Öz
Palyatif bakımda ayrıntılı ve iyi yapılmış bir değerlendirme kanser hastalarının genel
iyilik halinin değerlendirilmesi için çok önemlidir. Değerlendirmede detaylı bilgi toplayıp
hastaya verilecek palyatif bakımı yönlendirmek temel amaçtır. Bu amaçla hastaların
mevcut durumlarının ortaya konması, ihtiyaçlarının belirlenmesi ve buna göre bir
öncelik sırası oluşturularak multidisipliner bir yaklaşım izlenmesi gerekmektedir.
Hastanın ilk değerlendirmesi hastayı takip eden hekim tarafından yapılmalı ve palyatif
bakım ihtiyacı olup olmadığını anlamak amacıyla tarama şeklinde olmalıdır. Tarama
kriterlerini karşılayan hastalara ayrıntılı bir palyatif bakım değerlendirmesi yapılmalıdır.
Bu hastaların belirti ve klinik bulguları çok kısa sürede değişebileceğinden hastaların
her muayenesinde palyatif bakım ihtiyacı için tarama yapılmalıdır. Yapılan değerlendirmeler
not edilmeli, ekibin diğer üyeleri tarafından anlaşılabilir ve kolay erişilebilir
olmalıdır. Hastalığın iyi yönetilebilmesi için hastanın semptomlarının, karşılaştığı
yan etkilerin, fonksiyonelliğinin, yaşam kalitesi ve tedaviye uyumunun çok dikkatli
değerlendirilmesi gerekir.
Palyatif bakım hastalarının değerlendirilmesinde pek çok ölçek kullanılmaktadır. En
sık kullanılan ölçekler örneğin Edmonton Semptom Tanılama Ölçeği, Karnofsky Performans
Skalası, Katz’ın Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi makalede tartışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. National Comprehensive Cancer Network: NCCN Guidelines Version Palliative Care 1.2016. http://www.nccn.org 2. Taşpınar Ö, Aydın T, Akçakaya A. Kanser Rehabilitasyonunda Palyatif Yaklaşımın Yeri ve Önemi. Bezmialem Science 2014; 1: 31-37. 3. Babacan GA, Keskin G, Orgun F. Huzurevinde Yaşayan Yaşlılarda Ağrı ve Yaşam Aktiviteleri: Depresyon, Anksiyete ve Somatizasyon Yönünden Bir İnceleme. Turkish Journal of Geriatrics 2012; 15 (3) 299-305. 4. Suh SY, Leblanc TW, Shelby RA, Samsa GP, Abernethy AP. Longitudinal Patient- Reported Performance Status Assessment in the-Cancer Clinic is Feasible and Prognostic .J Oncol Pract. 2011; 7(6): 374-381. 5. Péus D, Newcomb N, Hofer S. Appraisal of the Karnofsky Performance Status and Proposal of a Simple Algorithmic System for its Evaluation. BMC MedInform 2013; 13: 72. 6. Baksi A, Dicle A. MD Anderson Beyin Tümörü Semptom Envanteri’nin Geçerlilik ve Güvenilirliği. DEU HYO ED 2010; 3(3): 123-136. 7. Kurt SS, Ünsar S. Kanserli Hastalarda Edmonton Semptom- Tanılama Ölçeği (ESTÖ): Türkçe Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2009; 4(11): 79-95. 8. Oken MM, Creech RH, Tormey DC, et al. Toxicity and Response Criteria of the Eastern Cooperative Oncology Group. Am J Clin Oncol 1982; 5: 649-655. 9. Tel H, Güler N, Tel H. Yaşlıların Evde Günlük Yaşam Aktivitelerini Sürdürme Durumu ve Yaşam Kaliteleri. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2011; 2: 59-67. 10. Şahbaz M, Tel H. Evde Yaşayan 65 Yaş ve Üzeri Bireylerin Günlük Yaşam Aktivitelerindeki Bağımlılık Durumu ile Ev Kazaları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Turkish Journal of Geriatrics 2006; 9(2): 85-93.
Öz
Kaynakça
- 1. National Comprehensive Cancer Network: NCCN Guidelines Version Palliative Care 1.2016. http://www.nccn.org 2. Taşpınar Ö, Aydın T, Akçakaya A. Kanser Rehabilitasyonunda Palyatif Yaklaşımın Yeri ve Önemi. Bezmialem Science 2014; 1: 31-37. 3. Babacan GA, Keskin G, Orgun F. Huzurevinde Yaşayan Yaşlılarda Ağrı ve Yaşam Aktiviteleri: Depresyon, Anksiyete ve Somatizasyon Yönünden Bir İnceleme. Turkish Journal of Geriatrics 2012; 15 (3) 299-305. 4. Suh SY, Leblanc TW, Shelby RA, Samsa GP, Abernethy AP. Longitudinal Patient- Reported Performance Status Assessment in the-Cancer Clinic is Feasible and Prognostic .J Oncol Pract. 2011; 7(6): 374-381. 5. Péus D, Newcomb N, Hofer S. Appraisal of the Karnofsky Performance Status and Proposal of a Simple Algorithmic System for its Evaluation. BMC MedInform 2013; 13: 72. 6. Baksi A, Dicle A. MD Anderson Beyin Tümörü Semptom Envanteri’nin Geçerlilik ve Güvenilirliği. DEU HYO ED 2010; 3(3): 123-136. 7. Kurt SS, Ünsar S. Kanserli Hastalarda Edmonton Semptom- Tanılama Ölçeği (ESTÖ): Türkçe Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2009; 4(11): 79-95. 8. Oken MM, Creech RH, Tormey DC, et al. Toxicity and Response Criteria of the Eastern Cooperative Oncology Group. Am J Clin Oncol 1982; 5: 649-655. 9. Tel H, Güler N, Tel H. Yaşlıların Evde Günlük Yaşam Aktivitelerini Sürdürme Durumu ve Yaşam Kaliteleri. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2011; 2: 59-67. 10. Şahbaz M, Tel H. Evde Yaşayan 65 Yaş ve Üzeri Bireylerin Günlük Yaşam Aktivitelerindeki Bağımlılık Durumu ile Ev Kazaları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Turkish Journal of Geriatrics 2006; 9(2): 85-93.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İç Hastalıkları |
| Bölüm | makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Mayıs 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 8 Sayı: 3 |
