Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Importance of Probiotics in Vitamin D Absorption

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 6, 1 - 4, 08.11.2016

Öz

Abstract

Vitamin D is a secosteroid which has important effects on human health. Italso has effects like a hormone. Most important vitamin D sources are sunlightand foods. Vitamin D deficiency affects many systems and creates predisposition to diseases. Probiotics are live microorganisms taken from outside of the body which beneficially affect the microbiota. A healthy gut microbiota would affectthe absorption of nutrients and vitamins beneficially. Probiotics may have a positive effect on vitamin D absorption.

Kaynakça

  • Kaynaklar 1.Stokes CS, Lammert F. Vitamin D supplementation: less con-troversy, more guidance needed. F1000 Res 2016; 17: 5. 2.Yavuz D, Mete T, Yavuz R, Altunoğlu A. Vitamin D, cal-cium & mineral metabolism, extraskeletal effects of vita-min D and the use of nutritional vitamin D in chronickidney disease. Ankara Med J 2014; 14: 162-71. 3.Garland CF, Kim JJ, Mohr SB, et al. Meta-analysis ofall-cause mortality according to serum 25-hydroxyvita-min D. Am J Public Health 2014; 104: 43–50. 4.Jones ML, Martoni CJ, Prakash S. Oral supplementati-on with probiotic L. reuteri NCIMB 30242 increasesmean circulating 25-hydroxyvitamin D: a post hocanalysis of a randomized controlled trial. J Clin Endoc-rinol Metab 2013; 98: 2944-51. 5.Sağlık Bakanlığı Belgeleri. D vitamini yetersizliğinin ön-lenmesi ve kemik sağlığının korunması projesi rehberi.TC Sağlık Bakanlığı Ana-Çocuk Sağlığı ve Aile Planla-ması Genel Müdürlüğü STED 2005; 14: 5. 6.Holick MF. Vitamin D deficiency. N Engl J Med. 2007;357: 266–81. 7.Wang TJ, Zhang F, Richards JB, et al. Common geneticdeterminants of vitamin D insufficiency: a genome-wideassociation study. Lancet 2010; 376: 180–88. 8.Grünhage F, Hochrath K, Krawczyk M, et al. Commongenetic variation in vitamin D metabolism is associatedwith liver stiffness. Hepatology 2012; 56: 1883–91. 9.Pilz S, Tomaschitz A, Marz W, et al. Vitamin D, cardio-vascular disease and mortality. Clin Endocrinol (Oxf)2011; 75: 575–84. 10.Karagüzel G, Dilber B, Çan G, Ökten A, Değer O, Ho-lick MF. Seasonal vitamin D status of healthy schoolchildren and predictors of low vitamin D status. J Pedi-atr Gastroenterol Nutr 2014; 58: 654-60. 11.Jungersen M. The Science behind Bifidobacterium BB-12. Department of Scientific Affairs, Human Health &Nutrition Chr. Hansen A/S, BøgeAllé 10-12 DK-2970Hørsholm, Denmark 2013. 12.Lutsey PL, Eckfeldt JH, Ogagarue ER, Folsom AR, Mic-hos ED, Gross M. The 25-hydroxyvitamin D3 C-3epimer:distribution correlates, and reclassification of 25-hydroxyvitamin D status in the population-based athe-rosclerosis risk in communities study (ARIC). Clin ChimActa 2015; 442: 75–81. 13.Müller MJ, Stokes CS, Lammert F, Volmer DA. Che-motyping the distribution of vitamin D metabolites in hu-man serum. Sci Rep 2016; 6: 21080. 14.Eren M. Fonksiyonel Besinler, Probiyotikler. Özen H,Yüce A, Gürakan F, Temizel INS, Demir H. Çocuk Gas-troenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme. 3. Baskı, AkademiYayınevi, 2016: 502-507. 15.Institute of Medicine (US) Committee to Review DietaryReference Intakes for Vitamin D and Calcium. In: RossAC, Taylor CL, Yaktine AL, Del Valle HB, (eds). DietaryReference Intakes for Calcium and Vitamin D. Washing-ton, DC: National Academies Press, Institute of Medici-ne, 2011. 16.Holick MF, Binkley NC, Bischoff-Ferrari HA, et al. Eva-luation, treatment, and prevention of vitamin D defici-ency: an Endocrine Society clinical practice guideline. JClin Endocrinol Metab 2011; 96: 1911–30. 17.Aloia JF, Patel M, Dimaano R, Li-Ng M, et al. VitaminD intake to attain a desired serum 25-hydroxyvitamin Dconcentration. Am J Clin Nutr 2008; 87: 1952–58. 18.Bergman P, Lindh AU, Björkhem-Bergman L, Lindh JD.Vitamin D and respiratory tract infections: A systematicreview and meta-analysis of randomized controlled tri-als. PLoSOne 2013; 8: 65835.

D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 6, 1 - 4, 08.11.2016

Öz

Öz

D vitamini insan sağlığı üzerinde önemli etkisi olan aynı zamanda hormon gibi davranan bir sekosteroidtir. En önemli kaynak güneş ışığı ile temas sonucu deriden sentezlenmesi ve alınan besinlerdir. D vitamini eksikliği söz konusu olduğunda vücutta birçok sistem olumsuz etkilenerek hastalıklara yatkınlık oluşmaktadır.Probiyotikler dışarıdan alınan ve vücuttaki mikrobiyotayı olumlu yönde etkileyencanlı mikroorganizmalardır. Bağırsaktaki mikrobiyotanın sağlıklı olması besinlerin ve vitaminlerin emilimi üzerine olumlu etki sağlayacaktır. Probiyotikler D vitamini emilimi üzerine pozitif etki gösterebilir.

