Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Bireysel Yenilikçilik Algılarının Belirlenmesi: Kastamonu Üniversitesi Örneği

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 28, 1 - 20, 25.09.2021

Yakup Erdoğan Burhan Sevim

Öz

Yenilikçilik ilerlemenin ve gelişmenin kilit noktası olarak görülmekte ve değeri gün geçtikçe daha da artmaktadır. Son yıllarda işletmelerde yeni-likçiliğin var olabilmesi için bireysel anlamdaki yenilikçiliğin gerekliliği daha da hissedilir hale gelmiştir. Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin bireysel yenilikçilik algılarının belirlenerek demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda 2020-2021 öğretim yılı içerisinde Kastamonu Üniversitesi Turizm Fakültesi’nde öğrenim gören öğrencilere yönelik bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin bireysel yenilikçilik düzeylerini belirleyebilmek için “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” kullanılmıştır. 20 maddelik ölçeğin iç tutarlılık katsayısı 0,802 olarak hesaplanmıştır. Çalışmanın evrenini 792 öğrenci oluşturmak-tadır. Örneklem yöntemi olarak olasılık dışı örnekleme yöntemlerinden kolayda örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda 314 öğrenci araştırmaya katılarak örneklemi oluşturmuştur. 5’li likert tipinde toplanan veriler SPSS istatistik programı ile ölçeğin geçerlilik ve güvenirliğinin tespit edilmesi için, açıklayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Hipotezlerin test edilmesi amacıyla, bağımsız örneklem t-testi ve tek yönlü ANOVA analizleri yapılmıştır. Ayrıca demografik özelliklere ilişkin istatistiksel verileri elde etmek amacıyla frekans analizi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda katılımcıların bireysel yenilikçilik algılarının cinsiyete, öğ-renim gördükleri bölüme, ailelerinin gelir durumuna ve yaşlarına göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Turizm, inovasyon, bireysel yenilikçilik, turizm öğrencileri, Kastamonu Üniversitesi.

Determination of Individual Innovation Perceptions of Students Studying Tourism at Undergraduate Level: The Case of Kastamonu University

Öz

Innovation is seen as the key point of progress and development and its value is increasing day by day. In recent years, the necessity of individual innovation has become even more noticeable in order for innovation to exist in businesses. The aim of this study is to determine the individual innovativeness perceptions of university students and to determine whet-her they differ according to demographic variables. For this purpose, a research was conducted for students studying at Kastamonu University Faculty of Tourism in the 2020-2021 academic year. In order to determine the individual innovativeness levels of the students, the “Individual Innovation Scale” was used. The internal consistency coefficient of the 20-item scale was calculated as 0.802. The universe of the study consists of 792 students. Convenience sampling method, one of the non-probability sampling methods, was used as the sampling method. In this context, 314 students participated in the research and formed the sample. In order to determine the validity and reliability of the scale with the SPSS statistical program, explanatory factor analysis was applied to the data collected in a 5-point Likert type. In order to test the hypotheses, independent samples t-test and one-way ANOVA analyzes were performed. In addition, frequency analysis was applied to obtain statistical data on demographic characteristics. As a result of the analyzes, it was determined that the individual innovativeness perceptions of the participants differ according to their gender, the department they study, the income status of their families and their age.

Anahtar Kelimeler

Tourism, innovation, individual innovativeness, tourism students, Kastamonu University.

