Graphic Notation in New Music: Rebirth of the Work and the Performer?

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 2, 301 - 311, 25.12.2024

Ceyla Ganioğlu Yalçın

https://doi.org/10.26650/CONS2024-1511370

Öz

Modernism presents a closed work of art, representing a fixed and final product. However, arts influenced by the deconstructivist approach, which posits that meaning is subjective and ar-bitrary, reject the idea of the author/artist as the creator of the work and its meaning. Con-sequently, the concept of the work is replaced by the notion of the text, aiming to explore meaning in a multi-layered and interactive dimension. In the realm of New Music, this impact is manifested through the concept and aesthetics of chance/indeterminacy, with works using graphic notation becoming instruments of accidental determination.
From the perspective of traditional notation and the understanding of musical works, there is an assertion of a ’definite’ form and style intended by the composer, and a situation where the performer is ’passive and receptive’. In contrast, graphic notation and an open [indeterminate] work highlight the transition to a relatively ’active’ and collective creative performer potential. This allows the performer to become almost a collective creator and transforms music from certainty into an ’open work’. The uncertainty brought about by abstract symbols and verbal instructions offered to the performer, as opposed to predetermined definite musical elements and their layers of meaning, serves the function of making the musical narrative palette flexible and re-creatable. This study considers the applications under the umbrella concept of New Music, alongside Umberto Eco’s idea of ‘open work’, and examines the possibility of defining a kind of ’rebirth’ in terms of the performer and the musical work from a postmoder-nist thought perspective. From this perspective, the focus is on the process of subjecting mu-sic to the decentralizing and deconstructive ideological tools of postmodernism, thus remo-ving its meaning from a distinct structure.

Anahtar Kelimeler

Performing in new music, open work, postmodernism, deconstructuralism

Yeni Müzikte Grafik Notasyon: Yapıt ve İcracı İçin Bir Yeniden Doğuş?

Öz

Modernizmin gerçeklik anlayışı, sabit ve nihai bir ürünü temsil eden kapalı bir yapıt sunar. Ancak anlamın öznellik ve keyfilik taşıdığını öne süren yapısökümcü kavrayıştan etkilenen sanatlar, yazar/sanatçının yapıtın ve anlamının yaratıcısı olduğunu reddeder. Böylece yapıt anlayışı, anlamın çok planlı ve etkileşimli bir boyutta irdelemeyi hedefleyen metin kavramı ile yer değiştirmiştir. Yeni Müzik yapıtında, şans/belirlenmemişlik fikri ve estetiği olarak ortaya çıkan bu etki ile grafik notasyon kullanılan çalışmalar tesadüfi belirlenişin aracı haline gelmiş-tir.
Geleneksel notasyon ve müzik yapıtı anlayışı açısından, bestecinin amaçladığı ‘kesin’ bir bi-çim ve biçem ile ‘edilgen ve alıcı’ bir icracı olduğu durumu ortaya koyar. Grafik notasyon ve açık [belirsiz] bir yapıt, görece ‘etken’ ve kolektif bir yaratıcı icracı potansiyeline geçişi ön plana çıkarmaktadır. Aynı zamanda icracının adeta kolektif bir yaratıcı olmasını ve müziğin kesinlikten sıyrılarak ‘açık yapıt’ halini almasını sağlar. Önceden belirlenmiş kesin müzikal ögeler ve onların anlam katmanlarına karşı icracıya sunulan soyut simge ve sözlü yönergelerin getirdiği belirsizlik, müziğin anlatısal paletini esnek ve yeniden yaratılabilir kılma işlevi sunar. Çalışma, Yeni Müzik çatı kavramındaki uygulamalar ile Umberto Eco’nun açık yapıt fikrini de göz önüne alarak, postmodernist düşünce biçiminin icracı ve müzik yapıtı açısından tür ‘yeni-den doğuş’ tanımlaması yapma ihtimali üzerinde durmaktadır. Bu perspektif ile müziği post-modernizmin merkeziyetsizleştiren ve yapısökümcü ideolojik araçlarına tabi tutarak anlamını belirgin bir yapıdan çıkaran sürece odaklanılır.

Anahtar Kelimeler

Yeni müzik icrası, açık yapıt, postmodernizm, yapısöküm

Etik Beyan

Araştırma, insan katılımcıları içermiyor veya onlarla yürütülmüyor veya insanlara odaklanılmıyor. Bu nedenle Etik Kurul Onayı belirtilmemiştir. Konservatoryum'da yayımlanması talebiyle tarafınıza gönderdiğim "Yeni Müzikte Grafik Notasyon: Yapıt ve İcracı için Yeniden Doğuş?" başlıklı makalemin başka bir süreli yayın, kitap vb.de yayınlanabileceğini, yayınlanmadığını ve yayına gönderilmediğini taahhüt ederim. Aksi ispat edildiği takdirde tüm hukuki sorumluluk bana aittir.

