The Role of Expressing Feelings in the Relationship between Dissociative Findings and Rumination in Late Adolescence

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 1, 50 - 57, 27.03.2023

Afranur Özgönül , Zekeriya Deniz Aktan , İpek Ülkümen

Öz

The aim of this study is to examine the mediating role of expressing feelings on the relationship between dissociative findings and rumination levels of individuals in the late adolescence period. The study included 502 people between the age of 18-24. The data were collected through the Sociodemographic Information Form, Dissociation Questionnaire (DIS-Q), Ruminative Thought Style Questionnaire and Emotional Expression Questionnaire. According to the findings obtained from the study, as the rumination levels of the individuals in the late adolescent period increased, the level of expressing their feelings decreased and the dissociation levels increased; it was observed that as the expression levels of emotions decreased, the dissociation levels increased. It was found that expressing feelings had a partial mediator effect on the relationship between dissociative findings and rumination levels of individuals in the late adolescent period. It is thought that our study contributed to the literature in terms of examining these variables in a limited number of previous studies.

Anahtar Kelimeler

Dissociation, Rumination, Emotions, Late adolescence

Son Ergenlik Döneminde Dissosiyatif Bulgular İle Ruminasyon Arasındaki İlişkide Duyguları İfade Etmenin Rolü

Öz

Bu araştırmanın temel amacı son ergenlik dönemindeki bireylerin dissosiyatif bulguları ile ruminasyon düzeyleri arasındaki ilişkide duyguları ifade etmenin aracı rolünü̈ incelemektir. Araştırmaya 18-24 yasları arasında olan 502 kişi katılmıştır. Veriler, Sosyodemografik Bilgi Formu, Dissosiyasyon Ölçeği (DIS-Q), Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği (RDBÖ) ve Duyguları İfade Etme Ölçeği (DİEÖ) aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre son ergenlik dönemindeki bireylerin ruminasyon düzeyleri arttıkça duyguları ifade etme düzeylerinin azaldığı ve dissosiyasyon düzeylerinin arttığı; duyguları ifade etme düzeyleri azaldıkça dissosiyasyon düzeylerinin arttığı görülmüştür. Son ergenlik dönemindeki bireylerin dissosiyatif bulguları ile ruminasyon düzeyleri arasındaki ilişkide duyguları ifade etmenin kısmi aracı etkisi olduğu saptanmıştır. Araştırmamızın söz konusu değişkenlerin geçmiş araştırmalarda sınırlı sayıda incelenmesi açısından literatüre katkı sağladığı düşünülmektedir