Kaynakça

• Adıgüzel, A. (2012). The relation between candidate teachers’ moral maturity levels and their individual innovativeness characteristics: A case study of Harran University Education Faculty. Educational Research and Reviews, 7(25), 543-547.
• Akdoğan, M.Ş. & Karaarslan M.H. (2013). Tüketici yenilikçiliği. Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 27(2), 1-20.
• Aksoy, Z. (2012). Uluslararası göç ve kültürlerarası iletişim. Journal of International Social Research, 5(20).
• Arslan, M. (2001). Yönetim ve organizasyonun bazı temel kavramları. İçinde S. Güney (Ed.). Yönetim ve organizasyon (31-45). Nobel Yayıncılık.
• Barnett, H.G. (1953). Innovation: The basis of cultural change. McGraw Hill.
• Bitkin, A. (2012). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ile bilgi edinme becerileri arasındaki ilişki [Doktora Tezi]. Harran Üniversitesi.
• Brettel M. & Cleven, N.J. (2011). Innovation culture, collaboration with external partners and NPD performance. Creativity and Innovation Management, 20 (4), 253-272.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
• Candy, P. C. (2003), Lifelong learning and ınformation literacy. Report for U.S national commission on libraries and ınformation Science and National Forum on In-formation Literacy.
• Çalıpınar, H. & Baç, U. (2007). The factors effecting the realization of innovation in SMEs and a field survey, Ege Academic Review, 7(2).
• Çaycı, B. & Karagülle, A. E. (2016). İletişimin dijitalleşmesi ve kültürel melezleşme. Global Media Journal TR Edition, 6 (12).
• Çelikkol, M. (2015). Ulusal kültürel özelliklerin rekabetçilik ve yenilik üzerine etkisi: uluslararası düzlemde bir çalışma [Master Thesis]. Gebze Technical University Social Sciences Institude.
• Chappell, N.L. & Zimmer, Z. (1999). Receptivity to new technology among older adults. Disability and Rehabilitation, 21(5-6), 222-230.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012), Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve Lisrel uygulamaları. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Çuhadar, C., Bülbül, T. & Ilgaz, G. (2013). Exploring of the relationship between individual innovativeness and techno-pedagogical education competencies of pre-service teachers. Elementary Education Online, 12(3).
• Damanpour, F. (1991). Organizational innovation: A meta-analysis of effects of determinants and moderators. Academy of Management Journal, 34(3), 555-590.
• Demirel, M. (2009). Yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: Öğrenmeyi öğrenme. 2. Ulusal Eğitim Psikolojisi Sempozyumu Bildiri Kitabı.
• Demirsoy, C. (2005). Yeniliğin Yayılması Modellerinin ve Yeniliği Benimseyen Kategorile-rinin İnternet Bankacılığı Ürünü Üzerinde Bir İncelemesi [Yüksek Lisans Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Duran, C. & Saraçoğlu, M. (2009). Yeniliğin yaratıcılıkla olan ilişkisi ve yeniliği ge-listirme süreci. Journal of Management & Economics, 16(1).
• Efrat, K. (2014). The direct and indirect impact of culture on innovation. Technovation, 34(1):12-20.
• Elçi, Ş. (2006). İnovasyon: Kalkınmanın ve rekabetin anahtarı. Nobel Yayıncılık.
• Flynn, L. R. & Goldsmith, R. E. (1993), Identifying innovations in consumer service markets. Service Industries Journal, 13(3), 97-109.
• Güleş, H. K. ve Bülbül, B. (2004), Toplam kalite yönetiminin işletmelerde yenilik çalışmalarına katkıları. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1/2004:115–129.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe – yöntem – analiz. Seçkin Yayıncılık.
• Halkos, G.E. & Tzeremes, N.G. (2013). Modelling the effect of national culture on countries’ innovation performances: A conditional full fontier approach. International Review of Applied Economics, 27(5):656-678.
• Herbig, P. & Dunphy, S. (1998). Culture and innovation. Cross cultural management: An International Journal, 5(4):13-21.
• Hitt, M.A., Black, J.S. & Porter, L.W. (2005). Management. Pearson Hall.
• Hurt, H.T., Joseph, K. & Cook, C.D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4, 58-65.
• Işık, C. & Türkmendağ, T. (2016). Atatürk üniversitesi turizm fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik algılarının belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1(1), 70-99.
• Kaasa, A. & Vadi, M. (2010). How does culture contribute to innovation? Evidence from European countries. Economics of Innovation and New Technology, 19(7): 583-604.
• Karaman, S. Z. (2016). Öğretmenlerin sınıf yönetimi yeterlikleri ile mesleki profesyonellikleri arasındaki ilişki [Yüksek Lisans Tezi]. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kavrakoğlu, İ. (2006). Yönetimde devrimin rehberi: İnovasyon. Alteo Yayıncılık
• Kayış, A. (2009). Güvenirlik analizi. Ş. Kalaycı (Ed), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil Yayıncılık. (403-419).
• Kert, S.B. & Tekdal, M. (2012). Comparison of individual innovativeness perception of students attending different education faculties. Gaziantep University-Journal of Social Sciences, 11(4), 1150-1161.
• Kılıç, H. & Ayvaz Tuncel, Z. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yeni-likçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Uluslararası Eğitim Pro-gramları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4 (7), s. 25-37.
