Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Practical Approach to Insulin Resistance

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 4, 63 - 64, 10.04.2017

Öz

Abstract

Insulin resistance could be described as, low biological response to a given insulinconcentration. The syndromes of insulin resistance actually make up a broad clinical spectrum, which includes obesity, glucose intolerance, diabetes and metabolic syndrome. Manyof these disorders are associated with various endocrine metabolic and genetic conditions. In clinical practice these is no one single laboratory test is used to diagnose insulin resistance. Diagnosis is based on clinical findings corroborated with laboratory tests.

Kaynakça

  • Kaynaklar 1.Moller DE, Flier JS. Insulin resistance--mechanisms, syndromes, andimplications. N Engl J Med 1991; 325:938. 2.Buchanan TA, Watanabe RM, Xiang AH. Limitations in surrogatemeasures of insulin resistance. J Clin Endocrinol Metab 2010;95:4874. 3.Tritos NA, Mantzoros CS. Clinical review 97: Syndromes of severeinsulin resistance. J Clin Endocrinol Metab 1998; 83:3025. 4.Ascaso JF, Pardo S, Real JT, et al. Diagnosing insulin resistance bysimple quantitative methods in subjects with normal glucose meta-bolism. Diabetes Care 2003; 26:3320. 5.McLaughlin T, Abbasi F, Cheal K, et al. Use of metabolic markersto identify overweight individuals who are insulin resistant. Ann In-tern Med 2003; 139:802. 6.Barb, D, Mantzoros, C. Diagnosing obesity, diabetes mellitus andthe insulin resistance syndrome. In: Obesity and Diabetes, Mantzo-ros, C. (Eds), Humana Press, Inc., Totowa, NJ 2006. p.129. 7.Meigs JB, Rutter MK, Sullivan LM, et al. Impact of insulin resistan-ce on risk of type 2 diabetes and cardiovascular disease in peoplewith metabolic syndrome. Diabetes Care 2007; 30:1219. 8.Lorenzo C, Williams K, Hunt KJ, Haffner SM. The National Choles-terol Education Program - Adult Treatment Panel III, InternationalDiabetes Federation, and World Health Organization definitions ofthe metabolic syndrome as predictors of incident cardiovascular di-sease and diabetes. Diabetes Care 2007; 30:8.

İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 4, 63 - 64, 10.04.2017

Öz

Öz

İnsülin direnci genel olarak insüline düşük biyolojik yanıt olarak tanımlanabilir. Ancak günümüzde başta, obezite, glukoz intoleransı, diyabet  ve polikistik over sendromugibi pek çok hastalığın patogenezinde insülin direncinin yattığı bilinmektedir. İnsülin direncini ölçümlemek için farklı laboratuvar metodları önerilmiş olsa bile halen tanı için tek ve kolay uygulanabilir bir ölçüm yöntemi bulunmamaktadır. Tanı daha çok klinik ve diğer laboratuvar tetkikleri ile konulmaktadır.

Kaynakça

  • Kaynaklar 1.Moller DE, Flier JS. Insulin resistance--mechanisms, syndromes, andimplications. N Engl J Med 1991; 325:938. 2.Buchanan TA, Watanabe RM, Xiang AH. Limitations in surrogatemeasures of insulin resistance. J Clin Endocrinol Metab 2010;95:4874. 3.Tritos NA, Mantzoros CS. Clinical review 97: Syndromes of severeinsulin resistance. J Clin Endocrinol Metab 1998; 83:3025. 4.Ascaso JF, Pardo S, Real JT, et al. Diagnosing insulin resistance bysimple quantitative methods in subjects with normal glucose meta-bolism. Diabetes Care 2003; 26:3320. 5.McLaughlin T, Abbasi F, Cheal K, et al. Use of metabolic markersto identify overweight individuals who are insulin resistant. Ann In-tern Med 2003; 139:802. 6.Barb, D, Mantzoros, C. Diagnosing obesity, diabetes mellitus andthe insulin resistance syndrome. In: Obesity and Diabetes, Mantzo-ros, C. (Eds), Humana Press, Inc., Totowa, NJ 2006. p.129. 7.Meigs JB, Rutter MK, Sullivan LM, et al. Impact of insulin resistan-ce on risk of type 2 diabetes and cardiovascular disease in peoplewith metabolic syndrome. Diabetes Care 2007; 30:1219. 8.Lorenzo C, Williams K, Hunt KJ, Haffner SM. The National Choles-terol Education Program - Adult Treatment Panel III, InternationalDiabetes Federation, and World Health Organization definitions ofthe metabolic syndrome as predictors of incident cardiovascular di-sease and diabetes. Diabetes Care 2007; 30:8.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler 1
Yazarlar

Dr. Demet Özgil Yetkin Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 10 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Yetkin, D. D. Ö. (2017). İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım. Klinik Tıp Bilimleri, 5(4), 63-64.
AMA Yetkin DDÖ. İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım. Klinik Tıp Bilimleri. Nisan 2017;5(4):63-64.
Chicago Yetkin, Dr. Demet Özgil. “İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri Ve Yaklaşım”. Klinik Tıp Bilimleri 5, sy. 4 (Nisan 2017): 63-64.
EndNote Yetkin DDÖ (01 Nisan 2017) İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım. Klinik Tıp Bilimleri 5 4 63–64.
IEEE D. D. Ö. Yetkin, “İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım”, Klinik Tıp Bilimleri, c. 5, sy. 4, ss. 63–64, 2017.
ISNAD Yetkin, Dr. Demet Özgil. “İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri Ve Yaklaşım”. Klinik Tıp Bilimleri 5/4 (Nisan 2017), 63-64.
JAMA Yetkin DDÖ. İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım. Klinik Tıp Bilimleri. 2017;5:63–64.
MLA Yetkin, Dr. Demet Özgil. “İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri Ve Yaklaşım”. Klinik Tıp Bilimleri, c. 5, sy. 4, 2017, ss. 63-64.
Vancouver Yetkin DDÖ. İnsülin Direnci İçin Pratik Değerlendirme Yöntemleri ve Yaklaşım. Klinik Tıp Bilimleri. 2017;5(4):63-4.