The Ottoman State survived for about six centuries, owning up the heritage of the geography it acquired, since the beginning of 16 th century. It spread to a wide geography and could hold together many ethnic and religious elements in its land for many centuries. The existence of a well-functioning justice system was vital as much as military successes, developments in social and cultural areas, adapting the institutions and organization to time and changing conditions, all of which enable states to survive for long time. The Ottoman State equipped its each administrative unit with temples like mosques and small mosques, educational institutions such as primary and secondary schools, madrasahs, darülkurra, darülhuffaz, as well as trade and lodging buildings, bathhouses, social security institutions, fountains. It also revived the local institutions in the lands it conquered. In this study, ten madrasahs and two darulkurras in the city Aksaray, which were active from the end of 17th century to 19th century according to Hurufât Ledgers, are investigated. The effects, of the Ottoman State’s transformation of economic, administrative and military domains after the end of 17th century on education, in particular, are investigated. It is seen that there was an increase in the number of madrasahs in Aksaray region. Probably the reason for this increase is the local population’s desire to be more effective in Ottoman governance in 18th century
The Ottoman State Aksaray Hurufât Ledgers Darülkurra Madrasah
Osmanlı Devleti, XIV. yüzyılın başlarından itibaren bulunduğu coğrafyanın mirasına sahip çıkarak yaklaşık altı asır boyunca ayakta kalmıştır. Geniş bir coğrafyaya yayılmış, bünyesindeki pek çok etnik ve dini unsurları uzun yüzyıllar bir arada tutma becerisini göstermiştir. Devletlerin uzun ömürlü olmalarının arkasında askerî başarılar kadar sosyal ve kültürel alanda sağladıkları gelişmeler, tesis ettikleri kurumların ve düzenin zamana ve değişen şartlara göre uyarlanması ile iyi işleyen bir adalet sisteminin varlığı da bir o kadar önemlidir. İşte Osmanlı Devleti de hükmettiği her kademedeki idari birimi; cami, mescit gibi ibadet yapılan; medrese, darülkurra, darülhuffaz, mektep, tekke ve zaviye gibi eğitim görülen; han, hamam, imaret, çeşme gibi sosyal işlevi olan tesislerle donatmıştır. Daha önceden var olan kurumları da ihya etmiştir. Bu çalışmada Hurufât Defterleri’ne göre Aksaray kentinde XVII. yüzyılın sonları ile XIX. yüzyıllar arasında faaliyet gösteren 10 medrese ve iki darülkurra incelenmiştir. Özellikle XVII. yüzyılın sonlarından itibaren Osmanlı Devleti’nin mali, idari, askeri alanda gerçekleştirdiği değişim ve dönüşümün eğitime yansımaları ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu çerçevede Aksaray’da medrese sayısında artış olduğu görülmüştür. Muhtemelen bu artışın temelinde XVIII. yüzyılda yerel unsurların Osmanlı yönetiminde daha etkin olma isteği olmalıdır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 1 |