SÜREKLİ ÖFKE VE ÖFKE İFADE TARZININ DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERLE İLİŞKİSİ

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 2, 63 - 72, 28.12.2019

Canan Gamze Bal

Öz

Araştırmada öfke yönetiminin demografik değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini, Akdeniz bölgesinde yer alan bir ilde yaşayan 350 kişi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Spielberger vd. (1983) tarafından geliştirilen “Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde güvenirlik, frekans analizi, t testi ve anova analizleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; katılımcıların öfke yönetimi ile cinsiyet, çalışma durumu ve eğitim seviyesi arasında anlamlı farklılık bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Öfke, Öfke Yönetimi

Kaynakça

• ALCAZAR, R. J, DEFFENBACHER, J. L and BYRNE, Z. S., 2011. “Assessing the Factor Structure of the Anger Expression Inventory (ML-STAXI) in a Mexican Sample”, International Journal of Psychology and Psychological Therapy, 11 (2), pp. 307-318. BOOTH, J. and MANN, S., 2004. “The Experience of Workplace Anger”, Leadership and Organization Development Journal, 26 (4), pp. 250-262.
• BUTLER, J., 2007. “Melankoli ve Toplumsal Cinsiyet-Reddedilmiş Özdeşleşme”, Çev. Z. Direk, Cogito, 51, ss. 273-292. CAMPBELL, J., 2004. “Statistical Comparison Of Four Effect Sizes For Single-Subject Design”, Behavior Modification, 28, pp. 234-246.
• FITNESS, J., 2000. “Anger in the Workplace: An Emotion Script Approach to Anger Episodes Between Workers and Their Superiors,Co-Workers and Subordinates”, Journal of Organizational Behavior, 21, pp. 147-162. GEDDES, D. and CALLISTER, R. R., 2007. “Crossing the Line(S): A Dual Threshold Model of Anger in Organizations, Academy of Management Review, 32 (3), pp. 721-746.
• HOWELLS, K. and DAY, A., 2003. “Readiness for Anger Management: Clinical and Theoretical Issues”, Pergamon Clinical Psychology Review, 23, pp. 319-337.
• LEMKAU, J. P. and LANDAU, C., 1986. “The Selfless Syndrome: Assessment and Treatment Considerations”, Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 23, pp. 227-233. LERNER, H., 2019. Öfke Dansı, Çev.: S. Gül, Varlık Yayınları, İstanbul, 199s. NOVACO, R. W. and TAYLOR, J. L., 2008. “Anger and Assaultiveness of Male Forensic Patients With Developmental Disabilities: Links to Volatile Parents'”, Aggressive Behavior, 34 (4), pp. 380-393.
• SPIELBERGER, C. D., JACOBS, G., RUSSELL, S. and CRANE, R. S., 1983. “Assessment of Anger: The State-Trait Anger Scale'”, Advances in Personality Assessment, 2, pp. 159-187.
• SHARKIN, B. S., 1993. Anger and Gender: Theory, Research and Implications. Journal of Counselling & Development, 71 (4), pp. 386-389.
• NUNNALLY, J., 1978. Psychometric Theory, McGraw-Hill, New York, 701s.
• ÖZER, A. K., 1994. “Sürekli Öfke (SL-ÖFKE) ve Öfke İfade Tarzı (ÖFKE-TARZ) Ölçekleri Ön Çalışması”, Türk Psikoloji Dergisi, 9 (31), ss. 26-35.