NOKTALAMA İŞARETLERİNİN İSTASYON TEKNİĞİ İLE ÖĞRETİMİ SÜRECİNE İLİŞKİN ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Yıl 2018, Sayı: 13, 258 - 270, 01.02.2018

Yusuf Emrah Yaman , Mikail Aydemir

Öz

Bu araştırmanın amacı, ortaokul Türkçe dersinin öğretim programında yer alan “Noktalama İşaretleri” konusunun istasyon tekniğiyle öğretimine ilişkin öğrenci görüşlerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırmaya uygun olarak olgubilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Adıyaman’da bir ortaokulun 5. sınıfında öğrenim gören 8 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın uygulanma süreci, 2016-2017 eğitim-öğretim yılının 2. döneminde Türkçe öğretim programında yer alan “Noktalama İşaretleri” konusunun öğretiminde istasyon tekniği uygulanarak gerçekleşmiştir. Bu sürecin sonunda öğrencilere noktalama işaretlerinin öğretiminde istasyon tekniğinin kullanımına ilişkin görüşleri, uzman görüşleri doğrultusunda, araştırmacılar tarafından hazırlanan ve 6 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formuyla belirlenmiştir. Veriler, araştırmanın yapıldığı sınıfta yer alan 8 öğrenciyle odak görüşme yapılarak toplanmıştır. Görüşme yapılarak elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Sonuç olarak öğrenciler, noktalama işaretlerinin öğretiminde istasyon tekniğini uygulama sürecinde hem dersin işlenişine hem de öğrenciye olumlu katkılarının olduğunu, istasyon tekniği gruplarının oluşturulmasında heterojen grupların seçilmesi gerektiğini, gruplar içerisinde öğrencilerin daha iyi öğrendiğini, slogan ve şiir istasyonlarında zorlandıklarını, hikaye, resim ve bilgi istasyonlarını kolay uyguladıklarını, etkinlikler sonunda yapılan değerlendirmelerin anlamlı öğrenmeyi sağladığı görüşlerini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Noktalama işaretleri, Aktif öğrenme, İstasyon tekniği, Grup çalışması

VIEWS OF STUDENTS ABOUT TEACHING POINT SIGNALS TO STATION TECHNIQUE

Öz

The aim of this research is to determine the opinions of the students about the teaching of stationary technique of "Punctuation Marks" in the curriculum of the secondary school Turkish course. In the study, a qualification pattern was used in accordance with qualitative research. The study group of study consisted of 8 students in the fifth grade of middle school in Adıyaman. The implementation process of the research was realized by applying the station technique in the teaching of "Punctuation Marks" in the Turkish teaching program in the second semester of 2016-2017 academic year. At the end of this process, the students' opinions on the use of the station technique in the teaching of punctuation marks were determined in the form of semi-structured interview form composed of 6 questions prepared by the researchers in the direction of expert opinions. The data were collected through focus interviews with 8 students in the class in which the study was conducted. The data obtained from the interviews were analyzed by content analysis technique. As a result, students are expected to be aware of the fact that in the process of applying the station technique in the teaching of punctuation marks, both the process and the student contributes positively, that heterogeneous groups should be selected in the creation of the station technique groups, that the students learn better in the groups, they are forced in the slogan and poetry stations, and that the evaluations made at the end of the events provide meaningful learning.

