Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

RUSYA FEDERASYONU’NDA ÖZEL ASKERİ ŞİRKET ÖRGÜTLENMELERİNİN GENEL YAPISI: WAGNER GRUBU ÖRNEĞİ

Yıl 2024, Sayı: 34, 829 - 853, 13.12.2024
https://doi.org/10.56597/kausbed.1447923

Öz

Öz
İlk çağlardan günümüze, bütün toplumlarda güvenlik, en önemli ihtiyaç olarak kendini göstermiştir. Güvende olma hissiyatı ile hem insanların hem de devletlerin hareket etmesi üzerine, çeşitli güvenlik mekanizmaları ortaya çıkmıştır. Bu mekanizmalar içerisinde en öne çıkanı ordular olmuştur. Genel manada orduların oluşumunda zorunluluk ve gönüllülük esası gözetilse de belli oranlarda birtakım maddi imkanlara sahip oldukları, tüm dünya toplumlarında görülmektedir. Bunun yanı sıra, dünyanın kimi yerlerinde paralı askerlerden oluşan yapıların, ortaya çıktığı da bilinmektedir. Bu yapıların şekillenmesinde temel esas, resmi ordu dışında bir yapılanma olmaları, fakat devletin denetimi ve istekleri doğrultusunda hareket etmeleridir. Daha sonrasındaki süreçte ise paralı askerlik sisteminin daha da kurumsallaş bir şekli olarak, özel askeri şirketlerin ortaya çıktığı görülmüştür. Bu çalışmada, bir özel askeri şirket şeklinde resmi mekanizmanın dışında Rusya Federasyonu’nda oluşan, Wagner Grubu’nun genel yapısı irdelenmiştir. En nihayetinde ise özel askeri şirketlerin verimlilik derecesi ve gelecek dönemlerde Rusya’da nasıl bir gelişme yaşayacakları anlaşılmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Özel Askeri Şirketler, Paralı Asker, Rusya’da Askeri Yapı, Wagner Grubu.

