Psychiatric Status of Adolescent Cases Who Were Diagnosed As Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Childhood

Yıl 2002, Cilt: 10 Sayı: 2, 41 - 48, 01.06.2002

Ayla Aysev Pınar Öner

https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000181

Öz

Objective: The purpose of the study is
assessing the psychiatric morbidity of cases
who were diagnosed Attention deficit
hyperactivity disorder (ADHD) during their
childhood. Thirteen ADHD cases and 12 normal
subjects were included in the study. Method:
Mean age of ADHD group was 19.3 (+ 2.6) and
of control group was 20.6 (± 2.7). SCID-I
(Structured Clinical Intervievv for DSM-IV) was
applied to ali subjects in both groups. Subjects
were also assessed with Wender-Utah scale,
Beck Depression Scale, and SCL-90. Results:
Although SCL-90 and Beck Depression Scale
findings and behavioral and academic histories
of ADHD cases were not statistically different
than the control group; ADHD cases had
significantly more psychiatric diagnoses when
assessed with SCID-I. Discussion: Results
indicate that ADHD group received significantly
more psychiatric diagnoses than control group
in adolescence. These observations suggest
that psychiatric assessment with structured
intervievv is very important for the diagnosis of
additional disorders. Using only scales for
diagnosis is not a very reliable of evaluation of
comorbid conditions.

Anahtar Kelimeler

Attention deficit hyperactivity disorder, adolescent, comorbidity.

ÇOCUKLUKTA DİKKAT EKSİKLİĞİ HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU TANISI ALMIŞ OLGULARIN ERGENLİK DÖNEMİNDEKİ PSİKİYATRİK DURUMLARININ İNCELENMESİ

Öz

Amaç: Çocukluğunda Dikkat Eksikliği Hiperaktivite
Bozukluğu (DEHB) tanısı almış olan
olguların ergenlik dönemindeki psikiyatrik durumlarının
değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya
13 DEHB ve 12 sağlıklı kontrol olgusu
dahil edilmiştir. Yöntem: DEHB grubunda yaş
ortalaması 19.3 (± 2.6); kontrol grubunda 20.6
(± 2.7) dir. Her iki gruptaki olgulara DSM-IV
eksen-l bozuklukları için Yapılandırılmış Görüşme
(YG) uygulanmış; ayrıca olgular VVenderUtah
ölçeği (WUÖ), Beck Depresyon ölçeği
(BDÖ), Belirti Tarama Listesi (BTL-90) ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Gruplar arasında YG
uygulamasında DEHB grubunda anlamlı olarak
daha fazla psikiyatrik ek tanı saptanmış olmasına
rağmen, BTL-90 ve BDÖ'den aldıkları ortalama
puanlar karşılaştırıldığında anlamlı bir fark
saptanmamıştır. Tartışma: Sonuçlar, DEHB
grubunda ergenlik döneminde daha fazla psikiyatrik
bozukluk geliştiğine işaret etmektedir. Ayrıca
bu çalışmadan elde edilen veriler, DEHB
olan ergenlerde ölçekler ile yapılacak değerlendirmelerin
yeterli olmadığını ve yanıltıcı olabileceğini;
yapılandırılmış görüşmelerle psikiyatrik
değerlendirme yapmanın tanıların tespiti açısından
en önemli unsur olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, ergen, komorbidite

