Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 2, 76 - 88, 30.12.2021

Olcabay Karatayev

Öz

Anahtar Kelimeler

Yenisei Kyrgyzs epitaph Northern Wei Tang dynasty Kok Turks Tabgach Huns (Sünnu) ranks.

Kaynakça

  • Altheim, F. (1959-1962). Geschidıte der Hıınnen, I 1959, II 1960, III 1961, IV-V 1962. Berlin.
  • Aydın, E. (2011). Yenisey Yazıtlarında geçen Ünvanlar ve Ünvan Niteleyicileri. Belleten, 2, 5-26.
  • Babayarov, G. ve Kubatin, A. (2012). Drevnetyurkskiye Titulı v Epohu do Tyurkskogo Kaganata. Vek Nauki i Obrazovaniya. 7, 52-64.
  • Clauson, G. (1959). The Earliest Turkish Loan Words in Mongolian, CAJ-, IV, 3.
  • Clauson, G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford.
  • Cumaganbetov, T.S. (2008). Stanovleniye i Razvitiye Gosudarstvennosti u Drevnih Tyurkov (VI-VIII vv.). Unpublished Doctoral Thesis. Karaganda.
  • Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (DLT), (1998-1999). çev. Besim Atalay, I-II 1998, III-IV 1999. Ankara: TDK Yayınları.
  • Doerfer, G. (1967). Turkische und Mongolische Elemente im Neupersischen. Unter besonderer Beriicksichtigung alterer neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen und Timuridenzeit. Bd III: Turkische Elemente im Neupersischen. Wiesbaden: Franz Steiner Verlag GMBH.
  • Donuk, A. (1988). Eski Türk Devletlerinde idari-askeri ünvan ve terimler. İstanbul.
  • Drevnetyurkskiy Slovar (DTS). (1969). Moskova-Leningrad: Nauka, 677.
  • Drompp, M. R. (1999). Breaking the Orkhon Tradition: Kirghiz Adherence to the Yenisei Region after A. D. 840. Journal of the American Oriental Society. 119 (3), 390-403.
  • Gabain, A. V. (1988). Eski Türkçenin Grameri, çev. M. Akalın, Ankara: TDK Yayınları.
  • Gabain, A.V. (1950). Alttiirkishce Grammatik. Leipzig.
  • Gyorffy. Gy. (1960). Die Rolle des "Buyruq" in der altturkischen Gesellschaft, Acı.Or. XI, Budapest.
  • Hamilton, J.R. (1962). Togıız-Oguz et On-Uygur, JA, CCL, I.
  • Hamilton, J.R. (1998). Budacı İyi Ve Kötü Kalpli Prens Masalının Uygurcası: Kalyanamkara ve Papamkara, İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Hovalıg, U.T. (2016). Drevnetyurkskiye Runiçeskiye Nadpisi Tuvı: Problemı Datirovki i Etniçeskoy Prinadlejnosti. Vestnik NGU. Seriya: İstoriya, Filologiya. 15(5), 148-158.
  • İbayev, N. (2013). Sravneniye Nekotoroy Etnografiçeskoy Leksiki İz “Divanyu Lyugat it-Tyurk” Mahmuda Kashkari s Etnografiçeskoy Leksikoy Azerbaydjanskogo Yazıka. Filologiçeskiye Nauki. Voprosı Teorii i Praktiki. 9-1 (27), 72-77.
  • İzgi, Ö. (1989). Çin Elçisi Wang Yen-Tenin Uyqur Seyahatnamesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  • Kafesoğlu, İ. (1995). Türk Milli Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Karatayev, O.K. (2021). Funktsii Gosudarstvenno-Administrativnıh i Voennıh Titulov Eniseyskih Kırgızov: Tutuk, Sangın (Tuo-Tuok, Sanggun). İzvestiya Natsional’noy Akademii Nauk Kırgızskoy Respubliki. 1, 112-125.
  • Karayev, O.K. (1994). Vostoçnıye Avtorı o Kırgızah. Bişkek: İlim, 96.
  • Kashkari, M. (2006). Divanyu Lyugat it-Tyurk: v 4-h Tomah, (R. Asker, Trans.) Baku: Ozan. (Original work published 1074).
  • Klyaştornıy, S.G. (2006). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti i Etnokul’turnaya İstoriya Tsentral’noy Azii, SPb: Nauka, 591.
  • Kormushin, İ.V. (1997). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Tekstı i İssledovaniya, Moskova: Nauka.
  • Kormushin, İ.V. (2008). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Grammatika. Tekstologiya, Moskova: Nauka.
  • Malov, S.E. (1952). Eniseyskaya Pis’mennost’ Tyurkov. Tekstı i Perevodı. Moskova-Leningrad: İzdatel’stvo AN SSSR, 115.
  • Malyavkin, A.G. (1974). Materialı po İstorii Uygurov v IX-XII vv. Novosibirsk: Nauka, 210.
  • Menges, K.H. (1951). Altaic Elements in the Proto-Bulgarian Inscriptions. Byzantion, 21, 85-118.
  • Orhon-Enisey Teksteri. (1982). Frunze: İlim, 245.
  • Pulleyblank, E.G. (1991). A Lexicon of Reconstructed Pronunciation in Early Middle Chinese, Late Middle Chinese, and Early Mandarin. Vancouver: UBC Press.
  • Tekin, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: TDK Yayınları.
  • Tishin, V.V. (2015). İstoriografiya Sotsial’noy İstorii Tyurkskogo Kaganata VII-VIII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Moskova.
  • Tishin, V.V. (2018(a)). “Moy Rod Barsa...”: K Voprosu o Sotsial’noy Terminologii v Pamyatnikah Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna. Vestnik BNTs SO RAN. Nauçnıy Jurnal. 1 (29), 110-120.
  • Tishin, V.V. (2018(b)). Liçnaya Onomastika Eniseyskih Kırkızov IX v. (Po Kitayskim İstoçnikam i Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna). Voprosı Onomastiki. 15(3), 171-189.
  • Üser, H.Ş. (2012). Eski Türk Yazıtlarında Politik ve Askerî Terimlerden Örnekler, Bilig. 60, 257-272.
  • Vasilev, D. D. (1983). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Basseyna Eniseya. Leningrad: Nauka, 128.
  • Vasyutin, S.A. (2016). Vlast’ i Sotsium v Koçevıh İmperiyah Tsentral’noy Azii VI- Naçala XII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Ulan Ude.
  • Yazıcı, T. (2011). Târih-i Beyhâki, Diyanet İslam Ansiklopedisi. 40, 74-75.

