Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

WILLIAM SHAKESPEARE’İN “ROMEO VE JULIET” ESERİNE YAPISALCI BİR YAKLAŞIM

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 27, 27 - 36, 25.06.2021

Öz

Yapısalcılık parça ile bütün arasındaki ilişkiyi tanımlayan bir yaklaşımdır. Bu çalışma William Shakespeare’in “Romeo ve Juliet” eserini yapısalcı yaklaşım açı-sından incelemeyi amaçlamaktadır. Yüzeysel yapıda, düşman ailelerin çocukları olan Romeo Montague ile Juliet Capulet arasında bir aşk ilişkisi vardır. Dizimsel bağıntı açısından Romeo ve Juliet birbirlerine aşık olurlar, evlenmeye karar verirler ve bunu gizli tutarlar. Dizisel bağıntı açısından iki düşman aile arasındaki ilişkide eşyapılılık vardır. Eserin yüzeysel yapıda kamusal sahneler ve özel sahneler ara-sında simetrik bir olay örgüsü düzeni vardır. Yüzeysel anlamda ise nefret ve sevgi arasında tematik bir çatışma vardır. Derin yapıya gelince, eserin uyumu kamusal sahnelerdeki nefret ve özel sahnelerdeki aşk arasında ikili karşıtlığa dayanır. Derin anlamda ise kamusal alanda nefret varsa, özel alanda aşk çaresizdir. Aşk, ancak toplum barış içinde olduğu zaman sonsuza kadar yaşayabilir.

Kaynakça

  • Aksan, D. (1977). Her Yönüyle Dil (Ana Çizgileriyle Dilbilim) II. Ankara: TDK 439.
  • Alkan, H. (2016). A Structuralist Analysis of Jean-Paul Sartre’s “The Flies”. Artuklu Human and Social Science Journal, 1(1), 64-71. http://dergipark.org.tr/itbhssj/issue/27927/296671
  • Alkan, H. (2021). A Structuralist Approach to William Shakespeare’s “Romeo and Juliet” [Con-ference presentation abstract]. International Symposium on Social Sciences and Educational Sciences. Ed. Tuğrul Gökmen Şahin, April 10-11. https://kongre.akademikiletisim.com/files/usves3/usves3_ozet_kitapcigi.pdf
  • Barthes, R. (1972). Critical Essays (Trans.: Richard Howard). Evanston: Northwestern Univ. Press.
  • Chomsky, N. (1965). Aspects of the Theory of Syntax. Cambridge: The MIT Press.
  • Culler, J. (1973). Structuralist Poetics. London: Routledge & Kegan Paul Ltd.
  • Eichenbaum, B. (1965). The Theory of the Formal Method. Russian Formalist Criticism (Trans. Lee T. Lemon - M. J. Reis). Lincoln: University of Nebraska Press.
  • Greimas, A. J. (1983). Structural Semantics; An Attempt at a Method (Trans.: Danielle McDowell, Ronald Schleifer, Alan Velie). Lincoln: University of Nebraska Press.
  • Hawkes, T. (1989). Structuralism and Semiotics. UK Suffolk: Routledge.
  • Jakobson, R. & Morrise, H. (1971). Fundamentals of Language. Paris: Mouton.
  • Lane, M. (1970). The Structuralist Method. Structuralism: A Reader (Comp. Michael Lane). New York: Basic Books Inc.
  • Leach, E. (1973). Claude Levi-Strauss. New York: The Viking Press.
  • Levi-Strauss, C. (1963). Structural Anthropology (Trans.: Clause Jacobson and Brooke Grundfest Schoepf). New York: Basic Books Inc.
  • Moore, G. (2012). Esther Waters. Oxford: Oxford University Press.
  • Pettit, P. (1975). The Concept of Structuralism: A Critical Analysis. Dublin: Gill & Macmillan.
  • Propp, V. (2005). Morphology of The Folk Tale (Trans.: Laurence Scott). Austin: University of Texas Press.
  • Saussure, F. (1976). Genel Dilbilim Dersleri I (Trans.: Berke Vardar). Ankara: TDK.
  • Shakespeare, W. (2000). Romeo and Juliet (Ed. Cedric Watts). Hertfordshire:Wordsworth Classics.
  • Yüksel, A. (1995). Yapısalcılık ve Bir Uygulama. Ankara: Gündoğan.

