Giriş: Kardiyak otonomik nöropati (KON) diyabetik hastalarda
artmış morbidite ve mortalitenin önemli bir sebebidir. Bu çalışmadaki amacımız
diyabetik hastalarda plasma homosistein seviyesi ve anormal kalp hızı
toparlanma indeksiyle belirlenen KON arasındaki ilişkiyi incelemektir.
Hastalar
ve Yöntem: Bu çalışmaya koroner arter
hastalığı şüphesiyle efor testi istenen 35 diabetes mellitus (DB) hastası alındı. KON tanısı için kalp
hızı toparlanma indeksinin ≤ 21 olması kabul edildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen tip 2 diyabetik hastalar normal
kalp hızı toparlanma indeksi olanlar (> 21, n= 19) ve anormal kalp hızı
toparlanma indeksi olanlar (≤ 21, n= 16) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Gruplar
arasında klinik değişkenler, laboratuvar verileriyle yaş, hipertansiyon,
hiperlipidemi ve sigara gibi risk faktörleri açısından farklılık yoktu. Ancak
anormal kalp hızı toparlanma indeksi olan hasta grubunda homosistein seviyesi
ve diyabet süresi normal kalp hızı toparlanma indeksi olan gruba göre anlamlı
derecede yüksek bulundu (17.94 ± 5.91 umol/L’e karşı 13.27 ± 2.75 umol/L, p=
0.009 ve 10.06 ± 6.20’ye karşı 6.21 ± 4.87,
p= 0.048, sırasıyla). Homosistein seviyesi ve anormal kalp hızı
toparlanma indeksi arasındaki ilişki diğer değişkenlerden bağımsızdı [Odds
oranı 1.319 (%95 CI: 1.011-1.721), p= 0.041]. Homosistein seviyesi ve kalp hızı
toparlanma indeksi arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif korelasyon izlendi
(r= -0.382, p= 0.024). ≥ 15.02
umol/L homosistein değerinin anormal
kalp hızı toparlanma indeksini belirlemede sensitivitesi %75,
spesifitesi ise %63.2 olarak bulundu.
Tip 2 diabetes mellitus kardiyak otonomik nöropati kalp hızı toparlanma indeksi
Introduction: Cardiac
autonomic neuropathy is an important cause of increased morbidity and mortality
in patients with diabetes mellitus. The aim of this study was to investigate
the association between plasma homocysteine level and cardiac autonomic
neuropathy assessed using the abnormal heart rate recovery index in patients
with type 2 diabetes mellitus.
Patients and Methods: Thirty-five
patients with type 2 diabetes mellitus who underwent an exercise stress test
were included in the study. Abnormal heart rate recovery index was defined as ≤
21 beat/min, which indicated cardiac autonomic neuropathy.
Results: Patients
with type 2 diabetes mellitus were divided into two groups, that is, patients
with a heart rate recovery index of > 21 beat/min and those with a heart rate
recovery index of ≤ 21 beat/min. Clinical variables, laboratory variables and
risk factors, such as age, hypertension, hyperlipidemia and smoking, were not
different between the groups. However, the homocysteine level and duration of
type 2 diabetes mellitus were significantly higher in patients with ≤ 21
beat/min than in those with > 21 beat/min (17.94 ± 5.91 umol/L vs 13.27 ±
2.75 umol/L, p= 0.009 and 10.06 ± 6.20 umol/L vs 6.21 ± 4.87 umol/L, p= 0.048,
respectively). The homocysteine level was independently associated with the
abnormal heart rate recovery index [odds ratio, 1.319 (95% CI, 1.011-1.721); p=
0.041] The homocysteine level was negatively correlated with the heart rate
recovery index (r= -0.382, p= 0.024). The homocysteine cut-off value, indicating
an abnormal heart rate recovery, was ≥ 15.02 umol/L, with 75% sensitivity and
63.2% specificity.
Conclusion: There was an
independent association with a negative correlation between the plasma
homocysteine level and abnormal heart rate recovery index in patients with type
2 diabetes mellitus.
Type 2 diabetes mellitus cardiac autonomic neuropathy heart rate recovery index
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Orijinal Araştırmalar |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 19 Sayı: 2 |