Anahtar Kelimeler

Dissosiyasyon, Ruminasyon, Duygular, Son Ergenlik

Kaynakça

• Abela, J. R. Z., Vanderbilt, E. ve Rochon, A. (2004). A test of the integration of the response styles and social support theories of depression in third and seventh grade children. Journal of Social and Clinical Psychology, 23(5), 653-674.
• Altıntaş̧, M. (2017. Dissosiyatif bozuklukların klinik görünümü, Türkiye Klinikleri Journal of Psychiatry Special Topics,10(3),161-169.
• Baron, R. M., & Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality And Social Psychology, 51(6), 1173.
• Bayraktar, S. (2018). Ruhsal travma, dissosiyasyon ve posttravmatik stres bozukluğu, Türkiye Klinikleri Psychology‐Special Topics, 3, 1-7.
• Baysak, S., Kılıç, F. A., Karagün, E. ve Baysak, E. (2020). Aleksitimi, Ruminasyon ve stresle başa çıkmanın psöriyazis ile ilişkisi ve psöriyazis kliniğine etkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 31(4), 246-252.
• Brinker, J. K., & Dozois, D. J. (2009). Ruminative thought style and depressed mood, Journal of Clinical Psychology, 65(1), 1-19.
• Chicago Department of Public Health (2013). Chicago’s Action Plan for Healty Adolescents, https://www.chicago.gov/content/dam/city/depts/cdph/CDPH/AHAC_Plan_CorrectedMar242014.pdf (Erişim Tarihi 18 Mayıs 2020).
• Craparo, G., Gori, A., Mazzola, E., Petruccelli, I., Pellerone, M., & Rotondo, G. (2014). Posttraumatic stress symptoms, dissociation, and alexithymia in an Italian sample of flood victims. Neuropsychiatric Disease And Treatment, 10, 2281.
• Coons, P. M. (1998). The dissociative disorders: Rarely considered and underdiagnosed, Psychiatric Clinics of North America, 21(3), 637-648.
• Çelikel, H. ve Beşiroglu, L. (2008). Klinik olmayan örneklemde çocukluk çağı travmatik yaşantıları, dissosiyasyon ve obsesif-kompulsif belirtiler. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9(2), 75.
• Di Schiena, R., Luminet, O. & Philippot, P. (2011). Adaptive and maladaptive rumination in alexithymia and their relation with depressive symptoms. Personality and Individual Differences, 50(1), 10-14.
• Evren, C., Durkaya, M., Çelik, R., Dalbudak, E., Çakmak, D. ve Flannery, B. (2009). Yatarak tedavi gören erkek alkol bağımlısı hastalarda alkol aşermesinin aleksitimi ve dissosiyasyon ile ı̇lişkisi, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10(3), 165.
• Freeston, M. H, Ladouceur, R., Gagnon, F. & Thibodeau, N. (1991). Cognitive Intrusions in a non-clinical population ı. response style, subjective experience, and appraisal, Behaviour Research and Therapy, 29(6), 585-597.
• Gabbard, G. O. (2014). Psychodynamic psychiatry in clinical practice, Washington: American Psychiatric Publishing.
• Görker, I., Korkmazlar, Ü., Durukan, M. ve Aydoğdu, A. (2004). Çocuk ve ergen psikiyatri kliniğine başvuran ergenlerde belirti ve tanı dağılımı. Klinik Psikiyatri Dergisi, 7(2), 103-110.
• Grabe, H. J., Rainermann, S., Spitzer, C., Gansicke, M. & Frey-Berger, H. J. (2000). The relationship between dimensions of alexithymia and dissociation, Psychotherapy and Psychosomatics, 69(3), 128–131.
• Gross, J. J. & John, O. P. (1995). Facets of emotional expressivity: Three Self-report factors and their correlates, Personality and Individual Differences, 19, 555- 568.
• Jose, P. ve Brown, I. (2008). When does the gender difference in rumination begin? gender and age differences in the use of rumination by adolescents. Journal of Youth and Adolescence, 37 (2), 180-192.
• Karatepe, H. T., Yavuz, F. K. ve Türkcan, A. (2013). Validity and reliability of the Turkish version of the ruminative thought style questionnaire. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni-Bulletin of Clinical Psychopharmacology, 23(3), 231-241.
• Karadağ, F. (2009). Posttraumatic disorders in patients with substance dependence: Dissociative disorders and substance dependence, European Psychiatry, 24(S1),1-1.
• Kaşıkçı, B. N. (2019). Ergenlerde sosyal medya kullanımı ile dissosiyasyon ve duygu ifadesi arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kennedy-Moore, E. & Watson, J. C. (1999). The myth of emotional venting. P. Salovey (Ed.), Expressing emotion: Myths, realities, and therapeutic strategies içinde (s.25-62). New York: The Guilford Press.
