BİR LOBİCİLİK ORTAMI OLARAK X (TWİTTER): AKADEMİK DAYANIŞMA PLATFORMU ÖRNEĞİ

Yıl 2024, Sayı: 34, 785 - 800, 13.12.2024

Kahraman Kağan Kaya , Kadir Canöz

https://doi.org/10.56597/kausbed.1509696

Öz

X, hem lobicilere hem de vatandaşlara doğrudan lobicilik ve dolaylı lobicilik faaliyetlerini yürütebilmeleri için büyük bir avantaj sağlamaktadır. Çalışmanın amacı, ADAP’ın X hesabının lobicilik açısından nasıl bir görünüm sergilediğinin ortaya koyulabilmesidir. Çalışmada, içerik analizi tekniğinden yararlanılmıştır. Bu doğrultuda araştırmada, literatürde buna yönelik olarak hazırlanmış herhangi bir ölçme aracına rastlanmadığı için, yazarlar tarafından lobicilik ve lobicilik türleri ile ilgili bilgiler ve X’in kullanım fonksiyonları göz önünde bulundurularak bir kodlama cetveli oluşturulmuş ve inceleme, bu cetvel çerçevesinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, her şeyden önce, Akademik Dayanışma Platformu’nun (ADAP) X’i (Twitter) bir lobicilik ortamı olarak kullandığı tespit edilmiştir. Öyle ki araştırmanın gerçekleştirildiği tarih aralığında ADAP tarafından paylaşılan 318 gönderinin 308 tanesi (%96,85), çeşitli lobicilik yöntemlerini bünyesinde barındırmaktadır. Araştırmada, ADAP tarafından X üzerinden yürütülen lobicilik türleri söz konusu olduğunda ön plana, dolaylı lobiciliğin çıktığı saptanmıştır. Buna göre bu doğrultuda paylaşılan 308 gönderinin, toplam 501 lobicilik tekniğini içerdiği, bunların da 408 tanesinin (%81,43) dolaylı lobicilik kapsamında değerlendirilebileceği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Lobicilik, Doğrudan Lobicilik, Dolaylı Lobicilik, Dijital Lobicilik

X (Twitter) as a Lobbying Environment: The Case of Academic Solidarity Platform

Öz

X provides a significant advantage for both lobbyists and citizens to conduct direct and indirect lobbying activities. The aim of the study is to conduct a situation assessment of ASOP's X account in terms of lobbying. In the study, content analysis technique was utilized. In this context, since no measurement tool had been prepared for this purpose in the literature before, a coding sheet was created by the authors taking into account the information about lobbying, lobbying types and the usage functions of X, and the investigation was carried out within the framework of this sheet. In the study, first and foremost, it has been determined that the Academic Solidarity Platform's (ASOP) X (Twitter) is utilized as a lobbying environment. In fact, during the period in which the research was conducted, 308 out of 318 posts shared by ASOP (96.85%) encompass various lobbying methods. In the research, when it comes to the types of lobbying conducted by ASOP through X, it has been observed that indirect lobbying takes the forefront. Accordingly, it has been determined that out of the 308 posts shared in this context, a total of 501 lobbying techniques are encompassed, and 408 of these (81.43%) can be considered within the scope of indirect lobbying.

