Öz
ABSTRACT Rug weavers have made rug weaving in for a long time in Karakeçili District, belongs to Kırıkkale province, in order to meet their own needs. Native people of the district have marketed rugs in a professional manner. There are also families weaving rugs on the order. Today, rug weaving in Karakeçili district has lost its importance. However, it is still in progress as a craft indigenous to the region. Families in Karakeçili district are weaving rugs to meet their own needs and generate income to contribute to the household economy. The purpose of this study is to examine and compare contemporary woven rugs with old motif ones. Content of the study comprises old rugs’ motif provided from houses in Karakeçili district woven during the 1930-1950 dates and contemporary rugs provided from Public Education Centerwoven during the 2012-2013 dates. Keyword: Pattern, Karakeçili township, rug
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alsan, Ş. (2005), Türk Mimari Süsleme Sanatlarında Mitolojik Kaynaklı Hayvan Figürleri, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Türk Sanatı Ana Bilim Dalı Basılmamış Doktora Tezi. İstanbul. Boratav. P. N. (2003 ). 100 Soruda Türk Folkloru. İstanbul: Koç yayınları
- Büyükçanga, H. H. (2006), Anadolu Selçuklu Seramiklerinde Figürlerin Dili ve Resim Eğitimi Açısından İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya
- Çeliker, D. (2011). Geçmişten Günümüze Türklerde Keçecilik ve Keçe Yapımında Yeni Teknikler. Süleyman Demirel Üniversitesi- Güzel Sanatlar Fakültesi Hakemli Dergisi, 8(1), s: 1-22.
- Deral, E. (1998). Karakeçililer. İstanbul: Ant Yayıncılık
- Durul, Y. (1977). Yörük Kilimleri-Niğde Yöresi. İstanbul: Ak Yayınları Türk Süsleme Sanatları Serisi
- Er, B., Sarıkaya Hünerel, Z.(2012). Bir İletişim Aracı Olarak El Sanatları. Batman Üniversitesi -Yaşam Bilimleri Dergisi, Cilt:1(1), Sayı: 1, s: 169-177.
- Erbek, G. (1988). Kilim Catalogue No: 1. İstanbul: Ana Basım A. Ş.
- Erbek, M. (2002). Çatalhöyük’ ten Günümüze Anadolu Motifleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Gülensoy, T. (1989). Orhun'dan Anadolu'ya Türk Damgaları. İstanbul.
- Nas, E. (2012). Konya Yöresi El Sanatlarında Anlam Yüklü Motiflerin Halk Diline Yansıması. Turkish Studies, 7(1), s: 1619–1633
- Onuk, T., Akpınarlı, F., Ortaç, H. S., Alp, Ö. (2002). İçel El Sanatları.. Ankara: T. C. Kültür Bakanlığı. Ajans-Türk Matbaacılık. Ortaç, H. S. (2010). Çankırı Kızılırmak İlçesi Kuzeykışla ve Güneykışla Köyü Kilim Dokumaları. Milli Folklor, 22 (86), s: 140-148
- Pilici, A. (2008), Tarihsel Süreçte Sembolden İkona: Logo, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Sanatta Yeterlilik Tezi, İstanbul.
- Sevim, K., Canay, A. (2013). Anadolu’da Üretilen Kilim Motiflerinden Bukağı Motifi ve Bu Motiften Çıkan Seramik Çalışmalar. İdil Sanat Dergisi. Cilt: 2(6), s: 60-70.
- Sözen, M., Tanyeli, U. (2012). Sanat Kavramları ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Türk Dil Kurumu(TDK). (1969). Okul Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Züber, H. (1972). Türk Süsleme Sanatı. İstanbul: T. C. İş Bankası Kültür Yayınları.
