Bu çalışmanın amacı, kendini susturma, benlik saygısı ve genel sıkıntı arasındaki ilişkileri incelemek ve kendini susturma ile genel sıkıntı arasındaki ilişkide benlik saygısının aracı rolünü araştırmaktır. Çalışmaya romantik ilişkisi olan 427 kadın katılmıştır. Bu kesitsel araştırmaya katılan üniversite öğrencilerinin yaşları 18 ile 31 arasında değişmekte olup, yaş ortalaması 20.70'dir. Kadınlara Kendini Susturma Ölçeği, İki Boyutlu Benlik Saygısı Ölçeği, DASS-42 (Depresyon, Kaygı ve Stres Ölçeği) ve kişisel bilgi formu uygulanmıştır. Bulgulara göre, kendini susturma ile benlik saygısı arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Öte yandan, kendini susturma ile depresyon, kaygı ve stres arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Araştırmanın bir diğer bulgusuna göre, kendini susturma ile depresyon, kaygı ve stres arasındaki ilişkide benlik saygısı aracılık rolü üstlenmiştir. Genel olarak değerlendirildiğinde, kendini susturmanın genel sıkıntı üzerindeki dolaylı etkileri anlamlı bulunmuştur. Bulgular ilgili literatür doğrultusunda tartışılmış ve koruyucu ruh sağlığı bağlamında araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.
The purpose of this study is to examine the relationships between self-silencing, self-esteem, and general distress, and to investigate the mediating role of self-esteem in the relationship between self-silencing and general distress. 427 women who had a romantic relationship participated in the study. The age of the university students participating in this cross-sectional study ranged from 18 to 31, with a mean age of 20.70. The Self-Silencing Scale, Two-Dimensional Self-Esteem Scale, DASS-42 (Depression, Anxiety, and Stress Scale), and personal information form were applied to women. According to the findings, a negative significant relationship was found between self-silencing and self-esteem. On the other hand, positive significant relationships were found between self-silencing and depression, anxiety and stress. According to another finding of the study, self-esteem had a mediating role in the relationship between self-silencing and depression, anxiety and stress. When generally assessed, the indirect effects of self-silencing on general distress were found to be significant. Findings were discussed in line with the relevant literature and offered some recommendations to researchers in the context of preventive mental health.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Psikoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Haziran 2023 |
Kabul Tarihi | 13 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 2 |