Trauma Profile and Characteristics of Intentional Injuries in Pediatric Forensic Cases Who Admitted to Emergency Service: A Retrospective Analysis

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 3, 34 - 39, 05.05.2016

Yrd. Doç. Dr Ahmet Yıldırım

Öz

Abstract

In this study, we aimed to reveal the characteristic of intentional injuries and trauma profile in order to prevent injuries in pediatric forensic cases. 18 years and younger forensic cases who admitted in emergency service were analyzed retrospectively in terms of age, gender, type of injury and etiology of trauma between 01.01.2014-31.12.2014. The number of cases was 148, 62(41.9%) were female and 86(58.1%)male and the mean age was 11.2±0.4. The most common cause of injury was traffic accident (46.6%). The second injuries type was intentional injuries (21.6%). Thedistribution of intentional injury; minted was 20 cases (13.5%), stab wounds in 7 cases (4.7%), gunshot wounds in 1 patient (0.7%), sexual abuse was 1 patient (0.7%)and 3 cases of attempted suicide (2%). Eleven (7.4%) cases had life threatening injuries. Most injuries are preventable nature due to traffic accidents. Intentional injuries were more frequent during school age and adolescence. These features are veryimportant to ensure the development and control of injuries child safety program.     

Anahtar Kelimeler

Emergency service, pediatricforensic cases, intentional injury, child safety

Acil Servise Başvuran Çocukluk Çağı Adli Olgularda Travma Profili ve İstemli Yaralanmaların Özellikleri: Retrospektif Bir Analiz

Öz

Öz

Bu çalışmada, pediatrik adli olgularda meydana gelen yaralanmaların önlenmesine yönelik olarak; travma profilini ve istemli yaralanmaların özelliklerini ortaya çıkarmak amaçlandı. Acil servise 01.01.2014-31.12.2014 tarihlerinde başvuran, 18 yaş vealtı çocuk adli olguların dijital ortamdaki kayıtları retrospektif olarak yaş, cinsiyet, yaralanma tipi, travmanın etiyolojisi ve etkileri açısından incelendi. İncelenen olgularınsayısı n=148, 62’si (%41.9) kadın ve 86’sı (%58.1) erkek cinsiyetinde ve yaş ortalaması 11.2±0.4’tür. Yaralanma nedeni ilk sırada, trafik kazaları (n=69, %46.6) idi. İs-temli yaralanmalar, ikinci sıradadır ve toplam 32 olgu (%21.6) dur. İstemli yaralanmaların dağılımı; darp 20 olgu (%13.5), kesici-delici alet yaralanması 7 olgu (%4.7),ateşli silah yaralanması 1 olgu (%0.7), cinsel istismar 1 olgu (%0.7) ve intihar girişimi 3 olgu (%2) idi. Toplam; 11 (%7.4) olguda yaşamsal tehlike mevcuttu. Olguların çoğu trafik kazasına bağlı önlenebilir nitelikte yaralanmalardır. İstemli yaralanmalar,okul çağı ve adolesan döneminde daha sıktır. Bu özellikler, yaralanma kontrol programlarının geliştirilmesi ve çocuk güvenliğinin sağlanması açısından çok önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Acil servis, adli pediatrik olgular, istemsiz yaralanmalar, çocukgüvenliği

Kaynakça

• Kaynaklar 1.Injuries and violence: the facts. Geneva, World Health Organi-zation, 2010.2.A league table of child deaths by injury in rich countries. Inno-cent report card No. 2. Florence, UNICEF Innocent Research Cen-tre, 2001 (http://www.unicef-icdc.org/ publications/pdf/ repcard2e.pdf, accessed 22 January 2008). 3. Forjuoh S, Guohua L. A review of successful transport and homeinjury interventions to guide developing countries. Social Scien-ce and Medicine 1996, 43: 1551–60. 4. Peden MM, Scott I, Krug E, eds. Injury: a leading cause of theglobal burden of disease, 2002. World Health Organization, Ge-neva, 2006 (http://whqlibdoc.who.int/ publications/2002/9241562323.pdf, accessed 21 January 2008). 5. Korkmaz T, Erkol Z, Kahramansoy N. Acil Servise Gelen Pedi-atrik Adli Olguların Değerlendirilmesi: Retrospektif Bir Çalış-ma. Haseki Tıp Bülteni 2014; 52: 271-77. 6. Türkiye Hastalık Yükü Çalışması. Sağlık Bakanlığı, Türkiye, 2004. 7.World report on child injury prevention. Geneva, World HealthOrganization, 2008. 8.Baysal S, Birinci A. Çocukluk çağında kazalar ve yaralanma kont-rolü. Turkiye Klinikleri J Pediatr Sci 2006; 2: 64-8. 9.William E, Hauda II. Pediatric trauma. In: Tintinalli JE,Stapczynski JS, Ma OJ, Cline DM, Cydulka RK, Meckler GD, eds.Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide. McGraw-Hill: NewYork, 2011; 1676-83. 10.Wang MY, Kim KA, Griffith PM, et al. Injuries from falls in thepediatric population: an analysis of 729 cases. J Pediatr Surg2001; 36: 1528-34. 11.Demir ÖF, Aydın K, Turan F, Yurtseven A, Erbil B, Gülalp B. Acilservise başvuran çocuk adli olguların analizi. Türk Ped Arfl 2013;48: 235-40. 12.Büken E, Yaşar ZF. Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi AcilServisine başvuran adli nitelikli olguların değerlendirilmesi. AdliTıp Bülteni 2015; 20 (2): 93-98. 13.Sever M, Saz EU, Koşargelir M. An evaluation of the pediatricmedico-legal admissions to a tertiary hospital emergency depart-ment. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2010; 16 (3): 260-67. 14.Cooper A, Barlow B, DiScala C, String D. Mortality and trun-cal injury: The pediatrik perspective. J Pediatr Surg 1994; 29:33-38. 15.Çınar O, Acar YA, Çevik E, et al. Acil servise başvuran0-18 yaş-grubu adli olguların özellikleri. Anatol J Clin Investing 2010; 4(3): 148-51. 16.Bilgin NG, Canbaz H, Mert E. Characteristics of forensic casesadmitted to the emergency department of Trakya Üniversity Me-dical Faculty. Bulletin of Legal Medicine 1997; 2 (2): 62-66. 17.Uğur Baysal S. Çocuk Güvenliği: Yaralanmaların ve Zehirlen-melerin Kontrolü. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları kitabında. Can-tez T, Eker Ömeroğlu R, Uğur Baysal S, Oğuz F, editörler. İs-tanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2003: 58-72. 18.Altun G, Azmak D, Yılmaz A, Yılmaz G. The characteristics of the ca-ses which admitted to emergency department of Trakya ÜniversityMedical Faculty. Bulletin of Legal Medicine 1997; 2 (2): 62-66. 19.Çetinel Y, Gülalp B, Karagün Ö, et al. Pediatric cases that com-posed temporary legal report; Whom? When? JAEM 2013; 12:113-17. 20.Akay MA, Gürbüz N, Yayla D, et al. Evaluation of pediatric trau-ma cases applied to emergency department. Medical Journal ofKocaeli 2013; 3: 1-5.