Üstün Yetenekli Çocukların Düşünce İçeriklerinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 34 - 43, 23.04.2020

Sema Soydan Ebrar Kabar

Öz

Bu araştırmanın amacı, Bilim Sanat Merkezinde eğitim gören üstün yetenekli çocukların düşüncelerinin incelenmesidir. Araştırmaya Konya Bilim ve Sanat Merkezine devam eden 8 yaşında 18 kız 28 erkek; 9 yaşında 36 kız 54 erkek ; 10 yaşında 14 kız 20 erkek olmak üzere toplam 170 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Beier Cümle Tamamlama testi kullanmıştır. Araştırma sonuçları üstün yetenekli çocukların geçmiş ve geleceğe karşı olumlu düşüncelerinin düşük düzeylerde olduğu ancak yaşları ilerledikçe olumlu düşüncelerinin arttığı ve hatta 10 yaşında gelecek ile ilgili olumsuz düşüncelerinin bulunmadığını; okul ve arkadaşlara karşı olumlu düşüncelerinin çok yüksek düzeyde olduğunu; benlik ile ilgili olumlu düşüncelerinin yüksek düzeyde olduğu ve yaşları ilerledikçe olumlu düşüncelerinin daha da arttığını; korku ve endişeler ile ilgili olumlu düşüncelerinin çok az olduğunu ve yaşı ilerledikçe korku ve endişeler ile ilgili olumsuz düşüncelerinin arttığını, olumlu düşüncelerinin ise azaldığını ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Üstün yetenekli çocuklar

