SİNEMADA EBEVEYN TUTUMLARININ TEMSİLİ: BENİM BABAM, BENİM OĞLUM FİLMİNE GÖSTERGEBİLİMSEL BİR YAKLAŞIM

Yıl 2025, Sayı: 36, 795 - 822, 12.12.2025

Seher Midilli

https://doi.org/10.56597/kausbed.1729868

Öz

Görsel ve işitsel bir sanat formu olarak sinema, görsel imgelerin ve ses öğelerinin bir araya gelmesiyle seyircinin birden fazla duyusuna hitap edebilmektedir. Renk, ışık, kamera hareketleri, kompozisyon gibi görsel unsurların diyalog, müzik ve ses tasarımı gibi işitsel unsurlar ile birleşimi ile sinemada bütünlüklü bir anlatım ortaya çıkmaktadır. Sinema, elinde bulundurduğu bu görsel ve işitsel imkanlar aracılığıyla duyguların, düşüncelerin ve toplumun gerçekliklerinin yansıtıldığı ve yeniden şekillendiği bir temsil alanı inşa etmektedir. Bu çalışmanın amacı Japon sinemasının auteur yönetmenlerinden Hirokazu Koreeda’nın yönetmenliğini yaptığı Benim Babam, Benim Oğlum filminde ebeveyn tutumlarının çocuğun kişilik gelişimi üzerine ve aile içi iletişime etkilerinin sinemada nasıl temsil edildiğini ortaya koymaktır. Filmde ebeveyn yaklaşımının çocuğun kişilik gelişimine etkisinin filmsel görünümü Roland Barthes’ın göstergebilimsel yaklaşımı ile çözümlenmiştir. Filmin ele aldığı konuyu görüntünün gücünden yararlanarak örtük bir dille sunması çalışmada yöntem olarak göstergebilimsel çözümlemenin uygulanmasında belirleyici olmuştur. Çalışmanın temel bulgusu filmin ebeveyn-çocuk ilişkisine dair ortaya koyduğu anlatısı ile çocuğun belli bir kişilik geliştirmesinde ebeveynlerinin çocuğa olan yaklaşımının doğrudan etkili olduğu ve bu etkinin aile içi iletişim sürecine de olumlu/olumsuz şekilde yansıdığı olmuştur.

Anahtar Kelimeler

EBEVEYN TUTUMLARI , ÇOCUK , GÖSTERGEBİLİM , Benim Babam, Benim Oğlum

Representation of Parental Attitudes In Cinema: A Semiotic Approach to the Movie Like Father, Like Son

Öz

As a visual and auditory art form, cinema can appeal to multiple senses of the audience with the combination of visual images and sound elements. The combination of visual elements such as color, light, camera movements and composition with auditory elements such as dialogue, music and sound design creates a holistic narrative in cinema. Through these visual and auditory possibilities, cinema constructs a space of representation where emotions, thoughts and the realities of society are reflected and reshaped. The aim of this study is to reveal how the effects of parental attitudes on the personality development of the child and on communication within the family are represented in the movie Like Father, Like Son directed by Hirokazu Koreeda, one of the auteur directors of Japanese cinema. The filmic representation of the effect of parental approach on the personality development of the child in the movie was analyzed with Roland Barthes' semiotic approach. The fact that the film presents the subject of the film with an implicit language by utilizing the power of the image has been decisive in the application of semiotic analysis as a method in the study. The main finding of the study is that the film's narrative about the parent-child relationship and the approach of the parents to the child have a direct impact on the child's development of a certain personality and that this effect is reflected positively or negatively on the communication process within the family.

