Boeschoten, H. (2001). Dede Korkut Oğuznameleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Togan, Z. V. (1982). Oğuz Destanı. Reşideddin Oğuznamesi, Tercüme ve Tahlili. İstanbul: Enderun Yayınları.
Toplam 52 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim (Diğer)
Bölüm Derleme
Yazarlar

Dursun Can Eyüboğlu 0000-0003-4163-0976

Erken Görünüm Tarihi 31 Aralık 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 29 Eylül 2024
Kabul Tarihi 31 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Eyüboğlu, D. C. (2024). Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boy’un Kişileri. Kafdağı, 9(1), 54-99. https://doi.org/10.51469/kafdagi.1558019

1994621774


21775