Kaynakça

  • Kaynaklar 1.Stokes CS, Lammert F. Vitamin D supplementation: less con-troversy, more guidance needed. F1000 Res 2016; 17: 5. 2.Yavuz D, Mete T, Yavuz R, Altunoğlu A. Vitamin D, cal-cium & mineral metabolism, extraskeletal effects of vita-min D and the use of nutritional vitamin D in chronickidney disease. Ankara Med J 2014; 14: 162-71. 3.Garland CF, Kim JJ, Mohr SB, et al. Meta-analysis ofall-cause mortality according to serum 25-hydroxyvita-min D. Am J Public Health 2014; 104: 43–50. 4.Jones ML, Martoni CJ, Prakash S. Oral supplementati-on with probiotic L. reuteri NCIMB 30242 increasesmean circulating 25-hydroxyvitamin D: a post hocanalysis of a randomized controlled trial. J Clin Endoc-rinol Metab 2013; 98: 2944-51. 5.Sağlık Bakanlığı Belgeleri. D vitamini yetersizliğinin ön-lenmesi ve kemik sağlığının korunması projesi rehberi.TC Sağlık Bakanlığı Ana-Çocuk Sağlığı ve Aile Planla-ması Genel Müdürlüğü STED 2005; 14: 5. 6.Holick MF. Vitamin D deficiency. N Engl J Med. 2007;357: 266–81. 7.Wang TJ, Zhang F, Richards JB, et al. Common geneticdeterminants of vitamin D insufficiency: a genome-wideassociation study. Lancet 2010; 376: 180–88. 8.Grünhage F, Hochrath K, Krawczyk M, et al. Commongenetic variation in vitamin D metabolism is associatedwith liver stiffness. Hepatology 2012; 56: 1883–91. 9.Pilz S, Tomaschitz A, Marz W, et al. Vitamin D, cardio-vascular disease and mortality. Clin Endocrinol (Oxf)2011; 75: 575–84. 10.Karagüzel G, Dilber B, Çan G, Ökten A, Değer O, Ho-lick MF. Seasonal vitamin D status of healthy schoolchildren and predictors of low vitamin D status. J Pedi-atr Gastroenterol Nutr 2014; 58: 654-60. 11.Jungersen M. The Science behind Bifidobacterium BB-12. Department of Scientific Affairs, Human Health &Nutrition Chr. Hansen A/S, BøgeAllé 10-12 DK-2970Hørsholm, Denmark 2013. 12.Lutsey PL, Eckfeldt JH, Ogagarue ER, Folsom AR, Mic-hos ED, Gross M. The 25-hydroxyvitamin D3 C-3epimer:distribution correlates, and reclassification of 25-hydroxyvitamin D status in the population-based athe-rosclerosis risk in communities study (ARIC). Clin ChimActa 2015; 442: 75–81. 13.Müller MJ, Stokes CS, Lammert F, Volmer DA. Che-motyping the distribution of vitamin D metabolites in hu-man serum. Sci Rep 2016; 6: 21080. 14.Eren M. Fonksiyonel Besinler, Probiyotikler. Özen H,Yüce A, Gürakan F, Temizel INS, Demir H. Çocuk Gas-troenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme. 3. Baskı, AkademiYayınevi, 2016: 502-507. 15.Institute of Medicine (US) Committee to Review DietaryReference Intakes for Vitamin D and Calcium. In: RossAC, Taylor CL, Yaktine AL, Del Valle HB, (eds). DietaryReference Intakes for Calcium and Vitamin D. Washing-ton, DC: National Academies Press, Institute of Medici-ne, 2011. 16.Holick MF, Binkley NC, Bischoff-Ferrari HA, et al. Eva-luation, treatment, and prevention of vitamin D defici-ency: an Endocrine Society clinical practice guideline. JClin Endocrinol Metab 2011; 96: 1911–30. 17.Aloia JF, Patel M, Dimaano R, Li-Ng M, et al. VitaminD intake to attain a desired serum 25-hydroxyvitamin Dconcentration. Am J Clin Nutr 2008; 87: 1952–58. 18.Bergman P, Lindh AU, Björkhem-Bergman L, Lindh JD.Vitamin D and respiratory tract infections: A systematicreview and meta-analysis of randomized controlled tri-als. PLoSOne 2013; 8: 65835.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm makale
Yazarlar

Prof. Dr. Mustafa Akçam

Yayımlanma Tarihi 8 Kasım 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 8 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA Akçam, P. D. M. (2016). D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi. Klinik Tıp Pediatri Dergisi, 8(6), 1-4.
AMA Akçam PDM. D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi. Pediatri. Kasım 2016;8(6):1-4.
Chicago Akçam, Prof. Dr. Mustafa. “D Vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi”. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 8, sy. 6 (Kasım 2016): 1-4.
EndNote Akçam PDM (01 Kasım 2016) D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 8 6 1–4.
IEEE P. D. M. Akçam, “D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi”, Pediatri, c. 8, sy. 6, ss. 1–4, 2016.
ISNAD Akçam, Prof. Dr. Mustafa. “D Vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi”. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 8/6 (Kasım 2016), 1-4.
JAMA Akçam PDM. D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi. Pediatri. 2016;8:1–4.
MLA Akçam, Prof. Dr. Mustafa. “D Vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi”. Klinik Tıp Pediatri Dergisi, c. 8, sy. 6, 2016, ss. 1-4.
Vancouver Akçam PDM. D vitamin Emiliminde Probiyotiklerin Önemi. Pediatri. 2016;8(6):1-4.