The aim of this research is to compare children
who work in the streets and who do not, in
terms of assertiveness and aggressiveness and
investigate the relationship betvveen aggressive
behaviors and some socio-demographic characteristics
of children vvorking in the streets.
The research is carried out with 100 participants
consisting of 50 children who work in the streets
and 50 children who do not. İn order to compare
the aggressive and assertive behaviors of the
two groups, "Assertiveness Scale" and
"Aggressiveness Scale" are used. The results
reveal that children vvorking in the streets show
more aggressive behaviors than the non-working
group of children. Aggressiveness increases
with age, violence tovvards the children in the
family causes more aggressiveness in the children.
There is no significant difference found
betvveen the two groups in terms of assertive
behaviors. Assertive behaviors decrease with
increasing age. İt can be concluded that vvorking
in the street causes the child to behave
aggressively. Even though it is accepted that
being blocked causes aggressive behaviors in
individuals, these children cannot be vvon back
to the society successfully if being blocked is
perceived as the only reason for their aggressiveness.
The socio-demographic factors the
child lives in are also effective on the child for
shovving aggressive behaviors. Although education
prevents aggressive behaviors to some
extent, it does not promote assertive behaviors
Bu araştırmanın amacı; Sokakta çalışan ve
sokakta çalışmayan çocukların atılganlık ve
saldırganlık davranışları açısından
karşılaştırmak ve sokakta çalışan çocukların saldırganlık davranışları ile bazı sosyodemografik özellikler arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu sebeple araştırmaya 50 sokakta çalışan, 50 sokakta çalışmayan olmak üzere toplam 100 çocuk alınmıştır. Sokakta çalışan ve sokakta çalışmayan çocukların atılganlık ve saldırganlık davranışlarının karşılaştırılması için "Atılganlık Ölçeği" ve "Saldırganlık Ölçeği" kullanılmıştır.Bulgulara göre; sokakta çalışan çocuklar, sokakta çalışmayan çocuklara göre daha saldırgan davranışlar göstermektedir. Saldırganlık yaşla birlikte artmaktadır, ailede çocuğa yöneltilen şiddet çocuğu saldırganlaştırmaktadır, Atılganlık davranışları açısından sokakta çalışan çocuklar ile sokakta çalışmayan çocuklar arasında anlamlı bir farklılık yoktur, Atılgan davranışlar yaş büyüdükçe azalmaktadır. Sonuç olarak; Sokakta
çalışmak çocuğu saldırgan davranışlara itmektedir,
engellenmenin bireylerde saldırgan
davranışlara yol artığı kabul edilmekle birlikte,
çocuğu saldırganlığa iten yegane sebep engellenme
olarak düşünülürse bu çocukları topluma
kazandırmada sağlklı sonuçlara ulaşılamaz.
Çocuğun içinde bulunduğu sosyo-demografik
etkenlerde çocuğun saldırgan davranışlar
göstermesinde etkilidir. Eğitim, sunduğu imkanlar
çerçevesinde saldırgan davranışları önlemekle
birlikte çocuklara atılgan davranışlar da
kazandırmamaktadır.
Diğer ID | JA97CK43YT |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2004 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2004 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 12 Sayı: 3 |