• Kılıçer K. & Odabaşı H.F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçe ‘ye uyarla-ma geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38: 150-164.
• Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri [Doktora Tezi]. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri En-stitüsü.
• Korucu, A. & Olpak, Y.Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikle-rinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 109-127.
• Küçük, O. (2017). Girişimcilik ve küçük işletme yönetimi. Seçkin Yayınları.
• Leagreid P., Roness, P.G. & Verhoest K. (2011). Explaining the innovative culture and activities of state agencies. Organization Studies, 32, 1321-1347.
• Lin, L. H. (2009). Effects of national culture on process management and technological innovation. Total Quality Management, 20 (12) 1287-1301.
• Oktuğ, Z. & Özden, M.S. (2013). Bireycilik/toplulukçuluk ile bireysel yenilikçilik eğili-mi arasındaki ilişkide içsel motivasyonun biçimlendirici rolü. Eskişehir Osman-gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 1- 22.
• Pekdoğan, H. (2017). Yeni kamu yönetimi çerçevesinde iç güvenlik hizmetlerinin modernizasyonu: Jandarma teşkilatında görevli personelin yenilikçilik düzeyleri üzerine bir uygulama. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(48), 647-652.
• Rogers, E. (2003). Diffusion of innovations (5th Ed.). Delran. Simon & Schuster.
• Rogers, R.K. & Wallace, J.D. (2011). Predictors of technology integration in education: A study of anxiety and innovativeness in teacher preparation. Journal of Literacy and Technology, 12 (2) 28-61.
• Rossberger, R.J. & Krause, D.E. (2012). National culture, heterogeneity and innovation: New insights into the relationship between the globe dimensions and national level innovation. GSTF Journal of Law and Social Sciences (JLSS), 2(1), 84.
• Sağlam, M. & Kürüm, D. (2005). Türkiye ve Avrupa Birliği ülkelerinde öğretmen eğitiminde yapısal düzenlemeler ve öğretmen adaylarının seçimi. Milli Eğitim Dergisi, 33(167), 53-70.
• Samli, A.C. (2012). Generating a culture of innovation: The necessary ingredient for economic progress. The Marketing Review, 12(2), 125-140.
• Şahin, F. (2016). Öğretmen adaylarının bilişim teknolojileri kabul düzeyleri ile bireysel yenilikçilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics, Ed. 6th Pearson Education. Inc.
• Tabak, A., Erkuş, A. & Meydan, C.H. (2010). Denetim odağı ve yenilikçi bireyler arasındaki ilişkiler: Belirsizliği tolerans ve risk almanın aracılık etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 159-176.
• Tushman, M. & Nadler, D. (1986). Organizing for Innovation. California Management Review, 28(3), 74- 92.
• Uygur, A., Öğretmenoğlu, M. & Çalışkan, G. (2019). Innovation and new product development: Delving into food and beverage managers’ perspectives. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7 (4), 2993-3013. doi: 10.21325/jotags.2019.512
• Uzkurt, C. (2008). Pazarlamada değer aracı olarak: yenilik yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü. Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Vecchi, A. & Brennan, L. (2009). A cultural perspective on innovation in international manufacturing. Research in International Business and Finance, 23(2):181-192.
• Williams, L. K. & McGuire, S. J. (2010). Economic creativity and innovation implementation: The entrepreneurial drivers of growth? Evidence from 63 countries. Small Business Economics, 34(4):391- 412.
• Wong-Kam, J.C. (2012). Creating a climate for innovation in education: Reframing structure culture and leadership practices [Doctoral Thesis]. University of Southern California.
• Yamane, T. (2001). Temel örnekleme yöntemleri (Basic Sampling Methods) (Çev.: Esin, A., Bakır, M.A., Aydın, C. ve Gürbüzsel, E.). Literatür Yayıncılık.
• Yavuz, A., Albeni M. & Göze Kaya, D. (2009). Ulusal inovasyon politikaları ve kamu harcamaları: Çeşitli ülkeler üzerine bir karşılaştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3):65-90.
• Yazıcı, M. (2013). Toplumsal değişim ve sosyal değerler. Electronic Turkish Studies, 8(8).
• Yeğin, H.İ. (2017). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri. AİBÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 17(4), 239-262.
• Yuan, F. & Woodman, R.W. (2010). Innovative behaviour in the workplace: The role of performance and image outcome expectations. Academic Management Journal, 53(2), 323-342.
• Zaltman, G., Duncan, R. & Holbek, J. (1973). Innovations and organizations. Wiley.
• Zerenler, M., Türker, N. & Şahin, E. (2007). Küresel teknoloji, araştırma-geliştirme (Ar-Ge) ve yenilik ilişkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (17): 653-667.
• Zhang, X. & Bartol, K.M. (2010). Linking empoering leadership and employee creativity: The influence of psychological empowerment, intrihsic, motivation and creative process engagement. Academy of Management Journal, 53(1), 107-128.
• Zmud, R.W. (1982). Diffusion of modern software practices: Influence of centralization and formalization. Management Science, 28(12), 1421-1431.