Kaynakça

  • Arıöz, Z. (2019). Küreselleşme Sürecinde Ulusal Güvenliğin Dönüşümü: Özel Askeri Şirketler. Uluslararası İlişkiler ve Diplomasi, 2(1), 20-33.
  • Arnold, T. D. (2019). The Geoeconomic Dimensions of Russian Private Military and Security Companies. Military Review. 99(6), s.6-18.
  • Barabanov, I. ve Ibrahim, N. (2021, August 11). Wagner: Scale of Russian Mercenary Mission in Libya Exposed. BBC News. https://www.bbc.com/news/world-africa-58009514 adresinden erişildi. (Erişim Tarihi: 01.11.2023).
  • Bækken, H. (2021). Patriotic Disunity: Limits to Popular Support for Militaristic Policy in Russia. Post-Soviet Affairs. 37(3), s.261-275.
  • Cameron, L. (2006). Private Military Companies: Their Status under International Humanitarian Law and Its Impact on Their Regulation. International Review of the Red Cross, 88(863), s.573-598.
  • Czerep, J. (2021). Russia’s Wagner Group Expanding Influence in Africa. Bulletin PISM. 181(1871), s.1-2.
  • Çatal, N. (2021). Vekâlet Savaşlarının Bir Aracı Olarak Özel Askeri Şirketler. Assam Uluslararası Hakemli Dergi, 8(19), 1-8.
  • Divided, F. (2017). Private Military and Security Companies and States: Force Divided. Cham: Palgrave Macmillan.
  • Doswald-Beck, L. (2007). Private Military Companies under International Humanitarian Law. From Mercenaries to Market: The Rise and Regulation of Private Military Companies, s.115-138.
  • Dreyfus, E. (2018). Private Military Companies in Russia: Not so Quiet on The Eastern Front. Paris (FRA), Institut de Recherche Stratégique de l’Ecole Militaire. 9(66), s.1-11.
  • Eds. Lohr, E. ve Poe, M. (2002). The Milıitary and Society in Russia 1450-1917. Leiden: Brill Academic Publishers. Eds. Jäger, T. and Kümmel, G. (2007). Private Military and Security Companies: Chances, Problems, Pitfalls and Prospect. Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften.
  • Erkan, A.Ç. ve Ateş, A. (2023). Wagner Grubunun Yapısı ve Operasyonları Üzerine Bir İnceleme. Toplum Ekonomi ve Yönetim Dergisi. 4(1), s.111-130.
  • Heinemann-Grüder, A. ve Aris, S. (2022). Wagner Group. Russian analytical digest (RAD). 290, s.1-10.
  • Hoppe, C. (2008). Passing The Buck: State Responsibility for Private Military Companies. European Journal of International Law. 19(5), s.989-1014.
  • İlbaş, S. (2023). Özel Askeri Şirketler Üzerine Bir İnceleme. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 6(2), 554-565.
  • Karakoç, E. (2016). Antik Dönemlerdeki Grek Paralı Askerler ve Hoplitlerin Önemi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi. 55, s.489-499.
  • Kinsey, C. (2006). Corporate Soldiers and International Security: The Rise of Private Military Companies. Abingdon: Routledge.
  • Klein, M. (2015). Russia's New Military Doctrine: NATO, The United States and The "Colour Revolutions". (SWP Comment, 9/2015). Berlin: Stiftung Wissenschaft und Politik -SWP- Deutsches Institut für Internationale Politik und Sicherheit. https://nbn-resolving.org/urn:nbn:de:0168-ssoar-423319, s.1-4.
  • Kostoski, M. (2022). Private Military Companies as a Tool in Proxy Wars: The Russian Federation in Focus. Contemporary Macedonian Defense/Sovremena Makedonska Odbrana. 22(42), s.67-76.
  • Marten, K. (2019). Russia’s Use of Semi-State Security Forces: The Case of The Wagner Group. Post-Soviet Affairs. 35(3), s.181-204.
  • Menning, B.W. (2002). The Imperial Russian Army, 1725–1796. Frederick W. Kagan ve Robin Higham (Ed.), The Military History of Tsarist Russia (s. 47-76) içinde. New York: Palgrave Macmillan.
  • Öz, T. ve Çalışkanlar, T.M. (2020). Paralı Askerlerden Özel Askerî Şirketlere Savunma Yönetimi Teknolojileri Uygulamaları. Güvenlik Stratejileri Dergisi. 16(34), s.309-339.
  • Öztürk, Y. (2022). Uluslararası Hukuk Bağlamında Özel Askeri Şirketler: Afrika Örneği. International Journal of Disciplines in Economics & Administrative Sciences Studies. 7(28), s.286-300.
  • Pokalova, E. (2023). The Wagner Group in Africa: Russia’s Quasi-State Agent of İnfluence. Studies in Conflict & Terrorism. Published online: 02 Jul, s.1-23.
  • Østensen, Åse G. and Bukkvoll, T. (2022). Private Military Companies–Russian Great Power Politics on The Cheap? Small Wars & Insurgencies. 33(1-2), s.130-151.
  • Pipes, R. (1980). Militarism and The Soviet State. Daedalus. 109(4), s.1-12.
  • Spearin, C. (2018). NATO, Russia and Private Military and Security Companies: Looking into The Dark Reflection. The RUSI Journal. 163(3), s.66-72.
  • Sukhankin, S. (2019). Russian PMCS in The Syrian Civil War: From Slavonic Corps to Wagner Group and Beyond. Jamestown Foundation [online]. 18, s.1-21.
  • Steinberg, J.W. (2021). The Military History of Romanov Russia. War & Society. 40, s.155-168.
  • Stone, David R. (2006). A Military History of Russia: From Ivan the Terrible to the War in Chechnya. Westport: Praeger Security International.
  • Tangör, B. ve Yalçınkaya, H. (2010). Güvenlik Yönetişimi Çerçevesinde Özel Askeri Şirketler. Uluslararası İlişkiler Dergisi. 7(25), s.127-154.
  • Topal, A. H. (2011). Uluslararası Hukuk Açısından Özel Askerî Şirketler ve Şirket Çalışanlarının Statüsü. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(4), 963-1022.
  • Tonkin, H. (2011). State Control over Private Military and Security Companies in Armed Conflict. Cambridge: Cambridge University Press.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Sosyolojisi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Erden Kişi 0000-0002-3124-680X

Yayımlanma Tarihi 13 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 6 Mart 2024
Kabul Tarihi 27 Ağustos 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 34

Kaynak Göster

APA Kişi, E. (2024). RUSYA FEDERASYONU’NDA ÖZEL ASKERİ ŞİRKET ÖRGÜTLENMELERİNİN GENEL YAPISI: WAGNER GRUBU ÖRNEĞİ. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(34), 829-853. https://doi.org/10.56597/kausbed.1447923