Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Violence In Different Dimensions

Yıl 2017, Cilt: 9 Sayı: 2, 55 - 60, 25.03.2017

Öz

Kaynakça

  • Kaynaklar 1.http://www.tdk.org.tr 12.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 2.www.who.int/violence_injury_prevention/violence/status_re-port/2014 16.01.2017 tarihinde erişilmiştir. 3.Kocacık F.. Şiddet Olgusu Üzerine. Cumhuriyet Üniversite-si İİBF Dergisi 2001; (2)1: 1-7. 4.Türkiye Büyük Millet Meclisi. Sağlık Çalışanlarına Yönelik Ar-tan Şiddet Olaylarının Araştırılarak Alınması Gereken Önlem-lerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis AraştırmasıKomisyonu Raporu. Sıra Sayısı:454 Ocak 2013. 12.12.2016tarihinde erişilmiştir. 5.İşyerinde Psikolojik Taciz (Mobbing) Ve Çözüm Önerileri Ko-misyon Raporu Kadın Erkek Fırsat Eşitliği Komisyonu Yayın-ları No: 6, Nisan 2011. 6.Global Status Report On Vıolence Preventıon 2014http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/sta-tus_report/2014/en 12.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 7.International Labour Office ILO. Work place violence. Septem-ber 2008.http://www.ilo.org/public/english/dialogue/sector/pa-pers/health/state.pdf 12.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 8.WHO. World Report on Violence and Health: Summary. Ge-neva. http: // www .who.int/violence_injury_prevention/violen-ce/world_report/en/summary_en.pdf14.12.2016 tarihinde eri-şilmiştir. 9.Ayrancı U,Yenilmez C, Balcı Y, Kaptanoğlu C. Identificationof violence in Turkish healthcare settings. J Interpers Violen-ce 2006; 21: 276-96. 10.Kingma M. Workplace violence in the health sector: a prob-lem of epidemic proportion. Int Nurs Rev 2001; 48: 129-30. 11.International Labour Office/International Council ofNurses/World Health Organization/Public Services Interna-tional Framework Guidelines for Addressing WorkplaceViolence in the Health Sector. Geneva, International Labo-ur Office, 2002. 12.http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/in-terpersonal/en/WVguidelinesEN.pdf 14.12.2016 tarihinde eri-şilmiştir. 13.Al B, Zengin S, Deryal Y, Gökçen C, Yılmaz DA, Yıldırım C.Increased Violence Towards Health Care Staff JAEM2012;11:115-24. 14.Gökçe T, Dündar C. Samsun Ruh ve Sinir Hastalıkları Has-tanesinde çalışan hekim ve hemşirelerde şiddete maruziyet sık-lığı ve kaygı düzeylerine etkisi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakül-tesi Dergisi 2008; 15: 25-8. 35. 15.Senuzun Ergün F, Karadakovan A. Violence towards nursingstaff in emergency departments in one Turkish city. Int NursRev 2005; 52: 154- 60. 16.İlhan MN, Çakır M, Tunca MZ, Avcı E, çetin E, Aydemir Ö,Tezel A, Bumin M. Toplum Gözüyle Sağlık Çalışanlarına Şid-det: Nedenler, Tutumlar, Davranışlar Gazi Medical Journal2013; 24: 5-10. 17.Hahn S, Zeller A, Needham I, Kok G, Dassen T, Halfens RJG.Patient and visitor violence in general hospitals: a systematicreview of the literature. Aggr Viol Behav 2008; 13: 431-41. 18.Beech B, Leather P. Workplace violence in the health care sec-tor: a review of staff training and integration of training eva-luation models. Aggr Viol Behav 2006; 11: 27-43. 19.Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet T.C. BaşbakanlıkKadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara, 2009. 20.http://kasaum.ankara.edu.tr/files/2013/11/Aile-içi-şiddet-HÜ-NEE-2008-AnaRapor.pdf 14.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 21.World Health Organization. Global and Regional Estimatesof Violence against Women: Prevalence and Health Effectsof Intimate Partner Violence and Non-partner Sexual Violen-ce. Geneva. Switzerland. 2013. 22.Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması, T.C. Aileve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdür-lüğü, Ankara, 2015. 23.Page AZ, İnce M. Aile İçi Şiddet Konusunda Bir Derleme TürkPsikoloji Yazıları, Aralık 2008;11 (22):81-94. 24.http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/ka-dina_yon_siddet.pdf 14.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 25.Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Pla-nı(2012_2015).pdf http://kadininstatusu.aile.gov.tr/ulusal-eylem-planlari/kadina-yonelik-siddetle-mucadele-ulusal-ey-lem-plani 14.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 26.http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/TCEUlusaleylemplani.pdf 27.Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, “Türkiye’de Kadına Yö-nelik Aile İçi Şiddet Araştırması”, Aile ve Sosyal PolitikalarBakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Yayınları, ÖzetRapor, Ankara, 2009. 28.The Situation of Elderly People in Turkey and National Planof Action on Ageing. State Planning Organisation, 2007. Pub-lication Number:2741. 29.World Report on Violence and Health. Abuse of the Elderly.Chapter 5. World Health Organization, Geneva, 2002.http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/glo-bal_campaign/en/chap5.pdf 30.Perel-Levin S. Discussing Screening For Eldder Abuse at Pri-mary Health Care Level, WHO 2008, Geneva, Switzerland.http://www.who.int/ageing/publications/Discussing_Elder_Abu-seweb.pdf 31.Cooper C, Selwood A, Livingston G. The prevelance of elderabuse and neglect: a systematic review. Age Ageing2008;37(2):151-60. 32.The Toronto Declaration. On the Global Prevention of ElderlyAbuse. http://www.who.int/hpr/ageing, http://www.inpea.net 33.Elder Abuse Prevention Factsheets. http://www.cdc.gov/vio-lenceprevention/pdf/em-factsheet-a.pdf 34.Taylor DK, Bachuwa G, Evans J, Jackson-Johnson V. Asses-sing barriers to the identification of elder abuse and neglect:A communitywide survey of primary care physicians. J NatlMed Assoc. 2006;98(3):403-4. 35.Schmeıdel AN, Daly JM, Rosenbaum ME, Schmuch GA andJogerst GJ. Healthcare Professionals’ Perspectives on Bar-riers to Elder Abuse Detection and Reporting in Primary CareSettings. J Elder Abuse Negl. 2012;24(1):17–36. 36.Kıssal A, Beşer A. Yaşlı İstismar ve İhmalinin Değerlendiril-mesi. TAF Prev Med Bull 2009;8(4):357-64. 37.Lök N. Elder Abuse and Neglect in Turkey: A Systematic Re-view Current Approaches in Psychiatry 2015;7(2):149-156. 38.Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Hekimlerİçin Yaşlı Sağlığı Tanı-Tedavi Rehberi 2010 (Gökçe-Kutsal Y,Biberoğlu K, Atlı T, Aslan D (Eds). Sağlık Bakanlığı Temel Sağ-lık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 39.Özvarış Ş, Aslan D, eds. Yaşlı sağlığı modülleri. Eğiticiler içineğitim rehberi. TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Ge-nel Müdürlüğü. Ankara: Anıl Matbaacılık; 2011. p. 343-80. 40.Dağlı E.T., İnanıcı M.A., Hastane Temelli Çocuk Koruma Mer-kezleri İçin Başvuru Kitabı İhmal ve İstismara Uğrayan Ço-cuğa Bütüncül Yaklaşım, 2011. 41.Kara B., Biçer Ü., Gökalp A.S., Çocuk İstismarı. Çocuk Sağ-lığı ve Hastalıkları Dergisi. 2004; 47:140-151. 42.Türkiye Sağlık Raporu 2014 http://halksagligiokulu.org/ana-sayfa/components/com_booklibrary/ebooks/TSR2014T.PDF 43.UNICEF, Türkiye’de Çocuk İstismarı ve Aile İçi ŞiddetAraştırması/Özet Rapor, 2010; http: //panel. unicef.org.tr/vera/app/var/files/c/o/cocuk-istismari- raporu-tr.pdf