Kaynakça

• Amerikan Psikiyatri Birliği (1994) Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, 4. Baskı DSMIV (1995) Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
• Biederman J, Faraone SV, Spencer T, Wilens T, Norman D, Lapey KA, Mick E, Lehman BK, Doyle A (1993) Patterns of Pychiatric Comorbidity, Cognition, and Psychosocial Functioning İn Adults With Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Am J Psychiatry, 150: 1792-1798.
• Biederman J, Faraone SV, Keenan K, Knee D, Tsuang MT(1990) Family-Genetic And Psychosocial Risk Factors in DSM-III Attention Deficit Disorder. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 29: 526-533.
• Biederman J, Mick E, Faraone SV (1998a) Depression in Attention Deficit Hyperactivity Disorder Children: True Depression or Demoralization?. J Affective Dis, 47:113-122.
• Biderman J, Faraone SV, Taylor A (1998b) Diagnostic Contivity Betvveen Child and Adolescent ADHD: Findings From a Longitudinal Clinical Sample. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 37: 305-313.
• Caspi A, Moffitt TE, Newman DL, Silava PA (1996) Behavioral Observations at Age 3 Years Predict Adult Psychiatric Disorders: Longitudinal Evidence From a Birth Cohort. Arch Gen Psychiatry, 53: 1033-1039.
• Coot HM (1995) Longitudinal Studies of General Population and Community Samples. The Epidemiology Of Child And Adolescent Psychopatology içinde, Velhust FC ve Coot HM (eds), Oxford Medical Publications, s: 337-363.
• Doyle A (1993) Patterns of Psychiatric Comorbidity, Cognition, and Psychosocial Functioning in Adults With Attention Deficit Hyperactivity Disorder, Am J Psychiatry, 150: 1792- 1798.
• Dağ İ (1991) Belirti Tarama listesi SCL.90-R. Geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Türk Psikiyatri Derg, 2:5-12.
• Faraone SV, Biederman J, Spencer T, VVilens T, Seidman LJ, Mick E, Doyle A (2000) Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Adults: an overvievv. Biol Psychiatry, 48: 9-20.
• Ferdinand RF, Verhulst FC (1995). Psychopatology From Adolescence in To Young Adulthood: an 8 year follow-up study. Am J Psychiatry, 152:1586-1594.
• First MB, Spitzer RL, Gibbon M, VVilliams JBW (1997) Structured Clinical Intervievv for DSM-IV Clinical Version (YG-I/CV). American Psychiatric Press, Washington DC.
• Fischer M, Barkley R, Fletcher K, Smallish L (1993) The Adolescents Outcome of Hyperactive Children: Predictors of Psychiatric, Academic, Social and Emotional Adjustment. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 32: 324-332.
• Gittelman R, Manuzza S, Shenker R, Bonagura N (1985) Hypercative Boys Almost Grovvn Up: Psychiatric Status. Arch Gen Psychiatry, 42:937-947.
• Hofstar MB, Ende JV, Verhulst FC (2000) Continuity and Change of Psychopathology From Childhood into Adulthood: a 14 year follow-up study. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 39: 850-858.
• Lambert NM, Hartsuogh CS, Sassone D, Sandoval J (1980) Persistance of Hyperactivity Symptoms From Childhood To Adolescence and Associated Outcomes. Am J Ortopsychiatry, 57: 22- 32.
• Manuzza S, Klein RG, Bessler A, Malloy P, LaPadula M (1993) Adult outcome of hyperactive boys. Arch Gen Psychiatry, 50: 565-576.
• Öner Ö, Aysev A (2000) Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu ve Özgül Öğrenme Güçlüğü içinde, Ayla Soykan Aysev (Ed) Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
• Özkürkçügil A, Aydemir Ö, Yıldız M, Esen A, Köroğlu E (1999) DSM-IV Eksen I Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşmenin Türkçe'ye uyarlanması ve güvenilirlik çalışması, ilaç ve Tedavi Dergisi, 12:233-36.
• Shaffer D (1994) Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Adults. Am j Psychiatry, 151: 633-638.
• Tegin B (1980) Depresyonda bilişsel bozukluklar, Beck modeline göre bir inceleme (Doktora tezi). Ankara H.Ü. Eğitim Fakültesi.
• Trollor JN (1999) Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Adults: conceptual and clinical issues. MJA, 171:421-425.
• Ward MF, VVender PH, Reimherr FW (1993) The VVender Utah Rating Scale: an aid in the retrospective diagnosis of childhood attention deficit hyperactivity disorder. Am J Psychiatry, 150: 885- 890.
• VVeiss G, Hechtman LTC (1986) Hyperactive Children Grown-up. New-York: Guilford press.
• VVender PH (1971) Minimal Brain Dysfunction in Children. New York, John VViley & Sons.