Anahtar Kelimeler

Parental Attitudes , child , Semiotics , Like Father, Like Son

Kaynakça

• Ahmadova, P. ve Yavuz, M. (2019). Annenin bağlanma özelliği ile ebeveyn tutumları ve çocukların ruhsal, davranışsal durumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Dergi Biruni. 12 (5), 1-28.
• Akça, R. P. (2012). Ana- babaların çocuk yetiştirmede aşırı koruyucu olmaları. Akademik Bakış Dergisi. 29, 1-13.
• Aydın, D. (2016). Göstergebilim ve Sinemada Propaganda Kodları. Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi. 43, https://dergipark.org.tr/tr/pub/ abmyoder/issue/46655/584927.
• Aydın-Ceran, S., Ergül, E. ve Yavuz, M. (2023). Bugünün çocuğu yarının yetişkini için anne ve babaların etkili ebeveyn rollerinin geliştirilmesi. Manas Sosyal Bilimler Dergisi. 12 (ÖS), 235-255.
• Aydoğdu, F. ve Dilekmen, M. (2016). Ebeveyn tutumlarının çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi. 11 (2), 569-585.
• Barthes, R. (1993). Göstergebilimsel serüven. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Benim Babam, Benim Oğlum. IMDB, 09.08.2025 tarihinde https:// www.imdb.com/title/tt2331143/ adresinden erişildi.
• Bircan, U. (2013). Roland Barthes ve Göstergebilim. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 26, 17-41.
• Cerrahoğlu, Z. (2019). Sinemada temsil kurmak: Mustang (2015) filmi üzerine bir inceleme. Sinefilozofi. 1, 518-535.
• Çağlar, B. (2012). Bir iletişim biçimi olarak göstergebilim. Lefke Avrupa Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 3 (2), 22-34.
• Çıraklı, M. Z. (2015). Anlatıbilim: kuramsal okumalar. Ankara: Hece Yayınları.
• Delvecchio, E., Germani, A., Raspa, V., Lis, A., ve Mazzeschi, C. (2020). Parenting styles and child’s well-being: The mediating role of the perceived parental stress. Europe’s Journal of Psychology. 16 (3), 514–531.
• Demiriz, S. ve Öğretir, A. D. (2007). Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki 10 yaş çocuklarının anne tutumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 15 (1), 105-122.
• Ehrlich, L. C. (2019). The films of Kore-eda Hirokazu: An elemental cinema. Palgrave Macmillan.
• Fiske, J. (1996). İletişim çalışmalarına giriş. Ankara: Ark Yayıncılık.
• Griffin, E., A. Ledbetter ve G. Sparks. (2012). A first look at communication theory. New York: McGraw-Hill Education.
• Güneş, A. (2012). Çağdaş bir çözümleme yöntemi: göstergebilim. e-Journal of New World Sciences Academy. 7 (2), 31-43.
• Güngör, A. & Akyıldız, M. (2022). Examining the effects of perceived parental attitudes on the social ınterest level in college students: the mediating role of self-esteem. Sakarya University Journal of Education. 12 (2), 281-301.
• Güngör, M. (2013). Öğretmen adaylarının problem çözme becerisinin sosyo ekonomik yapı, aile tipi ve aile tutumları ile ilişkisinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 21 (3), 1071-1088.
• Karaman, E. (2017). Roland Barthes ve Charles Sanders Peirce’ın Göstergebilimsel Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. 34, 25-36.
• Kaya, M. (1997). Ailede anne-baba tutumlarının çocuğun kişilik gelişimindeki rolü. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 9 (9), 193-204.
• Koreeda, H. (Yönetmen), (2013). Benim Babam, Benim Oğlum. Sinema Filmi. Japonya: Amuse, Bun-Buku, Fuji Television Network (Fuji TV), Gaga.
• Mascelli, J. (2007). Sinemanın 5 temel öğesi. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Mencütekin, M. (2010). Sinema dili, film retoriği ve imgelenen anlama ulaşma. Öneri Dergisi. 9 (34), 259-266.
• Özdemir, O., P. G. Özdemir, M. T. Kadak, S. Nasıroğlu. (2012). Kişilik gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 4 (4), 566-589.
• Sak, R., Şahin Sak, İ. T., Atlı, S. & Şahin, K. B. (2015). Okul öncesi dönem: anne-baba tutumları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11 (3), 972-991.
• Saylık, F. Z. ve Yalçın, M. G. (2018). Otoriter veya demokratik ebeveyn tutumunun ve ebeveyne bağlanma biçiminin suçluluk ve utanç duygularına etkisinin yarı-deneysel yöntemle incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Psikoloji Çalışmaları. 38 (2), 95-127.
• Scateni, R. (2019, March 1). An exploration of bonds, losses and resilience in Hiro-eda’s family dramas. Vague Visages. https:// vaguevisages.com/2019/03/01/an-exploration-of-bonds-losses-and-resilience-in-hirokazu-kore-edas-family-dramas/
• Song, B. (2022). The continuations and changes of Hirokazu Koreeda’s film aesthetic style: The Film Broker as an example. Journal of Social Science and Humanities. 4 (11), 16-21.
• Uykan, E. ve Akkaynak, M. (2019). Ebeveyn tutumları ile çocukların öz düzenlemeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi. 6 (3), 1620-1644.
• Yurt, N. ve Özyürek, A. (2023). Ebeveyn tutumları ile okul öncesi çocukların sosyal değer kazanımları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi. 21 (45), 129-150.