Bu çalışma ile ekmeklik
buğday genotiplerinin kuraklık
stresi altındaki verim bileşenlerinin ve enzim aktivitelerinin istikrarı ile aralarındaki
ilişkinin tanımlanması amaçlanmıştır. Deneme, Eskişehir şartlarında, 2013-2014
üretim sezonunda, 9 ekmeklik buğday çeşidi ve 7 doubled haploid
buğday genotipi ile yürütülmüştür. Genotipler çiçeklenme süresi, başak boyu,
başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, bin tane ağırlığı ve yaprak
dokularındaki katalaz (CAT) ve glutatiyon redüktaz (GR) enzim aktivitelerindeki
değişimler yönünden analiz edilmişlerdir. Bu özelliklere ait stres duyarlılık indeksi (SSI) hesaplanmış
ve enzim aktiviteleri ile verim komponentleri arasındaki ikili ilişkiler
belirlenmiştir. Kuraklık stresi altında, başak boyunda %57, başakta tane
sayısında %86 ve başakta tane ağırlığında ise %88’e varan azalmalar belirlenmiş,
ortalama
CAT aktivitesi önemli ölçüde artarken, GR aktivitesi etkilenmemiştir. Kuru
koşullarda CAT ve GR aktivitelerinde en fazla artışın Krasunia, Bezostaja-1 ve
DH19 genotiplerinde olduğu belirlenmiştir. Glutatiyon redüktaz ile
bin tane ağırlığı arasında negatif ve önemli korelasyon saptanırken, CAT enzim
aktivitesi bin tane ağırlığı dışındaki tüm özelliklerle negatif ve önemli
korelasyon göstermiştir. Bu
sonuçlar, özellikle CAT aktivitesinin kuraklıkla değişiminin buğdayın kurak
koşullardaki veriminin korunmasına ve dolayısıyla kuraklık toleransının
geliştirilmesine katkıda bulunabileceğini düşündürmektedir. Ayrıca tüm başak
özelliklerinde SSI bakımından 1’den küçük değere sahip olan ve stres
koşullarında antioksidan enzim aktivitelerini koruyabilen DH6 ve DH19
genotipleri ile Bezostaja-1 çeşidinin, kuraklığa toleransı geliştirmek için
yapılacak ıslah programlarında ebeveyn olarak kullanılabileceği sonucuna
varılmıştır.
Ekmeklik buğday glutatiyon redüktaz katalaz kuraklık stres duyarlılık indeksi
Bölüm | TARLA BİTKİLERİ (Field Crops) |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2017 |
Kabul Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 20 |