BibTex RIS Kaynak Göster

KADINLARIN İŞGÜCÜNE KATILIMINI BELİRLEYEN FAKTÖRLER: TÜRKİYE ÜZERİNE BİR ANALİZ

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 5, 69 - 89, 18.04.2014

Öz

Ekonomik kalkınmanın en önemli koşulu üretim faktörlerinin olabildiğince yüksek düzeyde ve verimlilikte kullanılmasıdır. Ancak, bu faktörlerin başında gelen işgücünün kullanımında dünyanın bütün ülkelerinde cinsiyet açısından erkeklerin lehine dengesiz bir dağılım söz konusudur. Kadınların toplumsal ve ekonomik yaşama katılımları ile toplumsal ve ekonomik kalkınmadan yararlanma biçimleri ve ölçüleri doğru orantılı değildir. Kadınların toplumsal ve ekonomik kalkınmadan yararlanma durumları, ülkelerin gelişmişlik ve azgelişmişlik düzeyleri ile ilişkilendirilebilirse de genel anlamda bütün toplumlarda erkeklerin gerisinde kaldıkları bilinen bir gerçektir.
Kadınların işgücüne katılımı, sürdürülebilir kalkınmanın önemli bir unsuru olarak kabul edilmekle birlikte; Türkiye'deki işgücü piyasasının dikkat çeken önemli özelliklerinde biri de kadınların erkeklere oranla işgücüne katılım oranının ciddi bir şekilde düşük olmasıdır. Kadınlar işgücü piyasasına katılımlarını kısıtlayan çeşitli ekonomik ve kültürel engeller ile karşı karşıyadır. Ekonomik engeller temel olarak belirsiz çalışma koşulları ile ilgili iken (düşük maaşlar, parasal açıdan karşılanabilir çocuk bakım olanaklarının bulunmayışı, uzun çalışma saatleri, kayıt dışı sektörde çalışma olasılığının yüksekliği, vs.) kültürel engeller ise temel olarak kadınların çocuk bakımına ilişkin rolleri ve kadınların evde oturmasına yönelik ailevi/toplumsal talepler ile ilgilidir.
Bu çalışma 1988-2012 dönemi için Türkiye'de kadınların işgücüne katılımı belirleyen faktörlerin zaman serilerini kullanıp,Vector Auto Regression (VAR Analizi) ile test ederek, kadınların işgücüne katılımını artırmaya yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • Altan, Ş.ve Ersöz A. Kadının Çifte Yükümlülüğ”, Kadın ve Sosyal Hizmetler Müsteşarlığı Kadın Statüsü ve sorunları Genel müdürlüğü Bülteni, Sayı: 2 Mart, 1994.
  • Dedeoğlu, S.,Toplumsal Cinsiyet Rolleri Açısından Türkiye'de Aile ve Kadın Emeği, Toplum ve Bilim, 86. Sayı, Güz, s.139-170, 2002.
  • Fosu, A. K. Cost Of Living And Labor Force Participation: Married Women In Urban Labor Markets. Journal Of Labor Research, Spring, Vol.20, Issue: 2: 219-232 makalesinin EBSCO Host veri tabanından elde edilen nüshası, 1- 18,1999
  • Gujurati, N. D. Basic Econometrics. İstanbul: Literatür Yayıncılık 1027s., 1999
  • Hobsbawm, E. J. Sanayi ve İmparatorluk (Çeviren: Abdullah Ersoy) Ankara: İkinci Basım, Dost Kitabevi yayınları,2003.
  • Kocacık, F. ve Gökkaya, v.d., Türkiye'de Çalışan Kadınlar ve Sorunları C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, ss. 195- 219,2004.
  • Korkmaz, A ve Korkut, G. Türkiye'de Kadının İşgücüne Katılımının Belirleyicileri Süleyman Demirel Üniversitesi,İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Cilt:8 Sayı :2 ss.41-65,2012.
  • Mercanlıoğlu, Ç., Cinsiyete Dayalı Eşitsizlik; Kadın Yöneticilerin İş ve Özel Hayatlarını Dengeleme Zorlukları ve Bedelleri, Uluslararası-Disiplinler arası Kadın Çalışmaları Kongresi, 05-07 Mart,2009.
  • Özer, M. ve Biçerli, K., Türkiye'de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi, Sosyal Bilimler Dergisi ss.55-86,2004.
  • Tarı, R. Ekonometri. Kocaeli Üniversitesi Yayın No: 172, 481s.,2006.TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=25 (28.03.2013)
  • Uraz, A., Aran, M., Hüsamoğlu, M., Okkalı Şanalmış, D., Çapar, S., Türkiye'de Kadınların İşgücüne Katılımında Son Dönemde Gözlenen Eğilimler, DPT ve Dünya Bankası Refah ve Sosyal Politika Analitik Çalışma Programı, Çalışma Raporu, 2010.
  • Yarıkkaya, P., “Türkiye'de Kadınların Çalışma Hayatındaki Yeri”, http://www.tekgida.org.tr/Faaliyetler/Kadin-Burosu (28.03. 2013)
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gülferah Bozkaya Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 18 Nisan 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 3 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Bozkaya, G. (2014). KADINLARIN İŞGÜCÜNE KATILIMINI BELİRLEYEN FAKTÖRLER: TÜRKİYE ÜZERİNE BİR ANALİZ. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 69-89.