Kaynakça

• d’Entreves, M. P. & Benhabib, S. (Eds.). (1997). Habermas and the unfinished project of modernity: Critical essays on the philosophical discourse of modernity. Cambridge: MIT Press. google scholar
• Cook, N. & Everist, M. (Eds.) (2001). Rethinking Music. Cambridge University Press. google scholar
• Grier, J. (2021). Musical Notation in the West. Cambridge University Press. google scholar
• İlyasoğlu, E. (2011). İlhan Usmanbaş: Ölümsüz Deniz Taşlarıydı. İstanbul: Yapı Kredi. google scholar
• Kutluk, F. (1997). Müziğin Tarihsel Evrimi. İstanbul: Çiviyazıları. google scholar
• Maconie, R. (2010). Musicologia: musical knowledge from Plato to John Cage. Maryland: Scarecrow Press. google scholar
• Usmanbaş, İ. (1974). Müzikte Biçimler. İstanbul: Devlet Konservatuvarı Yayınları. google scholar
• Rink, J. (Ed.) (2002). Musical performance: A guide to understanding. Cambridge University Press. google scholar
• Shannon, C.E. & Weawer, W. (1949). Mathematical Theory of Communication. Urbana: University of İllinois Press google scholar
• Walton, R. (2021). Richard Wagner’s Essays on Conducting: A New Translation with Critical Commentary. Boydell & Brewer, University of Rochester Press. google scholar
• Barthes, R. (1978). The Death of the Author (Çev.: S. Heath), Image-Music-Text içinde ss.142-148. New York: Hill and Wang. google scholar
• Cook N. (1995). The conductor and the Theorist: Furtwangler, Schenker and the first movement of Beethoven’s Ninth Symphony (Ed. J. Rink), The Practice of Performance: Stu-dies in Musical Interpretation içinde ss. 105-125. Cambridge: Cambridge University Press. google scholar
• Griffiths, G. (2021). Stravinsky’s Spain: Fan or Mirror? (Ed. G. Griffiths), Stravinsky’s Concept içinde ss. 90-97. Cambridge: Cambridge University Press. google scholar
• Kelly, T. F. (2018). Notation I (Ed. M. Everist & T.F. Kelly), The Cambridge History of Medieval Music Vol.1 içinde ss. 236-268. Cambridge: Cambridge University Press. google scholar
• Dahlhaus, C. (1987). Schoenberg and the New Music (Çev.: D. Puffect & A.Clayton). Cambridge University Press. google scholar
• Eco, U. (1989). The Open Work (Çev.: A. Cancogni). Cambridge: Harvard University Press. google scholar
• Gunter, V. & Ulrich, M. (2015). Müzik Atlası (Çev.: S. Uçar). İstanbul: Alfa Yayıncılık. google scholar
• Karkoschka, E. (1972). Notation in New Music: a critical guide to interpretation and realisation (Çev.: R. Koenig). New York: Praeger Publishers. google scholar
• Lyotard, J. F. (2000). Postmodern Durum: Bilgi Üzerine Bir Rapor (Çev.: A. Çiğdem). Ankara: Vadi Yayınları. google scholar
• Ramaut-Chevassus, B. (2002). Müzikte Postmodernlik (Çev.: İ. Usmanbaş). İstanbul: Pan Yayıncılık. google scholar
• Stravinsky, I. (2000). Altı Derste Müziğin Poetikası (Çev.: C. Taylan). Pan Yayıncılık. google scholar
• Boulez, P., Noakes, D., & Jacobs, P. (1964). Alea. Perspectives of new music 42-53. google scholar
• Burdurlu, İ.H. (2024). Müzikal Yaratımda Bilinçdışının Etkileşimi Üzerine Kavramsal İnceleme. Konservatoryum 11(1), 29-42. google scholar
• Brown, E. (1986). The notation and performance of new music. Oxford Journals 72(2): 180-201. google scholar
• Grainger, P. (1915). The impress of personality in unwritten music. The Musical Quarterly 1(3): 416-435. google scholar
• Hoogerwerf, F. W. (1976). Cage Contra Stravinsky, or Delineating the Aleatory Aesthe-tic. International Review of the Aesthetics and Sociology of Music 235-247. google scholar
• Kramer, J. D. (1996). Postmodern concepts of musical time. Indiana Theory Review 17(2): 21-61. google scholar
• Strayer, H. R. (2013). From neumes to notes: The evolution of music notation. Music and Worship Student Presentations 14. google scholar
• Stone, K. (1980). Problems and methods of notation. Perspectives of New Music 1(2): 9-31. google scholar
• Treitler, L. (1992). The ‘unwritten’ and ‘written transmission’ of medieval chant and the start-up of musical notation. The Journal of Musicology 10(2): 131-191. google scholar
• Yöre, S. (2001). Rastlamsal müzik üzerine. Orkestra 39(318): 40-44. google scholar
• Burdurlu, İ. H. (2023). Müzikal ve Liderlik Yönleri Açısından Bir Arketip Olarak Orkestra Şefi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi. google scholar
• Holdcroft, Z. T. (1999). String techniques, notation systems and symbols in selected 20th century string quartets [Yayımlanmamış doktora tezi]. University of South Africa. google scholar