Anahtar Kelimeler

Lobbying, Direct Lobbying, Indirect Lobbying, Digital Lobbying

Kaynakça

• 2023-2024 Akademik Yıl Açılış Töreni Cumhurbaşkanlığı Külliyesinde Gerçekleştirildi. https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2023/2023-2024- akademik-yili-acilis-toreni-gerceklestirildi.aspx
• Akademik Dayanışma Platformu. https://twitter.com/ADAP_2023
• Arklan, Ü. (2008). Lobicilik. A. Kalender ve M. Fidan (Ed.) Halkla ilişkiler, içinde (ss. 311–340). Tablet.
• Aziz, A. (2020). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Nobel.
• Bayramoğlu, N. (1985). Amerika Birleşik Devletleri’nde lobi faaliyetleri. Dış Politika Enstitüsü.
• Bayramoğlu, N. (1987). Avrupa Topluluğu, ülkeleri ve Türkiye’nin tanıtımı. TBMM.
• Berg, K. T. (2009). Finding connections between lobbying, public relations and advocacy. Public Relations Journal, 3(3), 1–19. https://epublications.marquette.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1081&context=co mm_fac
• Beyers, J., Eising, R., ve Maloney, W. (2008). Researching interest group politics in Europe and elsewhere: Much we study, little we know? West European Politics, 31(6), 1103–1128. https://doi.org/10.1080/01402380802370443
• Canöz, K. (2007). Halkla ilişkiler uygulaması olarak lobicilik. NKM.
• Canöz, K., ve Canöz, N. (2020). Halkla ilişkiler. Palet.
• Carro, M., ve Di Mario, C. (2022). Digital lobbying. P. Harris, A. Bitonti, C. S. Fleisher, ve A. S. Binderkrantz (Ed.) The palgrave encyclopedia of interest groups, lobbying and public affairs, içinde (ss. 387–394). Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1007/978-3-030-13895-0_78-1
• Davidson, S. (2015). Everywhere and nowhere: Theorising and researching public affairs and lobbying within public relations scholarship. Public Relations Review, 41(5), 615–627. https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2014.02.023
• Dincer, M. K. (1999). Lobicilik. Alfa.
• Divanoğlu, S. U. (2017). Siyasal iletişim sürecinin belirleyicileri. The Journal of Academic Social Science Studies, 62, 399–415. https://doi.org/10.9761/JASSS7454
• Dragojlović, P. (2010). Lobbying as a method of business communication. Škola Biznisa, 3, 106–113.
• Dür, A., ve Mateo, G. (2023). Lobbying in the face of politicisation: Interest group strategies in trade policy. Journal of European Public Policy, 1–27. https://doi.org/10.1080/13501763.2023.2203161
• Esparcia, A. C., Cabanillas, A. M., ve Martinez, A. A. (2023). Lobbyists in spain: Professional and academic profiles. Social Sciences, 12(4), 1–14. https://doi.org/10.3390/socsci12040250
• Figenschou, T. U., ve Thorbjørnsrud, K. (2020). “Hey there in the night”: The strategies, dilemmas and costs of a personalized digital lobbying campaign. H. Hornmoen, B. K. Fonn, N. Hyde-Clarke, ve B. Y. Hågvar (Ed.) Media health: The personal in public stories, içinde (ss. 165–185). Scandinavian University Press. https://doi.org/10.18261/9788215040844-2020-9
• Filiz, Ş., ve Demren, G. A. S. (2023). Stratejik iletişim bağlamında dijital lobicilik: Vote Leave kampanyasının astroturf taktikler üzerinden niteliksel analizi. Yeni Medya, 14, 178–196. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1226986
• Gainous, J., ve Wagner, K. M. (2014). Tweeting to power: The social media revolution in American politics. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199965076.001.0001
• Gültepe, M. (2023). Halkla ilişkiler toplumu ve devlet. Anadolu Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 1–14.
• Hansen, A. (2003). İçerik çözümlemesi. M. S. Çebi (Der.) İletişim araştırmalarında içerik çözümlemesi, içinde (ss. 49–102). Alternatif.
• Hofman, A., ve Aalbers, M. B. (2017). Spaces of lobbying. Geography Compass, 11(3), 1–17. https://doi.org/10.1111/gec3.12309
• Kollman, K. (1998). Outside lobbying: Public opinion and interest group strategies. Princeton University Press.
• Kotan, D., ve Ünür, E. (2015). Siyasi atmosfer çerçevesinde sivil toplum kuruluşlarının gelişimi ve günümüzdeki yansımaları. E. K. Bilbil (Ed.) Halkla ilişkiler perspektifinden sivil toplum, içinde (ss. 115–166). Pales.
• Krippendorff, K. (2004). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage. https://doi.org/10.4135/9781071878781
• Kuhn, K., Rademacher, L., Fenton, P., ve O´Suilleabhain, G. (2023). Digital lobbying: How digital transformation and social networks affect lobbying in Germany. Research Square. https://assets.researchsquare.com/files/rs3398324/v1/4d6d1607-ba08-4f37-99bd-bd442be039d3.pdf
• Lits, B. (2019). Forging grassroots mobilization: Detecting astroturf movements and measuring their lobbying success. Unpublished doctoral dissertation, Université libre de Bruxelles, Faculté de Lettres, Traduction et Communication - Information et communication, Bruxelles.
• Malmborg, F. von. (2022). Theorising member state lobbying on European Union policy on energy efficiency. Energy Policy, 167, 1–9. https://doi.org/10.1016/j.enpol.2022.113057
• Matsueda, N. (2020). Collective vs. individual lobbying. European Journal of Political Economy, 63, 1–12. https://doi.org/10.1016/j.ejpoleco.2020.101859
• McMillan, S. J. (2000). The microscope and the moving target: The challenge of applying content analysis to the World Wide Web. Journalism & Mass Communication Quarterly, 77(1), 80–98. https://doi.org/10.1177/107769900007700107
• Okay, A., ve Okay, A. (2018). Halkla ilişkiler: Kavram, strateji ve uygulamaları. Der.
• Peltekoğlu, F. B. (2014). Halkla ilişkiler nedir? Beta.
• Schendelen, R. van. (2013). The art of lobbying the EU: More Machiavelli in Brussels. Amsterdam University Press. https://doi.org/10.2307/j.ctt45kd70
• Sorgun, B., ve Doğan, İ. (2023). Devlet ve siyaset bağlamında siyasal iletişim aktörü olarak baskı grupları ve lobicilik. İletişim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 3(2), 333–357. https://doi.org/10.59534/jcss.1315904
• Stürmer, K., O´Suilleabhain, G., Fenton, P., ve Rademacher, L. (2020). Lobbying on the German federal level: The unknown shift through digital transformation. Mediální Studia, 14(1), 104–125.
• Şüküroğlu, V. K. (2023). Lobicilikte yeni gelişmeler ve halkla ilişkiler. M. A. Özer (Ed.) Halkla ilişkilerde yeni yönelimler, içinde (ss. 301–328). Ekin.
• Verčič, D., ve Verčič, A. T. (2012). Public relations and lobbying: New legislation in Slovenia. Public Relations Review, 38(1), 14–21. https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2011.09.026
• Wukich, C. (2022). Connecting mayors: The content and formation of Twitter information networks. Urban Affairs Review, 58(1), 33–67. https://doi.org/10.1177/1078087420947182