Türkiye’deki Elektronik Müzik Bestecilerinin Elektronik Dans Müziğine İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2, 165 - 186, 01.12.2020

Caner Özbek Ümit Kubilay Can

https://doi.org/10.26650/CONS2020-799383

Öz

Bu araştırmada, elektronik dans müziği alanında çalışmalar yapan elektronik müzik bestecilerinin görüşleri doğrultusunda Türkiye’de üretilen elektronik dans müziğinin güncel durumunun incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda elektronik dans müziği bestecilerinin teknik donanımları, çalışma ortamları, kullandıkları DAW programı, sahip olması gereken donanımları, teknolojik gelişmelerin takibi, üstünde çalıştığı projenin başlangıcından bitişine kadar olan sürede nelere dikkat edildiği, miksingsürecinde tercih edilen reverb, delay, compressor ve EQ pluginleri, elektronik dans müziğinin Türkiye’de var olan güncel durumu ve geleceği gibi hususları kapsayan konular, araştırma soruları olarak belirlenmiştir. Bu araştırmada, nitel araştırma desenlerinden olgu bilimi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’de yaptığı çalışmalar ile alanda isim yapmış 5 adet katılımcı oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından oluşturulan 8 maddelik bir yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Formun oluşturulmasında katılımcıların fiziki ve teknik imkanları, bilgi ve donanımları, yapılan çalışmalar, elektronik dans müziğinin güncel durumu ve geleceği boyutlarından yararlanılmıştır. Bu veriler doğrultusunda katılımcıların ortak ve farklı görüşleri belirlenerek tablolar oluşturulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, bestecilerin çalışmalarını belirli ekipmanlarla ev stüdyolarında gerçekleştirdikleri, ayrıca bestecilerin teknik becerilere sahip olmaları gerektiği kadar müzikal becerilere de sahip olmaları gerektiği bildirilmiştir. Üretilen müziğin uluslararası düzeyde yapılan çalışmalarla karşılaştırılmasında, istenen müzikal sese ulaşmanın bazı ekonomik nedenlerden dolayı zor olduğu ve eserlerin ulusal düzeyde geliştirilmesi için bağımsız sanatçının desteklenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkiye’de elektronik dans müziği, Elektronik dans müziği,, Elektronik müzik

Teşekkür

Araştırmanın veri toplama aracı olan yapılandırılmış görüşme formunun oluşturulmasında verdiği destekten dolayı Dr. Öğr. Üyesi Hakan BAĞCI’ ya teşekkür ederiz.

Opinions of Composers of Electronic Dance Music in Turkey

Öz

This research focuses on the opinions of electronic music composers working in the field of electronic dance music produced in Turkey to investigate the art form’s current status. Therefore, research questions were formulated related to (1) the technical equipment used or required by electronic dance music composers, (2) their working environments, (3) the digital audio workstation programs, (4) how closely they follow technological developments, and (5) their attention to the project lifecycle as well as issues on the evolution of this art form in Turkey. This phenomenological study comprises five renowned composers as participants of the study. An 8-item structured interview format was used for data collection. Participants’ physical and technical facilities, knowledge and equipment, studies, current status, and future dimensions of electronic dance music were examined to develop a form. Consistent with the data, the tables presented in this paper reflect both the shared and differing opinions of the field experts. As a result of the study, it has been reported that composers perform their work in home studios with certain equipment, and also that composers should have musical skills as well as technical skills. In the comparison of the produced music with the studies performed at international level, it is concluded that it is difficult to reach the desired musical sound due to some economic reasons and the independent artist should be supported for the development of the works at the national level

Anahtar Kelimeler

Electronic Dance Music, Electronic Music, Computer Music

Kaynakça

• Arıcan T. (2003). Metropolis, tencho-culture, diğitilized musical genres and clubbing in Turkey. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Middle East Technical University, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş., Ebru K Ç., Özcan E., vd (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
• Çakır, F. S. ve Tüminçin, F. (2017). Güvenli iletişim açısından akıllı cihaz işletim sistemlerinin avantaj ve dezavan-tajları. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 4(12), 203-218.
• Demren, B. Ş. (2009). İstanbul’da elektronik müzik ve club kültüründe dj’lerin rolü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Eren, N. (2019). Bir kültürel ‘alan’ olarak elektronik dans müziği: İzmir örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Erdal, Y.K. (2017). Elektronik müzik ses tasarımı ve bestecilik çalışmaları kapsamında deneysel ve elektronik müzik laboratuvarları ve Türkiye’deki izdüşümleri. (Yayınlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Kızılkaya, N. (2011). Müzik sanatının bilişim yolculuğu. İnönü Üniversitesi XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, İnönü Üniversitesi, Malatya. Önen, U. (2007). Ses Kayıt ve Müzik Teknolojileri. İstanbul: Çitlembik Yayınları.
• Özdemir Ö. (2014). Karnavalesk club kültürü. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi,4(1), 30-46.Özer, C. M. (2015). Bilgisayar müziği dillerinin tarihçesi. Ege Üniversitesi Devlet Türk Musikisi Konservatuarı Dergisi, (6), 47-59.
• Stork, M. (2006). Digital fractional frequency synthesizer based on counters. Turkish Journal of Electrical Engine-ering and Computer Science, 14(3), 387-397.
• Tarikçi, A. (2015). Müzik teknolojisine giriş. Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme.Kuram ve Uygulamada Yönetim Dergisi, 6(4), 543-559.
• Yürür, D. (2008). Dijital müzik. İstanbul:Pusula Yayıncılık.