Öz
Modernitenin beraberinde getirdiği bir kavram olarak kentsel alanlardaki koşullar, bireylerin yaşam kalitesini ve toplumsal eylemlerini büyük ölçüde belirlemektedir. Tek başına ekonomik bir gösterge olarak kişi başına düşen gayrı safi milli hâsıla, ulusun genel refah seviyesini ve yaşam standardını belirleyebileceği düşüncesi artık terk edilmektedir. Ekonomik göstergeler yanında bireylerin sosyal birer varlık olmalarından ötürü yeni kriterler de gündeme gelmektedir. Bu yüzden farklı bilimsel yaklaşımlar, insanların ihtiyaçları konusunda farklı ölçekler kullanarak araştırmalar yapmaktadır. İnsan ve doğa etkileşimi göz önünde bulundurularak dünyanın herhangi bir kentinde uygulanabilen belirli bir ölçeğin uygulanması ve kentin gerçek sorunlarını ortaya çıkaracağının iddia edilmesi ise son derece sorunludur. Bu yüzden her bir yerleşim yerine özgü ölçek veya araştırma araçlarının geliştirilmesine gereksinim vardır. Bir yerleşim yerinde sıcak bir yaz gününde gölgesinde oturulacak bir ağacın olması önemli bir ihtiyaç olarak kavramsallaştırılabilir. Başka bir yerde ise güneş ışığına daha fazla gereksinim duyulabilmektedir. Bu açıdan bakıldığında her bir kente özgü objektif bakımdan kurgulanabilecek gereksinimler ve bireylerin algılama biçimlerini etkileyecek sübjektif olarak değerlendirilebilecek özelliklerin olduğunu söylemek mümkündür. Bu çalışmada bir kent olarak Bartın’da yaşayanların memnuniyet düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Farklı yaş, cinsiyet, gelir ve eğitim seviyelerine sahip bireylerle yapılan araştırmanın sonuçlarına göre Bartın’a dair objektif ve sübjektif değişkenlerin değerlendirilmesi sürecinde birbiriyle uyumlu olmayan sonuçların olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kentsel Yaşam Memnuniyet Düzeyi Objektif ve Sübjektif Değişkenler.
Kaynakça
- ANDREWS, F. M. (1974). “Social Indicators of Perceived Life Quality”. Social Indicators Research. 1: 279–299.
- BOUCKAERT, G. - S. V. de WALLE (2003). “Comparing Measures of Citizen Trust and User Satisfaction as Indicators of Good Governance: Difficulties in Linking Trust and Satisfaction Indicators”. International Review of Administrative Sciences. LXIX/3: 329-44.
- DARICI, M. (2020). “Yeni Kamu Yönetimi Ekseninde Bir Şikâyet Mekanizması Olarak Cumhurbaşkanlığı İletişim Merkezi (Cimer)”. Türk İdare Dergisi. XCII/490: 93-114.
- DIENER, E. - E. SUH (1997). “Measuring Quality of Life: Economic, Social, and Subjective Indicators”. Social Indicators Research. 40: 189-216.
- ERDEM N. G. - Z. PARLAR (2016). “Bartın Ağzından Derleme Sözlüğü'ne Katkılar”.Diyalektolog. 13: 50-59.
- ERDEM, N. G. (2018). “Abdals of Anamur: A Community Excluded with Regard to Its Language, Belief and Identity”. Dil Araştırmaları. 23: 275-287.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 18 Sayı: 72 |