Destekleyen Kurum

YOK

Proje Numarası

YOK

Teşekkür

YOK

Kaynakça

• Akarsu, F. (2004). Üstün Yetenekliler. M. R. Şirin, A. Kulaksızoğlu, A.E. Bilgili (Ed.). 1. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Seçilmiş Makaleler Kitabı(ss. 127–153). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları. Ataman, A. (2004). Üstün zekâlı ve üstün özel yetenekli çocuklar. M. R. Şirin, A. Kulaksızoğlu, A.E. Bilgili (Ed.). 1. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Seçilmiş Makaleler Kitabı(ss. 155–168.). İstanbul: Çocuk VakfıYayınları. Akar, İ. (2010). İlköğretim kademesindeki üstün yetenekli öğrencilerin rehberlik gereksinimlerinin ebeveynlerin ve öğretmenlerin görüşlerine dayalı olarak belirlenmesi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir. Altun, F.,ve Yazıcı, H. (2012). Üstün yetenekli öğrencilerin benlik kavramları ve akademik öz-yeterlik inançları: Karşılaştırmalı bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,12(23), 319-334. Alkan, A. (2013). Öğretmenler için “üstün zekâlı/yetenekli öğrencilerin belirlenmesi eğitim yazılımı”nın geliştirilmesi ve değerlendirilmesi.(Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Alıcı, Z. ve Sarıçam, H. (2015). Üstün yetenekli ve normal öğrencilerin toplumsal değer algı düzeylerinin karşılaştırılması. 2. Uluslararası Katılımlı Değerler Eğitimi Kongresi, Kırıkkale. Altun, F. (2015). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Psikolojik Danışma ve Rehberlik İhtiyaçları, Psikolojik Danışma Yaşantıları Ve Rehber ÖğretmenlerinÜstün Yeteneklilerle İlgili Yeterlik Düzeyleri , (Yayımlanmamış Doktora Tezi).Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Altun, F. ve Yazıcı, H. (2018). Türkiye’deki Üstün Yetenekli Öğrencilerin Psikolojik Danışma ve Rehberlik İhtiyaçları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 19,1-24. Altun F. ve Yazıcı H. ( 2018). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Psikolojik Danışma Yaşantıları: Ölçek Uyarlama ve Kesitsel Tarama Çalışması. Milli Eğitim, 1, 173-199. Aydın ,S. (1998).Eğitimde Uygulamalı Rehberlik. 1. Basım, Ankara, Barış Yayın Dağıtım, 149-159. Buescher, T. M. (1991). Gifted adolescents. N. Colangelo, G. A. Davis (Ed.). Handbook of gifted education içinde (s. 382-401). Boston: Allyn & Bacon. Bahtiyar, M. ve Şahin , F. (2017). Guidance Needs of Talented Students, SDU International Journal of Educational Studies, 4 (2),140-154. Bildiren, A. (2018). Özel eğitimin üstün yetenekli çocuklar üzerinde benlik algısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(5), 1489-1496. Clark, B. (2002). Growing up gifted. Developing the potential of children at home and at school(5th ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. Clark, B. (2008). Growing Up Gifted(7th ed.), Pearson Merril Prentice Hall, Upper Saddle River: NJ Cross, T. L., Cassady, J. C., Dixon, F. A. ve Adams, C. M. (2013). The psychology of gifted adolescents as measured by the MMPI-A. Gifted Child Quarterly, 52(4), 326-339. Carr, A. (2016). Pozitif psikoloji (çev. Ü. Şendilek). İstanbul: Kaknüs Yayınları. Çağlar, D. (2004). Üstün zekâlı çocukların özellikleri. M. R. Şirin, A. Kulaksızoğlu, A. E. Bilgili, (Ed.), Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları Davaslıgil, Ü. (2000). Üstün çocuklara sahip ailelerin eğitimi,T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Özel Eğitimde Aile Eğitimi Sempozyumu (ss. 142-148). Ankara. Delisle, J. R. (2003). To be or to do: Is a gifted child born or developed? Roeper Review, 26, 12-13. Davaslıgil, Ü.(2006). Üstün Zekâlıların Eğitimine Giriş (Ders Notu). İstanbul Üniversitesi, Özel Eğitim Bölümü. Doğan, S., ve Kesici, Ş. (2015).Üstün Yetenekli Öğrencilerin Psikolojikİhtiyaçlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi.OPUS Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi, 5 (8), 45-81. Elmore, R. F.,ve Zenus, V. (1994). Enhancing social‐emotional development of middle school gifted students. Roeper Review, 16(3), 182-185. Elcik, F., ve Bayındır, N. (2015). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Bazı Demografik Özelliklerine Göre Sosyal Duygusal Becerilerinin İncelenmesi, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (5), 179-193. Gross, M. (1993). Exceptionally gifted children. London, England: Routledge. Gross, M. U. (1998). The “me” behind the mask: Intellectually gifted students and the search for identity. Roeper Review, 20(3), 167-174. Hoge, D. R., Smit, E. K. ve Hanson, S. L. (1990). School experiences predicting changes in self-esteem of sixth-and seventh-grade students. Journal of Educational Psychology, 82(1), 117-127. Hoge, R. D. ve Renzulli, J. S. (1993). Exploring the link between giftedness and self concept. Review of Educational Research, 63(4), 449-465 Jackson, P. S. ve Moyle, V. F. (2008). Inner awakening, outward journey: The intense gifted child in adolescence. İçinde, Daniels, S. ve Piechowski, M.M. (ed.) Living with intensity: Understanding the sensitivity, excitability, and the emotional development of gifted children, adolescents, and adults.Tuscon, AZ: Great Potential Press Karnes. F. A. ve Wherry, J. N. (1981). Self-concepts of gifted students as measured by the Piers-Harris children’s self-concept scale. Psychological Reports, 49(3), 9-14. Karabekiroğlu, K. (2009). Anne babalar için ergen ruh sağlığı rehberi. İstanbul: Say Yayınları. Karaduman, G. B. (2012). İlköğretim 5. Sınıf Üstün Yetenekli Öğrenciler İçin Farklılaştırılmış Geometri Öğretiminin Yaratıcı Düşünme uzamsal Yetenek Düzeyive Erişiye Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Kurnaz, A., Çiftci, Ü. ve Karapazar, H. (2013). Üstün zekâlı ve yetenekli öğrencilerin değer algılarının betimsel bir analizi. