Introduction: Coronary
baypas surgery has more mortality and morbidity risks in patients with chronic
renal failure than in individuals with normal functional kidneys. Therefore,
the selection of the most helpful medical treatment and surgical technique are
important for patient survival and surgical success of revascularization.
Patients and Methods:
Overall,
55 patients with hemodialysis-dependent chronic renal failure and who underwent
open heart surgery were retrospectively studied. Of them, 36 (65.5%) were male
and 19 (34.5%) were female, and the mean age was 61.2 ± 10.1 years (range,
34-83 years). Preoperative functional capacity was poor in 30% of patients, and
32 patients (58.2%) underwent complete revascularization and 23 patients
(41.8%) underwent incomplete revascularization.
Results: There was
no statistical difference between the two surgical techniques in terms of
mortality
(p= 0.476), with 32% mortality in off-pump technique and 23.4% in on-pump
technique. The complete revascularization procedure performed excess in the
on-pump technique. Complete revascularization rates in on-pump technique was
86.7% and those in off-pump technique was 24%, having a significant difference
(p< 0.001).
Giriş: Kronik böbrek yetersizliği hastalarında uygulanan koroner
baypas cerrahisi normal böbrek fonksiyonlu hastalara göre daha yüksek mortalite
ve morbiditeye sahiptir. Kronik böbrek yetmezlikli diyalize giren ve kardiyopulmoner
baypas ve kardiyopulmoner baypas olmaksızın iki farklı cerrahi teknikle koroner
arter bypas greftleme ameliyatı geçiren hastaların sonuçları incelenmiştir.
Hastalar ve Yöntem: Koroner baypas cerrahisi yapılan 55
hasta bu çalışmaya dahil edildi. Bu hastalardan 36 (%65.5)’sı erkek ve 19
(%34.5)’u kadındı. Ortalama yaş 61.24 ±
10.1 yıl (34-83). Olguların %30’unda preoperatif fonksiyonel kapasite kötüydü
(NYHA ortalaması 2.04 ± 0.81). Hastalardan 32 (%58.2)’sine tam ve 23
(%41.8)’üne eksik revaskülarizasyon
uygulandı. Cerrahi yaklaşım olarak 30 hastaya kardiyopulmoner baypas ve 25
hastaya kardiyopulmoner baypas olmadan uygulandı.
Bulgular: Hastaların ortalama ekstübasyon süresi 16.43 ± 11.89 saat
(5-72), yoğun bakımda ortalama kalış süre 6.63 ± 6.48 gün (2-30) idi. Hastane
mortalitesi 15 hasta ile %27.3, peroperatif miyokart infarktüs oranı %20 ve
inotrop destek oranı %27.3 olarak bulundu. Cerrahi teknikler arasında mortalite
açısından istatistiksel bir farklılık bulunmamakla birlikte (p= 0.476), KPB- grubunda
(%32) mortalite KPB+ grubuna (%23.4) göre daha fazla idi. Tam revaskülarizasyon
uygulaması kardiyopulmoner baypas grubunda (%86.7), kardiyopulmoner baypas
olmayan gruba (%24) göre anlamlı derecede daha fazla idi (p< 0.001).
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Orijinal Araştırmalar |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 21 Sayı: 2 |