ON THE TITLES IN THE STATE OF THE YENISEI KYRGYZS ICHREKI AND ÖGE. VII-XI CENTURIES

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 2, 76 - 88, 30.12.2021

Olcabay Karatayev

Öz

For the first time, the article attempts to study state titles and positions in the state of the Yenisei Kyrgyz in Southern Siberia, among them the titles of Ichreki and Öge. The state of the Yenisei Kyrgyz in the Middle Ages had a centralized government, state administrative management. Bureaucracy, government, and titles were largely the same as in other neighboring medieval Central Asian states. The Yenisei Kyrgyz had their own characteristics and differences, they are reflected in the names and functions of some state titles and positions. Analysis of state titles, positions and epithets to them, reflect a very complex and developed system of public administration among the ancient and medieval Kyrgyz. In addition, an attempt to systematize titles reflects the lexical (linguistic) basis of the origin and the area of distribution of these title.

Anahtar Kelimeler

Yenisei Kyrgyzs titles epitaph Northern Wei Tang dynasty Kok Turks Tabgach Huns (Sünnu) ranks.

Kaynakça

  • Altheim, F. (1959-1962). Geschidıte der Hıınnen, I 1959, II 1960, III 1961, IV-V 1962. Berlin.
  • Aydın, E. (2011). Yenisey Yazıtlarında geçen Ünvanlar ve Ünvan Niteleyicileri. Belleten, 2, 5-26.
  • Babayarov, G. ve Kubatin, A. (2012). Drevnetyurkskiye Titulı v Epohu do Tyurkskogo Kaganata. Vek Nauki i Obrazovaniya. 7, 52-64.
  • Clauson, G. (1959). The Earliest Turkish Loan Words in Mongolian, CAJ-, IV, 3.
  • Clauson, G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford.
  • Cumaganbetov, T.S. (2008). Stanovleniye i Razvitiye Gosudarstvennosti u Drevnih Tyurkov (VI-VIII vv.). Unpublished Doctoral Thesis. Karaganda.
  • Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (DLT), (1998-1999). çev. Besim Atalay, I-II 1998, III-IV 1999. Ankara: TDK Yayınları.
  • Doerfer, G. (1967). Turkische und Mongolische Elemente im Neupersischen. Unter besonderer Beriicksichtigung alterer neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen und Timuridenzeit. Bd III: Turkische Elemente im Neupersischen. Wiesbaden: Franz Steiner Verlag GMBH.
  • Donuk, A. (1988). Eski Türk Devletlerinde idari-askeri ünvan ve terimler. İstanbul.
  • Drevnetyurkskiy Slovar (DTS). (1969). Moskova-Leningrad: Nauka, 677.
  • Drompp, M. R. (1999). Breaking the Orkhon Tradition: Kirghiz Adherence to the Yenisei Region after A. D. 840. Journal of the American Oriental Society. 119 (3), 390-403.
  • Gabain, A. V. (1988). Eski Türkçenin Grameri, çev. M. Akalın, Ankara: TDK Yayınları.
  • Gabain, A.V. (1950). Alttiirkishce Grammatik. Leipzig.
  • Gyorffy. Gy. (1960). Die Rolle des "Buyruq" in der altturkischen Gesellschaft, Acı.Or. XI, Budapest.
  • Hamilton, J.R. (1962). Togıız-Oguz et On-Uygur, JA, CCL, I.