Öz
ÖZET Kırıkkale ili, Karakeçili İlçesi’nde kilim dokumacılığı, dokumacıların kendi ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla uzun süredir yapılmaktadır. Kilimler, ilçe halkı tarafından profesyonel bir şekilde pazarlanmamaktadır. Fakat sipariş üzerine dokuma yapan aileler bulunmaktadır. Günümüzde Karakeçili İlçesi’ nde kilim dokumacılığı eski önemini kaybetmiştir. Bununla birlikte halen yöreye özgü bir el sanatı olarak sürdürülmektedir. Karakeçili İlçesi’ nde kilim dokumaları, ailelerin kendi ihtiyaçlarını karşılamakta, bazen de gelir elde etmelerini sağlayarak, ev ekonomisine katkıda bulunmaktadır. Araştırmada Kırıkkale ili, Karakeçili İlçesi’ nde dokunan kilimlerin eski motif özellikleri ile günümüz kilimlerinin motif özelliklerinin incelenerek ve karşılaştırılmasının yapılması amacıyla yapılmıştır. Araştırma kapsamında Karakeçili Belediyesi ve evlerden temin edilen 1930–1950 tarihli kilim motifleri ile Halk eğitim merkezinin 2012-2013 yılında dokuttuğu yeni kilim motiflerinin özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler : Motif, Karakeçili ilçesi, kilim
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alsan, Ş. (2005), Türk Mimari Süsleme Sanatlarında Mitolojik Kaynaklı Hayvan Figürleri, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Türk Sanatı Ana Bilim Dalı Basılmamış Doktora Tezi. İstanbul. Boratav. P. N. (2003 ). 100 Soruda Türk Folkloru. İstanbul: Koç yayınları
- Büyükçanga, H. H. (2006), Anadolu Selçuklu Seramiklerinde Figürlerin Dili ve Resim Eğitimi Açısından İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya
- Çeliker, D. (2011). Geçmişten Günümüze Türklerde Keçecilik ve Keçe Yapımında Yeni Teknikler. Süleyman Demirel Üniversitesi- Güzel Sanatlar Fakültesi Hakemli Dergisi, 8(1), s: 1-22.
- Deral, E. (1998). Karakeçililer. İstanbul: Ant Yayıncılık
- Durul, Y. (1977). Yörük Kilimleri-Niğde Yöresi. İstanbul: Ak Yayınları Türk Süsleme Sanatları Serisi
- Er, B., Sarıkaya Hünerel, Z.(2012). Bir İletişim Aracı Olarak El Sanatları. Batman Üniversitesi -Yaşam Bilimleri Dergisi, Cilt:1(1), Sayı: 1, s: 169-177.
- Erbek, G. (1988). Kilim Catalogue No: 1. İstanbul: Ana Basım A. Ş.
- Erbek, M. (2002). Çatalhöyük’ ten Günümüze Anadolu Motifleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Gülensoy, T. (1989). Orhun'dan Anadolu'ya Türk Damgaları. İstanbul.
- Nas, E. (2012). Konya Yöresi El Sanatlarında Anlam Yüklü Motiflerin Halk Diline Yansıması. Turkish Studies, 7(1), s: 1619–1633
- Onuk, T., Akpınarlı, F., Ortaç, H. S., Alp, Ö. (2002). İçel El Sanatları.. Ankara: T. C. Kültür Bakanlığı. Ajans-Türk Matbaacılık. Ortaç, H. S. (2010). Çankırı Kızılırmak İlçesi Kuzeykışla ve Güneykışla Köyü Kilim Dokumaları. Milli Folklor, 22 (86), s: 140-148
- Pilici, A. (2008), Tarihsel Süreçte Sembolden İkona: Logo, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Sanatta Yeterlilik Tezi, İstanbul.
- Sevim, K., Canay, A. (2013). Anadolu’da Üretilen Kilim Motiflerinden Bukağı Motifi ve Bu Motiften Çıkan Seramik Çalışmalar. İdil Sanat Dergisi. Cilt: 2(6), s: 60-70.
- Sözen, M., Tanyeli, U. (2012). Sanat Kavramları ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Türk Dil Kurumu(TDK). (1969). Okul Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Züber, H. (1972). Türk Süsleme Sanatı. İstanbul: T. C. İş Bankası Kültür Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 |