Öz
Uzlaşımsal ve sosyal bir organizma olan dilin söz varlığında çok önemli bir yere sahip olan deyimler Alm. ausdruck, redensart; Fr. locution; İng. locution, formula ; “bir tür sözlüksel birim oluşturan anlambirim toplaşması; genellikle öz anlamından az çok ayrı bir anlam içeren kalıplaşmış söz”2 , “kendisini oluşturan sözcüklerin anlamından ayrı bir anlam içeren kalıplaşmış söz kümesi”3 , “genellikle gerçek anlamının dışında kullanılan, anlatımı daha güzel ve etkili yapan, toplum tarafından ortak olarak benimsenen kalıplaşmış söz”4 , “bireysel ve nedenli olan bir söz dizimi biriminin genelleşip yaygınlaşarak nedenliliğini yitirmesiyle ortaya çıkan ve tek bir sözlük birimi gibi algılanan söz öbeği … ”5 , “bir kavramı, bi[r] durumu, ya çekici bir anlatımla ya da özel bir yapı içinde belirten ve çoğunun gerçek anlamlarından ayrı bir anlamı bulunan kalıplaşmış sözcük topluluğu”6 , “ … birden çok sözcüğün, çoğu kez kendi anlamlarından ayrı bir anlam belirtmek üzere bir araya gelip kalıplaşan biçimi”7 şeklinde tanımlanmaktadır. Bu noktada deyimlerin kalıplaşma ve gerçek anlamından uzaklaşma şeklinde kodlayabileceğimiz iki temel özelliği ön plana çıkmaktadır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 2 |