Farklı Boyutlarıyla Şiddet

Yıl 2017, Cilt: 9 Sayı: 2, 55 - 60, 25.03.2017

Öz

Öz

Şiddet başkasına yönelik fiziksel zorlama, güç kullanımı olarak bilinir. Yaşamın hemen hemen her alanında karşımıza çıkan şiddet çok farklı biçimlerde görülebilmektedir. Genel anlamda sözel, fiziksel ve cinsel şiddet olarak temel başlıklar altında toplanabilir. Toplumda aile içi şiddet, işyerinde şiddet, yaşlı ve çocuklarda ihmal ve istismar gibi değişik şekil ve derecelerde gündelik yaşamda karşılaşılır. Bireysel açıdan bedenve ruh sağlığı üzerinde olduğu kadar olumsuz sosyal ve toplumsal etkileri de hissedilen şiddet, her türüne karşı işbirliği  gerektiren ve tüm yönlerden çok boyutlu olarak ele alınması zorunlu olan bir sorundur. Hedefler oluşturularak yürütülen farkındalık ve destek süreçleri, koruyucu, önleyici çalışmalar, yasal düzenleme ve yaptırımlar toplumların gündeminde olmalıdır.

Kaynakça

  • Kaynaklar 1.http://www.tdk.org.tr 12.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 2.www.who.int/violence_injury_prevention/violence/status_re-port/2014 16.01.2017 tarihinde erişilmiştir. 3.Kocacık F.. Şiddet Olgusu Üzerine. Cumhuriyet Üniversite-si İİBF Dergisi 2001; (2)1: 1-7. 4.Türkiye Büyük Millet Meclisi. Sağlık Çalışanlarına Yönelik Ar-tan Şiddet Olaylarının Araştırılarak Alınması Gereken Önlem-lerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis AraştırmasıKomisyonu Raporu. Sıra Sayısı:454 Ocak 2013. 12.12.2016tarihinde erişilmiştir. 5.İşyerinde Psikolojik Taciz (Mobbing) Ve Çözüm Önerileri Ko-misyon Raporu Kadın Erkek Fırsat Eşitliği Komisyonu Yayın-ları No: 6, Nisan 2011. 6.Global Status Report On Vıolence Preventıon 2014http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/sta-tus_report/2014/en 12.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 7.International Labour Office ILO. Work place violence. Septem-ber 2008.http://www.ilo.org/public/english/dialogue/sector/pa-pers/health/state.pdf 12.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 8.WHO. World Report on Violence and Health: Summary. Ge-neva. http: // www .who.int/violence_injury_prevention/violen-ce/world_report/en/summary_en.pdf14.12.2016 tarihinde eri-şilmiştir. 9.Ayrancı U,Yenilmez C, Balcı Y, Kaptanoğlu C. Identificationof violence in Turkish healthcare settings. J Interpers Violen-ce 2006; 21: 276-96. 10.Kingma M. Workplace violence in the health sector: a prob-lem of epidemic proportion. Int Nurs Rev 2001; 48: 129-30. 11.International Labour Office/International Council ofNurses/World Health Organization/Public Services Interna-tional Framework Guidelines for Addressing WorkplaceViolence in the Health Sector. Geneva, International Labo-ur Office, 2002. 12.http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/in-terpersonal/en/WVguidelinesEN.pdf 14.12.2016 tarihinde eri-şilmiştir. 13.Al B, Zengin S, Deryal Y, Gökçen C, Yılmaz DA, Yıldırım C.Increased Violence Towards Health Care Staff JAEM2012;11:115-24. 14.Gökçe T, Dündar C. Samsun Ruh ve Sinir Hastalıkları Has-tanesinde çalışan hekim ve hemşirelerde şiddete maruziyet sık-lığı ve kaygı düzeylerine etkisi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakül-tesi Dergisi 2008; 15: 25-8. 35. 15.Senuzun Ergün F, Karadakovan A. Violence towards nursingstaff in emergency departments in one Turkish city. Int NursRev 2005; 52: 154- 60. 16.İlhan MN, Çakır M, Tunca MZ, Avcı E, çetin E, Aydemir Ö,Tezel A, Bumin M. Toplum Gözüyle Sağlık Çalışanlarına Şid-det: Nedenler, Tutumlar, Davranışlar Gazi Medical Journal2013; 24: 5-10. 17.Hahn S, Zeller A, Needham I, Kok G, Dassen T, Halfens RJG.Patient and visitor violence in general hospitals: a systematicreview of the literature. Aggr Viol Behav 2008; 13: 431-41. 18.Beech B, Leather P. Workplace violence in the health care sec-tor: a review of staff training and integration of training eva-luation models. Aggr Viol Behav 2006; 11: 27-43. 19.Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet T.C. BaşbakanlıkKadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara, 2009. 20.http://kasaum.ankara.edu.tr/files/2013/11/Aile-içi-şiddet-HÜ-NEE-2008-AnaRapor.pdf 14.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 21.World Health Organization. Global and Regional Estimatesof Violence against Women: Prevalence and Health Effectsof Intimate Partner Violence and Non-partner Sexual Violen-ce. Geneva. Switzerland. 2013. 22.Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması, T.C. Aileve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdür-lüğü, Ankara, 2015. 23.Page AZ, İnce M. Aile İçi Şiddet Konusunda Bir Derleme TürkPsikoloji Yazıları, Aralık 2008;11 (22):81-94. 24.http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/ka-dina_yon_siddet.pdf 14.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 25.Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Pla-nı(2012_2015).pdf http://kadininstatusu.aile.gov.tr/ulusal-eylem-planlari/kadina-yonelik-siddetle-mucadele-ulusal-ey-lem-plani 14.12.2016 tarihinde erişilmiştir. 26.http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/TCEUlusaleylemplani.pdf 27.Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, “Türkiye’de Kadına Yö-nelik Aile İçi Şiddet Araştırması”, Aile ve Sosyal PolitikalarBakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Yayınları, ÖzetRapor, Ankara, 2009. 28.The Situation of Elderly People in Turkey and National Planof Action on Ageing. State Planning Organisation, 2007. Pub-lication Number:2741. 29.World Report on Violence and Health. Abuse of the Elderly.Chapter 5. World Health Organization, Geneva, 2002.http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/glo-bal_campaign/en/chap5.pdf 30.Perel-Levin S. Discussing Screening For Eldder Abuse at Pri-mary Health Care Level, WHO 2008, Geneva, Switzerland.http://www.who.int/ageing/publications/Discussing_Elder_Abu-seweb.pdf 31.Cooper C, Selwood A, Livingston G. The prevelance of elderabuse and neglect: a systematic review. Age Ageing2008;37(2):151-60. 32.The Toronto Declaration. On the Global Prevention of ElderlyAbuse. http://www.who.int/hpr/ageing, http://www.inpea.net 33.Elder Abuse Prevention Factsheets. http://www.cdc.gov/vio-lenceprevention/pdf/em-factsheet-a.pdf 34.Taylor DK, Bachuwa G, Evans J, Jackson-Johnson V. Asses-sing barriers to the identification of elder abuse and neglect:A communitywide survey of primary care physicians. J NatlMed Assoc. 2006;98(3):403-4. 35.Schmeıdel AN, Daly JM, Rosenbaum ME, Schmuch GA andJogerst GJ. Healthcare Professionals’ Perspectives on Bar-riers to Elder Abuse Detection and Reporting in Primary CareSettings. J Elder Abuse Negl. 2012;24(1):17–36. 36.Kıssal A, Beşer A. Yaşlı İstismar ve İhmalinin Değerlendiril-mesi. TAF Prev Med Bull 2009;8(4):357-64. 37.Lök N. Elder Abuse and Neglect in Turkey: A Systematic Re-view Current Approaches in Psychiatry 2015;7(2):149-156. 38.Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Hekimlerİçin Yaşlı Sağlığı Tanı-Tedavi Rehberi 2010 (Gökçe-Kutsal Y,Biberoğlu K, Atlı T, Aslan D (Eds). Sağlık Bakanlığı Temel Sağ-lık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 39.Özvarış Ş, Aslan D, eds. Yaşlı sağlığı modülleri. Eğiticiler içineğitim rehberi. TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Ge-nel Müdürlüğü. Ankara: Anıl Matbaacılık; 2011. p. 343-80. 40.Dağlı E.T., İnanıcı M.A., Hastane Temelli Çocuk Koruma Mer-kezleri İçin Başvuru Kitabı İhmal ve İstismara Uğrayan Ço-cuğa Bütüncül Yaklaşım, 2011. 41.Kara B., Biçer Ü., Gökalp A.S., Çocuk İstismarı. Çocuk Sağ-lığı ve Hastalıkları Dergisi. 2004; 47:140-151. 42.Türkiye Sağlık Raporu 2014 http://halksagligiokulu.org/ana-sayfa/components/com_booklibrary/ebooks/TSR2014T.PDF 43.UNICEF, Türkiye’de Çocuk İstismarı ve Aile İçi ŞiddetAraştırması/Özet Rapor, 2010; http: //panel. unicef.org.tr/vera/app/var/files/c/o/cocuk-istismari- raporu-tr.pdf
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm makaleler
Yazarlar