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(26), 185-225. Lehman, E. B. ve Erdwins, C. J. (1981). The social and emotional adjustment of young, intellectually-gifted children. Gifted Child Quarterly, 25(3), 134-137. Levent, F. (2011). Üstün yetenekli çocukların hakları el kitabı anne, baba ve öğretmenler için. I. Türkiye Çocuk Hakları Kongresi Yayın Dizisi. Çocuk Vakfı Yayınları: İstanbul. Leana-Taşcılar, M. Z., ve Kanlı, E. (2014). .stün Zekalı ve Normal Gelişim Gösteren Çocukların,Mükemmeliyet.ilik ve Öz-Saygı Düzeylerininİncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(2), 1-20. Levent, F. (2014). Üstün yetenekli çocukları anlamak(3. Baskı), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Metin, N. ve Bencik-Kangal, S. (2012). Bilim sanat merkezlerine devam eden 12-14 yaş grubu üstün yetenekli çocukların benlik algılarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(163), 3-16. McCoach, D., Siegle, B., DeLeeuw, S. (2003). The structure and function of academic self‐concept in gifted and general education students. Roeper Review, 25(2), 61-65 Maker, C.J. ve Schiever, S.W. (2005). Teaching Models In Education of The Gifted. (3rd ed.) Austin, Texas. Pro-Ed Inc Mavi, H. (2017). Rehber Öğretmenlerin Üstün Zekalı Öğrencilere Yönelik Görüş Ve Eğitim İhtiyaçlarınınİncelenmesi. Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Lefkoşa. MEB Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. (2016). Tebliğler Dergisi: KASIM 2016/2710 Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi: 10096465-20-E.10758773. https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_10/07031350_bilsem_yonergesi.pdf Erişim tarihi: 15.04.2020. Neihart, M., Pfeiffer, S. I., Cross, T. L. (2015). The social and emotionaldevelopment of gifted children: What do we know? (2nd ed.). Waco, TX:Prufrock Press. Pyryt, M. C. ve Mendaglio, S. (1994). The multidimensional self-concept: A comparison of gifted and average-ability adolescents. Journal for the Education of the Gifted, 17(3), 299-305. Peters, W. A. M., Grager-Loıdl, H. ve Supplee, P. (2000). Underachievement in gifted children and adolescents: theory and practice, in: K. A. Heller, F. J. Mo¨nks, R. J. Sternberg & R. F. Subotnik (Eds) International handbook of giftedness and talent. (pp:609–620). Oxford: Elsevier Science. Renzulli, J. S. ve Reis, S. M. (1985). The schoolwide enrichment model: A comprehensive plan for educational excellence. Mansfield Center, CT: Creative Learning Press Renzulli, J. S. (1999). What is this thing called giftedness, and how do we develop it? A twenty-five year perspective. Journal for the Education of the Gifted, 23(1), 3-54. Sankar–Deleeuw, N. (2002). Gifted preschoolers: Parent and teacher views on identification, early admission, and programming. Roeper Review, 24(3), 172–177. Sıegle, D. ve Mccoach, D. B. (2005).Making difference: motivating gifted students who are not achieving.Teaching Exceptional Children, 38 (1), 22–7. Saranlı, A. G. ve Metin, N. (2012). Üstün Yetenekli Çocuklarda GözlenenSosyal-Duygusal Sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,45(1), 139-163. Sak, U. (2012). Üstün zekalılar: Özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. Ankara: Maya Akademi Yayıncılık. Torres, R., Fernandez, F., ve Maceira D. (1995). Self-esteem and value of health as correlates of adolescent health behavior. Adolescence, 30(118), 403-412. Tortop H. S. (2018). Üstün zekâlılar eğitiminde farklılaştırılmış öğretim müfredat farklılaştırma modelleri. İstanbul: Genç Bilge. VanTassel-Baska, J. (2005). Gifted programs and services: What are the non-negotiables? Theory into Practice, 44(2), 90-97. VanTasselBaska, J. ve Stambaugh, T. (2006). Üstün zekâlı ve yetenekli öğrenciler için kapsamlı eğitim programı, (S. Emir, N. G. Kahveci, M. Z. Leana, Ö. Atalay, M. Özyaprak, E. Kanlı, Y. Yaman, Ü. Oğurlu, Çev. 2009) İstanbul:Bilimsel Açılım Akademi Danışmanlık ve Yayıncılık. Vanmeerbeek, M., Van, S. O., Boüüaert, C., ve Burette, P. (2006). Gifted children and the family physician. Presse medicale,35(1 Pt 2), 86-90. Yong, F. L. ve McIntyre, J. D. (1991). Comparison of self-concepts of students identified as gifted and regular students. Perceptual and motor skills, 73(2), 443-446. Yam, Z., Çetinkaya, H. ve Kurnaz, A. (2018). Özel Yetenekli Öğrencilerin “Gelecek” Kavramına İlişkin Algılarının Metaforik Olarak İncelenmesi, Milli Eğitim, 1. 67-91.