The key concept introduced in The Aesthetics of Disappearance 2009 by Paul Virilio is picnolepsy - the condition of brief lapses in time, momentary absences of consciousness, in Virilio’s words, fleeting instances of life escaping. Picnolepsy is produced by speed, and is a characteristic of the pace at which we live our lives. Once inspired by Wood and Landry’s Intercultural City 2008 , these spaceless timelags/timeless space lags may well be turned into creative instances/zones acting as alternative public spaces in the urban. The author, thus, imagines that communal issues are best translated into the virtual realm through picnoleptic art works of multimedia and attempts at analyzing web 2 creative sharing platforms focusing primarily on, but not limited to communal video and photography. She, further, renders a theoretical crusade of the transformation of the public sphere via emerging picnoleptic citizens of the technocreative web 3 era during which she questions the new understanding of the right to the city Marcuse, 2009 . During this theoretical crusade, she runs into artistic projects and interventions that question the impact of hyper-mediation on the individual city dweller and the citizen as the global occupier of time and space. Cyber-ethnographical research does not have a long history in the field of digital/visual communication studies. The author, in previous studies, signed up “anonymous accounts” in web platforms focusing on social issues as a passive observer and has reflected this experience by performing content, visual and at times discourse analysis. This sort of research attempt can be categorized under narrative readings and analysis upon networks of sharing. In this specific study, she reflects her active visits to the exhibition spaces, spectator comments as well as various positioning techniques for works of art and participatory ecologies.
Picnolepsy techno-political speed time space creative digital communities.
Paul Virilio’nun Kaybolmanın Estetiği başlıklı eserindeki ana kavramdır piknolepsi... Zamanda kısa/belirgin sekme, anlık bilinç kayıplarına, Virilio’nun deyimiyle, kaçırılan yaşamsal anlara neden olur. Piknolepsi, zamansızlık nedeniyle ortaya çıkan yaşantı hızına bağlı olarak değişen bir karakteristik özelliktir. Wood ve Landry tarafından yazılan Kültürellikler Arası Kent’ten (2008) esinlenilerek bu mekânsız zaman sekmeleri/hatta zamansız mekân sekmeleri kentin yaratıcı anlarına tanık olan alternatif kamusal mekânlara dönüşebilir. Bu yazı, kamusal meselelerin çağın hızına uyan çoklu medya çalışmalarıyla en iyi şekilde temsil edildiğini tasavvur etmekte; bunu yaparken de kamuya mal edilmiş, web 2.0 paylaşım platformlarında sergilenen video ve fotoğraf çalışmalarına odaklanmaktadır. Bunun yanında, tekno-yaratıcı web çağı olarak nitelendirilen web 3.0 kapsamında kuramsal seferini sürdürürken “kent/li hakkını” (Marcuse, 2009) yeni bir anlayışla sorgulamaktadır. Bu sorgulama, çalışmada ele alınan sanatsal işlerde, sürekli aracılıklar yoluyla başıboş dolaşan birey ve küresel zaman-mekân işgalcisi yurttaşların öyküsünü betimlemeye yönelmektedir. Burak Arıkan’ın Network Map of Artists and Political Inclinations, Ali Miharbi’nin Seance ve Meriç Akay’ın Pop up Park başlıklı çalışmaları siber-etnografik incelemeyle ele alınmaktadır. Siber-etnografik çalışmalar güncel ve görece yeni gelişen bir araştırma alanı olarak değerlendirilmelidir. Yazar, bu çalışmanın öncesinde sosyal meselelere odaklanan web platformlarında gölge hesap açarak pasif gözlemci konumunda içerik, görsel ve söylem analizi gibi anlatı ve paylaşım sürecine yönelik çözümlemeler yapmıştır. Bu çalışma kendisi için de yepyeni bir kapı aralamaktadır. Sözü geçen vakaları sergi alanında incelemenin yanında, web platformlarında yerleşim, ziyaretçi yorumları, sanatsal üretimleri farklı konumlandırma teknikleri ve katılımcı yaşam alanları gibi ayrıntıları da çalışmasına yansıtmaktadır.
Piknolepsi teknopolitik hız zaman mekan yaratıcı dijital cemaatler.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları, Radyo-Televizyon, Kültürel çalışmalar |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 18(2) Sayı: 36 |