Öz
Kırım’da Tatarlara ait tarihî eserlerin çoğu siyasi hadiseler ve ba- kımsızlık yüzünden yok olmuştur. Uzun mücadeleler sonunda va- tanlarına dönebilen Kırım Tatarları geriye kalan eserlere sahip çıkmakta ve ihya etmeye çalışmaktadırlar. Kırım Tatarlarının geçmişiyle bugünü arasında sıkı bir alâka vardır. Onlar bunu her- hangi bir milletten daha fazla hissetmekte, günlük hayatlarında daima tarihle yüz yüze gelmekte, milli hafızalarının korunmasında tarih bilmenin gerekli olduğu gerçeğiyle karşılaşmaktadırlar. Ta- tarların kültürel miraslarını ihya çabaları, 1944’teki toplu sürgün hadisesi yüzünden yaralanan kültürel ve milli kimliklerini yeniden inşa etme mücadelesinin bir parçasıdır. Tatarların kültürel ve ta- rihî şahsiyetlerini yâd eden anıtlar dikmeleri, Sovyetlerin despotik yıllarında unutturulan ve yok sayılan milli hafızayı yeniden can- landırma girişimlerinin en canlı numuneleridir. Bu araştırmanın amacı, Akmescit, Bahçesaray, Gözleve, Kefe ve Kırım’ın güney sa- hillerindeki Kırım Tatar tarihî eserlerinin ayağa kaldırılmasının Kırım Tatarları için ne kadar önemli olduğunu ve bunun ne ölçüde başarıldığını değerlendirmektir.
Anahtar Kelimeler
Kırım Tatarları tarihî hafıza milli kimlik res- torasyon tarihî eserler
Kaynakça
- ALBAYRAK Mehmet Akif (2004). Yeşil Kırım, Ankara: Türk Dünyası Kültür ve Sanat Dergisi Yayınları.
- KRAÇKOVSKAYA V (1996). “Kırım Tatarlarının Sanatı ve Gündelik Hayatı”, çev. Aida İslam, Emel, 216, s. 24.
- PROHOROV Dimitriy; Hrapunov, Nikita (2013). Kratkaya istoriya Krıma, Simferopol’: İzd. Dolya.
- SASSE Gwendolyn (2007). The Crimea Question: Identity, Transition, and Conflict, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 13 Sayı: 51 |