  • Hamilton, J.R. (1998). Budacı İyi Ve Kötü Kalpli Prens Masalının Uygurcası: Kalyanamkara ve Papamkara, İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Hovalıg, U.T. (2016). Drevnetyurkskiye Runiçeskiye Nadpisi Tuvı: Problemı Datirovki i Etniçeskoy Prinadlejnosti. Vestnik NGU. Seriya: İstoriya, Filologiya. 15(5), 148-158.
  • İbayev, N. (2013). Sravneniye Nekotoroy Etnografiçeskoy Leksiki İz “Divanyu Lyugat it-Tyurk” Mahmuda Kashkari s Etnografiçeskoy Leksikoy Azerbaydjanskogo Yazıka. Filologiçeskiye Nauki. Voprosı Teorii i Praktiki. 9-1 (27), 72-77.
  • İzgi, Ö. (1989). Çin Elçisi Wang Yen-Tenin Uyqur Seyahatnamesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  • Kafesoğlu, İ. (1995). Türk Milli Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Karatayev, O.K. (2021). Funktsii Gosudarstvenno-Administrativnıh i Voennıh Titulov Eniseyskih Kırgızov: Tutuk, Sangın (Tuo-Tuok, Sanggun). İzvestiya Natsional’noy Akademii Nauk Kırgızskoy Respubliki. 1, 112-125.
  • Karayev, O.K. (1994). Vostoçnıye Avtorı o Kırgızah. Bişkek: İlim, 96.
  • Kashkari, M. (2006). Divanyu Lyugat it-Tyurk: v 4-h Tomah, (R. Asker, Trans.) Baku: Ozan. (Original work published 1074).
  • Klyaştornıy, S.G. (2006). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti i Etnokul’turnaya İstoriya Tsentral’noy Azii, SPb: Nauka, 591.
  • Kormushin, İ.V. (1997). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Tekstı i İssledovaniya, Moskova: Nauka.
  • Kormushin, İ.V. (2008). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Grammatika. Tekstologiya, Moskova: Nauka.
  • Malov, S.E. (1952). Eniseyskaya Pis’mennost’ Tyurkov. Tekstı i Perevodı. Moskova-Leningrad: İzdatel’stvo AN SSSR, 115.
  • Malyavkin, A.G. (1974). Materialı po İstorii Uygurov v IX-XII vv. Novosibirsk: Nauka, 210.
  • Menges, K.H. (1951). Altaic Elements in the Proto-Bulgarian Inscriptions. Byzantion, 21, 85-118.
  • Orhon-Enisey Teksteri. (1982). Frunze: İlim, 245.
  • Pulleyblank, E.G. (1991). A Lexicon of Reconstructed Pronunciation in Early Middle Chinese, Late Middle Chinese, and Early Mandarin. Vancouver: UBC Press.
  • Tekin, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: TDK Yayınları.
  • Tishin, V.V. (2015). İstoriografiya Sotsial’noy İstorii Tyurkskogo Kaganata VII-VIII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Moskova.
  • Tishin, V.V. (2018(a)). “Moy Rod Barsa...”: K Voprosu o Sotsial’noy Terminologii v Pamyatnikah Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna. Vestnik BNTs SO RAN. Nauçnıy Jurnal. 1 (29), 110-120.
  • Tishin, V.V. (2018(b)). Liçnaya Onomastika Eniseyskih Kırkızov IX v. (Po Kitayskim İstoçnikam i Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna). Voprosı Onomastiki. 15(3), 171-189.
  • Üser, H.Ş. (2012). Eski Türk Yazıtlarında Politik ve Askerî Terimlerden Örnekler, Bilig. 60, 257-272.
  • Vasilev, D. D. (1983). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Basseyna Eniseya. Leningrad: Nauka, 128.
  • Vasyutin, S.A. (2016). Vlast’ i Sotsium v Koçevıh İmperiyah Tsentral’noy Azii VI- Naçala XII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Ulan Ude.
  • Yazıcı, T. (2011). Târih-i Beyhâki, Diyanet İslam Ansiklopedisi. 40, 74-75.

