Considerations on Muammer Sun’s “Three Pieces for Violin and Piano” in Terms of Piano Performance Practice

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 2, 488 - 503, 25.12.2024

Elif Önal , Arda Erdem

https://doi.org/10.26650/CONS2024-1564519

Öz

Three Pieces for Violin and Piano (1955) by Muammer Sun, one of the thirdgeneration composers of the Turkish Republic, stands out as one of his most frequently performed chamber music works. This piece regularly features in the concert programs of numerous artists and is often performed both in Turkey and abroad. Additionally, it is one of the most frequently recorded chamber music works by Turkish composers.
Sun composed this piece during his second year as a conservatory student, at a time when he had just started studying harmony and counterpoint with Ahmed Adnan Saygun, but had not yet delved into form and musical analysis. Despite this, the work is thought to display a certain level of maturity in terms of both harmony and form. Moreover, Sun stated that throughout his life, he never felt the need to change even a single note of this student work, which was published by the State Conservatory Press six years after it was composed.
Performing a musical work requires preliminary research and preparation in various areas. The piece to be performed should first be analyzed in terms of its form and harmony, with careful attention given to the details of its notation before moving on to performance practice. During this process, any available recordings of the piece can serve as useful reference points. In this study, Three Pieces for Violin and Piano has been structurally analyzed. The edition published by the State Conservatory Press has been reviewed for editorial accuracy, with errors and omissions identified, and performance practice suggestions from a pianistic perspective have been provided.

Anahtar Kelimeler

Muammer Sun, Piano, Contemporary Turkish Music

Muammer Sun’un “Keman ve Piyano İçin Üç Parça” Başlıklı Eserinin Piyano İcra Pratiği Açısından Değerlendirilmesi

Öz

Cumhuriyetimizin 3. kuşak bestecilerinden Muammer Sun’un Keman ve Piyano için Üç Parça (1955) isimli eserinin, bestecinin en çok icra edilen oda müziği eserlerinden birisi olduğu görülmektedir. Eser birçok sanatçının konser programlarında yer almakta, yurt içinde ve yurt dışında sıklıkla seslendirilmektedir. Türk bestecilerinin oda müziği eserleri arasında da kompakt disk kaydı en çok yapılan eserler arasında yerini almaktadır.
Sun bu eseri Konservatuvar öğrenciliğinin ikinci yılında, Ahmed Adnan Saygun ile armoni ve kontrpuan çalışmaya yeni başladıkları, ancak form ve müzikal analiz konusunda henüz çalışmadıkları bir dönemde bestelemiştir. Buna rağmen eserinin armoni ve form açısından belirli bir olgunluk düzeyine işaret ettiği düşünülmektedir. Üstelik Sun, besteledikten altı yıl sonra Devlet Konservatuvarı Yayınları’ndan basılan bu öğrencilik eserinin bir tek notasını bile ömrü boyunca değiştirme gereği duymadığını belirtmiştir.
Bir eserin icra pratiği birçok alanda bir ön çalışma ve araştırmayı gerekli kılmaktadır. İcra edilecek eser öncelikle formal ve armonik açıdan incelenmeli, notasyondaki ayrıntılarla ilgilenilmeli, ardından çalma pratiği çalışmalarına geçilmelidir. Bu sırada eserin, varsa kayıtları da yol gösterici olabilmektedir. Bu çalışmada Keman ve Piyano için Üç Parça öncelikle yapısal olarak ele alınmış, Devlet Konservatuvarı Yayınları basımı editoryal açıdan incelenerek basım hataları ve eksiklikler tespit edilmiş, piyanistik açıdan icra pratiği önerileri sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Muammer Sun, Piyano, Çağdaş Türk Müziği

Kaynakça

• Aydın, Y., & Ergur, A. (2004). Nationalizing the harmony? A system of harmony proposed by Turkish composer Kemal Ilerici. Proceedings of International Conference on Music Perception and Cognition / European Society for the Cognitive Sciences of Music. Graz, Austria: Centre for Systematic Musicology, University of Graz. google scholar
• Erdem, A. (2019). Dörtlü Armoni’nin Temel İlkeleri ve Muammer Sun’un Uzun Hava - Kırık Hava İsimli Piyano Eserinin Analizi. H. Yücel ve S. Türkel-Oter (Ed.), Müzik Kültürüne Dair Çeşitli Görüşler II kitabı içinde (s. 247-258). Konya: Eğitim Yayınevi. google scholar
• İlerici, K. (1981). Bestecilik Bakımından Türk Müziği ve Armonisi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. google scholar
• Sun, M. (1981). Çoksesli Turkuler. İstanbul: Çağdaş Muzik Yayınevi. google scholar
• Sun, S. (2011). Karnında Güneş Olan Adam Muammer Sun. Ankara: Sevda-Cenap And Müzik Vakfı Yayınları. google scholar
• Sun, S. (2022). Müziğin Kanatlarında Bir Yaşam. İstanbul: Deniz Kültür Yayınları. google scholar
• Yener, Ö. (2006). Muammer Sun’un Yaşamı ve Eğitim Müziğine Katkıları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. google scholar
• Yavaşça, A. (2002). Türk Mûsıkîsi’nde Kompozisyon ve Beste Biçimleri. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı. google scholar
• Yıldız, D. (2002, Haziran). Besteci Muammer Sun’la Söyleşi. Orkestra Dergisi, 331. google scholar
• Aldemir, A., & Karayel, Ş. (2009). Türk Müziğinin Çağdaş Sesi. Keman ve Piyano için Üç Parça [CD] içinde. İstanbul: A.K. Müzik. google scholar
• Kan, S., & Erkin, F. İnönü Vakfı CD’si. Keman ve Piyano için Üç Parça [CD] içinde. Ankara: TRT. google scholar
• Ulucan, S., & Şekinskaya, G. (2009). Sevdana. Keman ve Piyano için Üç Parça [CD] içinde. İstanbul: Kalan Müzik. google scholar
• Yalçın-Dittgen, J., & Gökalp, Y. (2004). Kırsallardan Ezgiler. Keman ve Piyano için Üç Parça [CD] içinde. Ankara: Türk Traktör. google scholar
• Sun, M. (1968). Keman ve Piyano için Üç Parça. Ankara: Devlet Konservatuvarı Yayınları. google scholar