A STRUCTURALIST ANALYSIS OF WILLIAM SHAKESPEARE’S “ROMEO AND JULIET”

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 27, 27 - 36, 25.06.2021

Öz

Structuralism is an approach that defines the relationship between the part and the whole. This study aims to analyse William Shakespeare’s “Romeo and Juliet” in terms of the structuralist approach. In the surface structure, there is love between Romeo Montague and Juliet Capulet who are the children of hostile families. In terms of syntagmatic relation, Romeo and Juliet fall in love with each other, decide to marry and keep it in secret. In terms of paradigmatic relation, there is homology of relationship between the two hostile families. As for the surface structure, there is a symmetrical arrangement of plot between public scenes and private scenes. As for the surface meaning, there is the thematic conflict between hatred and love. As for the deep structure, its harmony operates on binary opposition between public hatred and private love. Its melody operates on the fixed cycle of public hatred and private love. As for the deep meaning, where there is public hatred, private love is helpless. Love can live forever only when society is in peace.

Kaynakça

  • Aksan, D. (1977). Her Yönüyle Dil (Ana Çizgileriyle Dilbilim) II. Ankara: TDK 439.
  • Alkan, H. (2016). A Structuralist Analysis of Jean-Paul Sartre’s “The Flies”. Artuklu Human and Social Science Journal, 1(1), 64-71. http://dergipark.org.tr/itbhssj/issue/27927/296671
  • Alkan, H. (2021). A Structuralist Approach to William Shakespeare’s “Romeo and Juliet” [Con-ference presentation abstract]. International Symposium on Social Sciences and Educational Sciences. Ed. Tuğrul Gökmen Şahin, April 10-11. https://kongre.akademikiletisim.com/files/usves3/usves3_ozet_kitapcigi.pdf
  • Barthes, R. (1972). Critical Essays (Trans.: Richard Howard). Evanston: Northwestern Univ. Press.
  • Chomsky, N. (1965). Aspects of the Theory of Syntax. Cambridge: The MIT Press.
  • Culler, J. (1973). Structuralist Poetics. London: Routledge & Kegan Paul Ltd.
  • Eichenbaum, B. (1965). The Theory of the Formal Method. Russian Formalist Criticism (Trans. Lee T. Lemon - M. J. Reis). Lincoln: University of Nebraska Press.
  • Greimas, A. J. (1983). Structural Semantics; An Attempt at a Method (Trans.: Danielle McDowell, Ronald Schleifer, Alan Velie). Lincoln: University of Nebraska Press.
  • Hawkes, T. (1989). Structuralism and Semiotics. UK Suffolk: Routledge.
  • Jakobson, R. & Morrise, H. (1971). Fundamentals of Language. Paris: Mouton.
  • Lane, M. (1970). The Structuralist Method. Structuralism: A Reader (Comp. Michael Lane). New York: Basic Books Inc.
  • Leach, E. (1973). Claude Levi-Strauss. New York: The Viking Press.
  • Levi-Strauss, C. (1963). Structural Anthropology (Trans.: Clause Jacobson and Brooke Grundfest Schoepf). New York: Basic Books Inc.
  • Moore, G. (2012). Esther Waters. Oxford: Oxford University Press.
  • Pettit, P. (1975). The Concept of Structuralism: A Critical Analysis. Dublin: Gill & Macmillan.
  • Propp, V. (2005). Morphology of The Folk Tale (Trans.: Laurence Scott). Austin: University of Texas Press.
  • Saussure, F. (1976). Genel Dilbilim Dersleri I (Trans.: Berke Vardar). Ankara: TDK.
  • Shakespeare, W. (2000). Romeo and Juliet (Ed. Cedric Watts). Hertfordshire:Wordsworth Classics.
  • Yüksel, A. (1995). Yapısalcılık ve Bir Uygulama. Ankara: Gündoğan.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Halit Alkan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Alkan, H. (2021). A STRUCTURALIST ANALYSIS OF WILLIAM SHAKESPEARE’S “ROMEO AND JULIET”. Kesit Akademi Dergisi, 7(27), 27-36.