Anahtar Kelimeler

Punctuation marks, Active learning, Station techniques, Group learning

Kaynakça

• Açıkgöz Ün, K. (2014). Aktif öğrenme. Biliş Yayıncılık, İzmir, 12.
• Alacapınar, G. F. (2009). İstasyon tekniği ile ders işlemeye yönelik öğrenci görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 137-147.
• Avcı, H. (2015). İngilizce öğretiminde istasyon tekniği kullanımının akademik başarıya, tutumlara ve kalıcılığa etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ, 74-89.
• Aydın, İ. (2016). Akademik etik. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Batdı, V. ve Semerci, Ç.(2012). Derslerde istasyon tekniği uygulamasının yansıtıcı sorgulaması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1 (1), 190-203.
• Bayram, Y. ve Erdemir, A. (2006). Amasya’daki ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin imla kurallarını kullanma düzeyleri üzerine bir değerlendirme. Milli Eğitim Yayınları, 171, 140-155.
• Benek, İ. (2012). İstasyonlarda öğrenme tekniğinin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersindeki başarılarına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van, 8-20, 86.
• Benek, İ. ve Kocakaya, S. (2012). İstasyonlarda öğrenme tekniğine yönelik öğrenci görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (3), s. 8-18.
• Beyreli, L., Çetindağ, Z., ve Çelepoğlu, A. (2017). Yazılı ve Sözlü Anlatım (3. Baskı). Ankara: Pegem A Yayınları.
• Bilgin, M. (2006). Anlamdan Anlatıma Türkçemiz. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Dilaçar, A. (1971). Gramer: Tanımı, Adı, Kapsamı, Türleri, Yöntemi, Eğitimdeki Yeri ve Tarihçesi. TDAY Belleten, 1971, 83-145.
• Demir, M. R. (2008). İstasyonlarda öğrenme modelinin hayat bilgisi dersindeki üst düzey beceri erişisine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Demirel, Ö. ve Şahinel, M. (2006). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi (7. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demirörs, F. (2007). Lise 1. sınıf öğrencileri için ohm yasası konusunda öğrenme istasyonlarının geliştirilmesi ve uygulanması (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Ekemen, D. K., Atik, A. D. ve Erkoç, F. (2017). Dokuzuncu sınıf “Biyolojik çeşitlilik ve korunması” konusunun memnuniyeti. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 318-339. tekniği kullanılarak öğretilmesi ve öğrencilerin uygulamadan
• Erdağı, S. ve Önel, A. (2015). İstasyon tekniğinin uygulandığı fen ve teknoloji dersine ilişkin öğrenci görüş ve performanslarının değerlendirilmesi. Kafkas Eğitim Araştırma Dergisi, 2(1), 28-37.
• Ergin, M. (2002). Türk dil bilgisi. İstanbul:Bayrak basım/yayım/tanıtım.
• Ersoy, A. (2016). Olgu bilim. Ahmet Saban ve Ali Ersoy (Ed.), Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı yayıncılık.
• Günay, D. (2007). Sözcükbilime giriş. İstanbul: Multilingual yayınları.
• Gedik, N. (2016). Olgu Bilim. M. Yaşar Özden ve Levent Durdu(Ed.), Eğitimde üretim tabanlı çalışmalar için nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı yayıncılık.
• Genç, M. (2013). Çevre eğitiminde istasyon tekniğinin kullanılması hakkında öğretmen adaylarının görüşleri. Erzincan üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 188-203.
• Güç, F., Korkmaz, Ö., Çakır, R. ve Bacanak, A. (2016). İstasyon tekniğinin matematik dersi akademik başarısına etkisi ve öğrenci görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40).
• Güneş, E. (2009). Fen ve teknoloji dersinde istasyon tekniği ile yapılan öğretimin erişiye ve kalıcılığa etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 58-59, 88-90.
• Hengirmen, M. (1999). Dilbilgisi ve Dilbilim Terimleri Sözlüğü. Engin yayınları, Ankara.
• Karadüz, A. (2008). Yazı ve yazım kavramlarının anlam ve ses ögeleriyle ilişkisi. Turkish Studies, 3(6), 422- 448.
• Kardaş, M. N. ve Neşe, U. C. A.(2016). Aktif Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Uygulamalara Yönelik Görüşleriyle İlişkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi (UTEB), 2016(7), 118-130.
• Kavcar, C. (2003). Türk dili ve edebiyatı ile ilgili yeni çalışmalar. TÜBAR,13, 19-26.
• Kırkkılıç, A. ve Akyol, H. (2007). İlköğretimde Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Maden, S. ve Durukan, A. G. E. (2010). İstasyon tekniğinin yaratıcı yazma becerisi kazandırmaya ve derse karşı tutuma etkisi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 28(28), 299-312.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı), (2018) Türkçe Dersi ((İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayını. McKinney, K. (2006). Active learning. Illinois State University, http://www.ftss.ilstu.edu/additional/tips/newActive.php
• Mergen, H. H. (2011). İlköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrenme istasyonları uygulamasının akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Afyonkarahisar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Ocak, G. (2014). “Yöntem ve teknikler”,Öğretim ilke ve yöntemleri, Ocak, G. (Ed.), Pegem Akademi Yayınları, Ankara, 302-311.
• Selçuk, G. S., Çalışkan, S., Şendur, G. ve Yürümezoğlu, K. (2015). Türkiye’nin farklı Bölgelerinden Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Aktif Öğrenme Etkinlikleri Eğitimi ile İlgili Görüşleri ve Öz Değerlendirmeleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(2).
• Sancak, Ş., Durukan, E. ve Alver, M. (2015). İlköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarında karşılaşılan yazım ve noktalama hataları (Giresun Örneklemi). Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1).
• Tay, B. (2008). Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
• Uysal, A. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin 2009 Hayat Bilgisi Öğretim Programında Belirtilen Strateji, Yöntem ve Teknikleri Uygulamadaki Yeterlik Düzeylerinin Belirlenmesi(Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara .
• Ünsal, S. (2017a). Felsefe Dersinde Aktif Öğrenme Tekniklerinin Kullanımı. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 37(3).
• Ünsal, S. (2017b). Felsefe öğretiminde kavram karikatürlerinin kullanımı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(39), 223-243.