This study presents a perspective on self-perception in acting through neuroscience and the Feldenkrais method, integrating theory and practice to enhance understanding in the field. It examines the dynamic interaction between body and mind to enhance authenticity and creativity on stage. The body is considered not merely as a tool but as a source of sensory awareness and creativity.
The research focuses on how actors develop self-perception through neuroscientific findings and bodily awareness cultivated by the Feldenkrais method. While neuroscience explains how emotions and movements are processed in the brain, the Feldenkrais method offers a concrete approach to applying this understanding in practice. This enables actors to perceive both what they do and how they do it, allowing them to go beyond habitual patterns and unlock their potential to create more genuine and organic character portrayals.
This study includes a literature review and theoretical analyses to evaluate the impact of Antonio Damasio’s somatic marker hypothesis, body maps, and the Feldenkrais method on acting. The combined use of neuroscience and the Feldenkrais method allows actors to enhance their bodily awareness, transform habitual movement patterns, and achieve greater authenticity in their performances.
Bu çalışma, oyunculukta benlik algısının nörobilim ve Feldenkrais metodu yolu ile teorik ve uygulamanın birbirini tamamlayarak oyunculukta bir algı perspektifi sunmaktadır. Sahnedeki özgünlük ve yaratıcılığı artırmak için beden ve zihin arasındaki dinamik etkileşim incelenmektedir. Beden bir araç olarak değil, duyusal farkındalık ve yaratıcılık kaynağı olarak ele alınmaktadır.
Araştırma, oyuncuların nörobilimsel bulgular ve Feldenkrais’in geliştirdiği bedensel farkındalık yoluyla benlik algısını nasıl oluşturduklarına odaklanmaktadır. Nörobilim, duyguların ve hareketlerin beyinde nasıl işlendiğini açıklarken, Feldenkrais metodu bu işleyişin uygulamada somut çalışma olanağı sağlar. Böylece oyuncunun ne yaptığını ve nasıl yaptığını algılayarak, mevcut alışkanlık paternlerinin ötesinde kendi potansiyellerini kullanarak daha gerçek ve organik karakter kurgulamasına olanak tanır.
Bu çalışma, Antonio Damasio’nun somatik işaretleyici hipotezi, beden haritaları ve Feldenkrais metodunun oyunculuk üzerindeki etkilerini değerlendirmek için literatür taraması ve teorik analizler yapmıştır. Nörobilim ve Feldenkrais metodunun bir arada kullanılması oyuncuların bedensel farkındalıklarını artırmalarına, alışkanlık haline gelen hareket kalıplarını dönüştürmelerine ve performanslarında daha fazla özgünlük yakalamalarına olanak tanır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Müzik (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 24 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 17 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 2 |