Prof. Dr. Nilgün Özçakar

Yayımlanma Tarihi 25 Mart 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özçakar, P. D. N. (2017). Farklı Boyutlarıyla Şiddet. Klinik Tıp Aile Hekimliği, 9(2), 55-60.
AMA Özçakar PDN. Farklı Boyutlarıyla Şiddet. Aile Hekimliği. Mart 2017;9(2):55-60.
Chicago Özçakar, Prof. Dr. Nilgün. “Farklı Boyutlarıyla Şiddet”. Klinik Tıp Aile Hekimliği 9, sy. 2 (Mart 2017): 55-60.
EndNote Özçakar PDN (01 Mart 2017) Farklı Boyutlarıyla Şiddet. Klinik Tıp Aile Hekimliği 9 2 55–60.
IEEE P. D. N. Özçakar, “Farklı Boyutlarıyla Şiddet”, Aile Hekimliği, c. 9, sy. 2, ss. 55–60, 2017.
ISNAD Özçakar, Prof. Dr. Nilgün. “Farklı Boyutlarıyla Şiddet”. Klinik Tıp Aile Hekimliği 9/2 (Mart 2017), 55-60.
JAMA Özçakar PDN. Farklı Boyutlarıyla Şiddet. Aile Hekimliği. 2017;9:55–60.
MLA Özçakar, Prof. Dr. Nilgün. “Farklı Boyutlarıyla Şiddet”. Klinik Tıp Aile Hekimliği, c. 9, sy. 2, 2017, ss. 55-60.
Vancouver Özçakar PDN. Farklı Boyutlarıyla Şiddet. Aile Hekimliği. 2017;9(2):55-60.