• Kennedy-Moore, E. & Watson, J. C. (2001). How and when does emotional expression help?, Review of General Psychology, 5(3), 187-212.
• King, L. A., & Emmons, R. A. (1990). Conflict over emotional expression: psychological and physical correlates. Journal of Personality And Social Psychology, 58(5), 864.
• Kuzucu, Y. (2011). Duyguları İfade Etme Ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik Çalışmaları, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 779-792.
• Leahy, R. L. (2002). A model of emotional schemas. Cognitive and Behavioral Practice, 9(3), 177-190.
• Lugassi, V. M., Shalev, H. & Soffer‐Dudek, N. (2020). From brooding to detachment: rumination longitudinally predicts an ıncrease in depersonalization and derealisation, Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 1-18.
• Nolen-Hoeksema, S. ve Morrow, J. (1991). A Prospective study of depression and posttraumatic stress symptoms after a natural disaster: The 1989 Loma Prieta Earthquake, Journal of Personality and Social Psychology, 61(1), 115- 121.
• Özgündüz, C. M, Güler, K.J., Teki, A., Özer, Ö. A. ve Karamustafalioğlu, O. (2019). Obsesif-Kompulsif bozukluk hastalarında dissosiyasyon ve çocukluk çağı travmalarının sağlıklı gönüllülerle karşılaştırılması, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 20(3).
• Putnam, F. W. (1991). Dissociative disorders in children and adolescents: A developmental perspective, Psychiatric Clinics, 14(3), 519-531.
• Seedat, S., Stein, M. B. & Forde, D. R. (2003). Prevalence of dissociative experiences in a community sample: Relationship to gender, ethnicity, and subtance use, The Journal of Nervous and Mental Disease, 191(2), 115-20.
• Slater, R., Holowka, D., Schorr, .Y. & Roemer, L. (2005). Rumination, dissociation, self-compassion and acceptance as correlates of posttraumatic stress symptoms. Poster Sunumu, 39. Association Behavioral and Cognitive Therapies, Washington.
• Smith, J. M. & Alloy, L. B. (2009). A roadmap to rumination: A Review of the definition, assessment, and conceptualization of this multifaceted construct, Clinical Psychology Review, 29(2), 116-128.
• Spasojević, J., Alloy, L. B., Abramson, L.Y., Maccoon, D. & Robinson, M. S. (2004). Reactive rumination: Outcomes, mechanisms, and developmental antecedents, C. Papageorgiou, A. Wells (Ed.), Depressive rumination: Nature, theory and treatment içinde (s. 43-58). Chichester: Wiley.
• Şar V. (2007). Dissosiyatif bozukluklar. E. Köroğlu ve C. Güleç (Ed), Psikiyatri temel kitabı içinde (s. 393-402). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Şar. V. (2010). Dissosiyatif kimlik bozukluğu: Ruhsal travma kökenli bir psikopatoloji, Klinik Gelişim, 22(4), 26-33.
• Şar, V., Kızıltan, E. İ., Kundakçı, T., Bakım, B. ve Yargıç, L.İ. (1997) Dissosiyasyon Ölçeğinin (DIS-Q) geçerlik ve güvenilirliği, 33. Ulusal Psikiyatri Kongresi Bildiri Kitabı, 143–53.
• Vanderlinden, J., Van Dyck, R., Vandereycken, W., & Vertommen, H. (1991). Dissociative experiences in the general population in the Netherlands and Belgium: A study with the Dissociative Questionnaire (DIS-Q). Dissociation: Progress in the Dissociative Disorders, 4(4), 180–184.
• Van der Hart, O., Nijenhuis, E. R. & Steele, K. (2006). The haunted self: Structural dissociation and the treatment of chronic traumatization. New York: WW Norton & Company.
• Van Vlierberghe, L., Braet, C., Bosmans, G., Rosseel, Y., & Bögels, S. (2010). Maladaptive schemas and psychopathology in adolescence: on the utility of young’s schema theory in youth. Cognitive Therapy and Research, 34, 316–332.
• Watkins, R. (2008). Constructive and unconstructive repetitive thought, Psychological Bulletin, 134(2), 163–206.
• Yılmaz, P. A. E. (2015). Endişe ve ruminasyonun kaygı ve depresyon belirtileri üzerindeki rolü, Türk Psikiyatri Dergisi, 26(2), 107-115.
• Zeman, J., Cassano, M., Perry-Parrish, C., & Stegall, S. (2006). Emotion regulation in children and adolescents. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, 27(2), 155-168.