Similar to many other arts, cinema firstly created its classical narrative. The founding base of the classical narrative is Hollywood. Later, the modern narrative, which emerged from Europe, and the postmodern narrative, which can be seen as its continuation, show features that contradict the Hollywood founding narrative. At this point, the example of Mulholland Drive draws attention as a film constructed from within Hollywood in order to create a space of conflict with Hollywood's founding narrative. It realizes this conflict with various concepts. These concepts include parody, which critically imitates an earlier work, pastiche, which imitates less critically, nostalgia in terms of longing for what was produced in the past, collage in terms of reflecting incompatible elements in the same film, hybridization in terms of bringing different genres together, schizophrenia, which brings the loss of realism to a level of chaos, and playfulness due to its attitude of playing games with its audience. While Mulholland Drive reveals the concepts of parody, pastiche, nostalgia, collage, hybridization, schizophrenia, and playfulness that can be seen among the characteristics of postmodern narrative with its visual details and plot, the fact that it realizes all these as an example from Hollywood adds a different dimension to the film. Our study aims to make visible the narrative strategies through which Mulholland Drive, as an example from within Hollywood, constructs a conflict that touches its own nature and thus Hollywood, and then creates an opposition to Hollywood.
Başka pek çok sanata benzer biçimde sinema da öncelikle klasik anlatısını oluşturmuştur. Klasik anlatının ise kurucu üssü Hollywood’tur. Daha sonra Avrupa menşeli olarak ortaya çıkan modern anlatı ve onun devamı olarak görülebilecek postmodern anlatı Hollywood kurucu anlatısıyla çelişen özellikler göstermektedir. Bu noktada Mulholland Çıkmazı örneği ise Hollywood içerisinden Hollywood’un kurucu anlatısına çatışma alanı yaratmak amacıyla inşa edilmiş bir film olarak dikkat çeker. Bu çatışmayı çeşitli kavramlar eşliğinde gerçekleştirir. Daha önce gerçekleşmiş eseri eleştirel olarak taklit eden parodi, daha az eleştirel olarak taklit eden pastiş, geçmişte üretilene duyulan özlem bakımından nostalji, uyumsuz öğeleri aynı filmde yansıtma açısından kolaj, farklı türleri bir araya getirme açısından melezleşme, gerçekçiliğin yitimini bir kaos düzeyine ulaştıran şizofreni ve izleyicisiyle oyun oynayan tavrı nedeniyle oyunculluk bu kavramlar arasındadır. Mulholland Çıkmazı postmodern anlatının karakteristikleri arasında görülebilecek parodi, pastiş, nostalji, kolaj, melezleşme, şizofreni ve oyunculluk kavramlarını gerek görsel detayları gerekse olay örgüsüyle ortaya çıkarırken tüm bunları Hollywood’un içerisinden bir örnek olarak gerçekleştirmesi filme ayrı bir boyut katar. Çalışmamız Mulholland Çıkmazı’nın Hollywood içerisinden çıkan bir örnek olarak kendi doğasına bakmakla birlikte Mulholland Çıkmazı’nın Hollywood’a temas eden ve devamında Hollywood’a karşıtlık yaratan bir çatışmayı hangi anlatı stratejileriyle inşa ettiğinin görünür olmasını amaçlamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 15 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 1 Sayı: 1 |