О ТИТУЛАХ В ГОСУДАРСТВЕ ЕНИСЕЙСКИХ КЫРГЫЗОВ ИЧРЕКИ И ӨГЕ. VII-XI ВВ.

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 2, 76 - 88, 30.12.2021

Olcabay Karatayev

Öz

В статье впервые делаются попытка изучения государственных титулов и должностей в государстве енисейских кыргызов в Южной Сибири, среди них титулы Ичреки (İçreki) и Өге (Öge). Государство енисейских кыргызов в период средневековья имела централизованное органы власти, государственно-административные управления. Бюрократия, система управления государством и названия титулов в основном совпадали с другими соседними средневековыми государствами Центральной Азии. Енисейские кыргызы имели свои особенности и различия, они отражаются в названиях и функциях некоторых государственных титулов и должностей. Анализ государственных титулов, должностей и эпитетов к ним, отражают весьма сложную и развитую систему государственного управления у древних и средневековых кыргызов. Кроме того, попытка систематизации титулов отражают лексическую (языковую) основу происхождения и ареал распространения данных титулов.

Anahtar Kelimeler

Yenisei Kyrgyzs titles epitaph Northern Wei Tang dynasty Kok Turks Tabgach Huns (Sunnu) ranks Yenisei Kyrgyzs epitaph Northern Wei Tang dynasty Kok Turks Tabgach Huns (Sünnu) ranks.

