İNTERNET BANKACILIĞI ARACILIĞIYLA BAŞKALARININ HESAPLARINDA USULSÜZ İŞLEMLER YAPILMASI SURETİYLE YARAR SAĞLANMASINDA SUÇUN MAĞDURU

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 1001 - 1015, 30.10.2024

Muammer Ketizmen

https://doi.org/10.59909/khm.1538187

Öz

İnternet Bankacılığı olarak da adlandırılan bankacılık uygulamasında başkalarının hesapları üzerinden usulsüz işlem yapılması suretiyle yarar sağlanması, 5237 sayılı TCK’nin yürürlüğe girdiği ilk dönemde TCK’nin 244/4 kapsamında değerlendirilirken, sonrasında, Yargıtay CGK’nin 2099 yılında verdiği karar ile nitelikli hırsızlık olarak nitelendirilmiştir. Aynı kararda malvarlığında azalma olan kişi yani suçun mağduru olarak da hesap sahibinin kabul edildiği görülmekle, fiilin nitelikli hırsızlık suçu değerlendirmesine ilişkin kimi tartışmalar yapılmış olmakla birlikte, suçun mağduruna ilişkin bu değerlendirme herhangi bir tartışma konusu olmamıştır. İşbu çalışmada internet bankacılığında usulsüz işlem yapılması suretiyle yarar sağlanması durumundan suçun mağdurunun kim olacağına ilişkin değerlendirmelerde bulunulacaktır. Bu değerlendirme yapılırken öncelikli olarak ceza hukukunda suçun mağduru kavramına kısaca değinilecek, sonrasında, İnternet bankacılığı açısından öncelikli olarak banka ile mevduat sahibi arasındaki ilişki ve bu ilişkinin hukuki niteliği ve bu hukuki nitelik doğrultusunda tarafların hakları ve bu hakların niteliği kısaca açıklanacaktır. Bu saptamalar doğrultusunda İnternet bankacılığında usulsüz işlem yapılması suretiyle yarar sağlanmasında hukuki değeri ihlal olunan kişi yani mağdur tespit edilmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

internet bankacılığı, hırsızlık, mağdur, suçun hukuki konusu

The Victim of the Crime in Providing Unlawful Benefit by Performing Irregular Transactions in the Accounts of Others through Internet Banking

Öz

In the first period of the enactment of the TCK no. 5237, the act of benefiting from the banking application, also known as Internet Banking, by making irregular transactions through the accounts of others was evaluated within the scope of 244/4 of the TPC, but later, with the decision of the Yargıtay CGK in 2099, it was qualified as qualified theft. In the same decision, it is seen that the account holder is shown as the victim of the crime, and although there have been some discussions regarding the evaluation of the act as a qualified theft crime, this evaluation regarding the victim of the crime has not been the subject of any discussion. In this study, evaluations will be made regarding who will be the victim of the crime in the case of benefiting by making irregular transactions in Internet banking. In this evaluation, fisrstly, the concept of victim in criminal law will be briefly mentioned, then, in terms of Internet banking, the relationship between the bank and the depositor and the legal nature of this relationship and the rights of the parties in line with this legal nature and the nature of these rights will be briefly explained. In line with these determinations, the person whose legal value is violated in the benefit obtained by making an irregular transaction in Internet banking, namely the victim, will be tried to be determined.

Anahtar Kelimeler

Internet Banking, theft, victim, legally protected interesof the crime

Kaynakça

• Açıköz, E. İ. (2020). Bilişim Sistemi Aracılığıyla Haksız Yarar Sağlama Suçu (Tck M. 244/4). Ankara: Adalet Yayınevi.
• Başbüyük, İ. (2013, Nisan). İnternet Bankacılığı Aracılığıyla Yapılan Hukuka Aykırı Havalenin Bilişim Suçları Bakımından Değerlendirilmesi. Ceza Hukuku Dergisi, 8(21), 197-214.
• Ceylan, E. (2023). Ödünç Sözleşmeleri. E. Ceylan, M. Doğan, Ş. Akipek Öcal, H. Özdemir, K. Şenocak, E. Cumalıoğlu, & S. Sert Sütçü içinde, Borçlar Hukuku Özel Hükümler (s. 367-397). Ankara: Seçkin.
• Ceylan, E. E. (2015). İnternet Bankacılığında Bankaların Hukuki Sorumlulukları. İstanbul Barosu Dergisi, 89(1), 131-139.
• Demirten, M. (tarih yok). Kullanıcı, Grup ve Erişim Yetkileri. Ağustos 6, 2024 tarihinde Linux Sistem Programlama: https://murat-demirten.gitbook.io/linux-sistem-programlama/users adresinden alındı
• Doğan, M. (2023). Saklama Sözleşmeleri. E. Ceylan, M. Doğan, Ş. Akipek Öcal, H. Özdemir, K. Şenocak, E. Cumalıoğlu, & S. Sert Sütçü içinde, Borçlar Hukuku Özel Hükümler (s. 801-842). Ankara: Seçkin.
• Er, B. (2022). Mevduat Sözleşmesinin Tanımı, Kurulması Ve Türleri. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi(49), 491-516.
• Eren, F. (2015). Borçlar Hukuku, Özel Hükümler (2 b.). Ankara: Yetkin Yayınları.
• Geçmez, İ. (2020). Bilişim Sistemini Engelleme, Bozma, Verileri Yok Etme Veya Değiştirme Suçları (Tck M.244). Ankara: Seçkin.
• Hafızoğulları, Z., & Özen, M. (2016). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Kişilere Karşı Suçlar (5. b.). Ankara: US-A.
• Katoğlu, T. (2012). Ceza Hukukunda Suçun Mağduru Kavramının sınırları. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61(2), 657-694.
• Ketizmen, M. (2008). Türk Ceza Hukukunda Bilişim Suçları. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Koca, M., & Üzülmez, İ. (2019). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Lale, M. (2010). İnternet Bankacılığında Hukuki Sorumluluk. Terazi Hukuk Dergisi, 5(42), 21-28.
• Özbek, V., Doğan, K., & Bacaksız, P. (2022). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (17. b.). Ankara: Seçkin.
• Özkan, T., & İpekten, O. B. (2017, Haziran). İnternet Bankacılığı Kullanımını Etkileyen Faktörler: Atatürk Üniversitesi Personeli Üzerine Bir Uygulama. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 647-664.
• Şen, E. (2012). Hırsızlık Suçları. Ankara Barosu Dergisi(3), 321-357.
• Tezcan, D., Erdem, M. R., & Önok, M. (2021). Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku (19. b.). Ankara: Seçkin.
• Toroslu, N. (2019). Cürümlerin Tasnifi Bakımından Suçun Hukuki Konusu. Ankara: Savaş Yayınevi.
• Ünver, Y. (2003). Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Windows'da Dosya ve Klasör İzinlerini Anlama, 4. (2024, Temmuz 8). 8 2, 2024 tarihinde Dell Technologies: https://www.dell.com/support/kbdoc/tr-tr/000137238/windows-da-dosya-ve-klasor-izinlerini-anlama adresinden alındı
• Yıldız, M. (2010, Aralık). İnternet Bankacılığı Hakkında Yargıtay’ın 17.11.2009 Tarih, 2009/11-193 Esas Sayılı Kararının İncelenmesi. Ceza Hukuku Dergisi, 5(14), 129-150.