The Correlation Between Life-Long Learning Tendencies of Students of Turkısh Teaching and Turkısh Language and Lıterature Departments and Their Attitudes Toward Profession

Year 2017, , 30 - 44, 20.12.2017

Berna Ürün Karahan

https://doi.org/10.30900/kafkasegt.335503

Cited By: 4

Abstract

Life-long learning includes the
process of acquiring knowledge and making this knowledgesensethroughout an
individual’s life. This learning can be formalor informal. Therefore, the
individual may learneverywhere under any circumstances. Here, the point to take
into account is that knowledge should be accurately acquired and can be used.
The aim of this study is to examine the correlationbetween life-long learning
tendencies of students of Faculty of Education and Faculty of Arts and
Sciencesand their attitudes toward the profession. The scales were applied to
senior students from Turkish Teaching department and students receiving
pedagogical formation from Turkish Language and Literature students from
Faculty of Artsand Sciences. The data were collected by using the “Life-Long
LearningScale” developed by Coşkun Diker (2009) and “The Scale of Attitude
Toward Turkish Teaching Profession” prepared by Temizkan (2008). According to
the results it was found that teacher candidates from TLL department had higher
mean scores. According to the correlation results, it was determined that while
there was a significant correlation among some of the subscales in the attitude
scale, a negative weak correlation was found between life-long learning
tendencies and the subscale of professional commitment. Some differences were
found based on variables of sex, age, department and type of high school they
graduated from.

Keywords

Attitude, Life-long learning, teaching profession

Türkçe Öğretmenliği ve Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Mesleğe Yönelik Tutumları İle İlişkisi

Abstract

Yaşam
boyu öğrenme bireyin yaşamı boyunca bilgi edinme ve bu bilgiyi anlamlandırma
sürecini kapsar. Bu öğrenme formal ya da informal olabilir. Bu nedenle birey
her yerde ve her durumda öğrenme ger çekleştirebilir. Burada dikkat edilmesi
gereken bilginin doğru edinilmesi ve kullanılabilir olmasıdır. Bu çalışmada
amaç Eğitim Fakültesi öğrencileri ile Fen Edebiyat Fakültesi öğrencileri
arasındaki yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleğe yönelik tutumları ile
ilişkisini incelemektir. Bu doğrultuda iki fakülteden de son sınıf öğrencileri
seçilmiştir. Türkçe Öğretmenliği son sınıf öğrencileri ve Fen Edebiyat Fakültesi
Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde Pedagojik Formasyon alan öğrencilere ölçekler
uygulanmıştır. Veriler Coşkun Diker (2009) tarafından geliştirilen “Yaşam Boyu
Öğrenme Eğilimleri Ölçeği” ve Temizkan (2008) tarafından hazırlanan “Türkçe
Öğretmenliği Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği” ile toplanmıştır. Elde edilen
bulgulara göre; ortalamalara bakıldığında TDE öğretmen adaylarının daha iyi
durumda olduğu tespit edilmiştir. Korelasyon sonuçlarına göre tutum ölçeğinin
alt boyutlarından bazıları arasında anlamlı ilişki varken yaşam boyu öğrenme
eğilimleri ile mesleğe bağlılık alt boyutu arasında negatif yönde zayıf bir
ilişki tespit edilmiştir. Cinsiyet, yaş, bölüm ve mezun olunan lise türü
değişkenlerine göre ise bazı farklılıklar tespit edilmiştir.

Keywords

Tutum, Yaşam boyu öğrenme

References

• Akkuş, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin göstergesi olarak 2006 PISA sonuçlarının Türkiye açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Aydın, R., ve Sağlam, G. (2012). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının belirlenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2). 257-94.
• Ayra, M., ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. Education Sciences, 9(5), 17-28.
• Ayra, M., Kösterioğlu, İ. ve Çelen, Ü. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 9, Sayı 1, 497-516.
• Büyüköztürk, Ş. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Can, Ş. (2013). Tezsiz yüksek lisans öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, (24), 13-28.
• Coşkun Diker, Y. (2009) “Üniversite öğrencilerinin yaşamboyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi.”Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Bölümü, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim dalı. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara.
• Coşkun, Y.D. ve Demirel, M.(2012). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 42. 108-120.
• Çam, E., ve Üstün, A. (2016). Öğretmenlerin mesleki tutumları ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişki. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1).459-475.
• Çapa, Y., ve Çil, N. (2000). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(18).69-73.
• Çetinkaya, Z. (2009). Türkçe öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının belirlenmesi. İlköğretim Online, 8(2). 298-305.
• Dikmen, Y., Yuvacı Uslu, H. ve Erol, F. (2017). Tıp fakültesi öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi International Journal of Human Sciences ISSN:2458-9489. 14(3),2399-2408.
• Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi, Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Erdamar, G., Demirkan, Ö., Saraçoğlu, G., ve Alpan, G. (2017). Lise öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitsel internet kullanma öz-yeterlik inançları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 636-657.
• Erdem, C. (2012). Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik yeterlilik algıları ve tutumları üzerine bir araştırma. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(4), 1727-1747.
• Ergün, S., ve Cömert Özata, S. (2016). Okul öncesi öğretmenliği bölümüne devam eden öğrencilerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Human Sciences, 13(1), 1851-1861. doi:10.14687/ijhs.v13i1.3568
• Hoşgörür, V. (2016). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşleri. Education Sciences, 11(3), 114-125.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye yönelik algıları. Eğitim ve öğretim araştırmaları dergisi. 3(4). 2146-9199.
• Kılıç, H., ve Tuncel, Z. A. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 4(7). 25-37.
• Knowles, M. (1996). Yetişkin öğrenenler, Göz ardı edilen bir kesim. Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
• Miser, R. (2006). İnternet ne öğretir? Fevziye Sayılan ve Ahmet Yıldız (Haz.). Yaşam boyu öğrenme içinde. (ss.58-61). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Oral, B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algılarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52).01-11.
• Özder, H., Konedralı, G., ve Zeki, C. P. (2010). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 16(2), 253-275.
• Özgür, H. (2016). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve bilgi okuryazarlığı öz-yeterlikleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1).22-38.
• Pehlivan, K. B. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyo-kültürel özellikleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2).
• Polat, S. (2013). Pedagojik Formasyon Sertifika Programı ve Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi/Investigating the Attitudes of Students from Pedagogical Formation Certificate Programs and Faculties of Education on the Prof. e-International Journal of Educational Research, 4(2). Terzi, A. R., ve Tezci, E. (2007). Necatibey Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 52(52), 593-614.
• Tunca, N., Şahin, S. A., ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2). 432-446. Üstüner, M., Demirtaş, H., ve Cömert, M. (2010). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları (İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Örneği). Eğitim ve Bilim, 34(151).
• Yaman, F., ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4).1553-1566. Yavuz Konokman, G. ve Yanpar Yelken, T. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 267-281.
• Yılmaz, M. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi/Examination of Teachers’ Lifelong Learning Tendencies. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(35). 253-262.