Kaynakça

  • Altheim, F. (1959-1962). Geschidıte der Hıınnen, I 1959, II 1960, III 1961, IV-V 1962. Berlin.
  • Aydın, E. (2011). Yenisey Yazıtlarında geçen Ünvanlar ve Ünvan Niteleyicileri. Belleten, 2, 5-26.
  • Babayarov, G. ve Kubatin, A. (2012). Drevnetyurkskiye Titulı v Epohu do Tyurkskogo Kaganata. Vek Nauki i Obrazovaniya. 7, 52-64.
  • Clauson, G. (1959). The Earliest Turkish Loan Words in Mongolian, CAJ-, IV, 3.
  • Clauson, G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford.
  • Cumaganbetov, T.S. (2008). Stanovleniye i Razvitiye Gosudarstvennosti u Drevnih Tyurkov (VI-VIII vv.). Unpublished Doctoral Thesis. Karaganda.
  • Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (DLT), (1998-1999). çev. Besim Atalay, I-II 1998, III-IV 1999. Ankara: TDK Yayınları.
  • Doerfer, G. (1967). Turkische und Mongolische Elemente im Neupersischen. Unter besonderer Beriicksichtigung alterer neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen und Timuridenzeit. Bd III: Turkische Elemente im Neupersischen. Wiesbaden: Franz Steiner Verlag GMBH.
  • Donuk, A. (1988). Eski Türk Devletlerinde idari-askeri ünvan ve terimler. İstanbul.
  • Drevnetyurkskiy Slovar (DTS). (1969). Moskova-Leningrad: Nauka, 677.
  • Drompp, M. R. (1999). Breaking the Orkhon Tradition: Kirghiz Adherence to the Yenisei Region after A. D. 840. Journal of the American Oriental Society. 119 (3), 390-403.
  • Gabain, A. V. (1988). Eski Türkçenin Grameri, çev. M. Akalın, Ankara: TDK Yayınları.
  • Gabain, A.V. (1950). Alttiirkishce Grammatik. Leipzig.
  • Gyorffy. Gy. (1960). Die Rolle des "Buyruq" in der altturkischen Gesellschaft, Acı.Or. XI, Budapest.
  • Hamilton, J.R. (1962). Togıız-Oguz et On-Uygur, JA, CCL, I.
  • Hamilton, J.R. (1998). Budacı İyi Ve Kötü Kalpli Prens Masalının Uygurcası: Kalyanamkara ve Papamkara, İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Hovalıg, U.T. (2016). Drevnetyurkskiye Runiçeskiye Nadpisi Tuvı: Problemı Datirovki i Etniçeskoy Prinadlejnosti. Vestnik NGU. Seriya: İstoriya, Filologiya. 15(5), 148-158.
  • İbayev, N. (2013). Sravneniye Nekotoroy Etnografiçeskoy Leksiki İz “Divanyu Lyugat it-Tyurk” Mahmuda Kashkari s Etnografiçeskoy Leksikoy Azerbaydjanskogo Yazıka. Filologiçeskiye Nauki. Voprosı Teorii i Praktiki. 9-1 (27), 72-77.
  • İzgi, Ö. (1989). Çin Elçisi Wang Yen-Tenin Uyqur Seyahatnamesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  • Kafesoğlu, İ. (1995). Türk Milli Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Karatayev, O.K. (2021). Funktsii Gosudarstvenno-Administrativnıh i Voennıh Titulov Eniseyskih Kırgızov: Tutuk, Sangın (Tuo-Tuok, Sanggun). İzvestiya Natsional’noy Akademii Nauk Kırgızskoy Respubliki. 1, 112-125.
  • Karayev, O.K. (1994). Vostoçnıye Avtorı o Kırgızah. Bişkek: İlim, 96.
  • Kashkari, M. (2006). Divanyu Lyugat it-Tyurk: v 4-h Tomah, (R. Asker, Trans.) Baku: Ozan. (Original work published 1074).
  • Klyaştornıy, S.G. (2006). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti i Etnokul’turnaya İstoriya Tsentral’noy Azii, SPb: Nauka, 591.
  • Kormushin, İ.V. (1997). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Tekstı i İssledovaniya, Moskova: Nauka.
  • Kormushin, İ.V. (2008). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Grammatika. Tekstologiya, Moskova: Nauka.
  • Malov, S.E. (1952). Eniseyskaya Pis’mennost’ Tyurkov. Tekstı i Perevodı. Moskova-Leningrad: İzdatel’stvo AN SSSR, 115.
  • Malyavkin, A.G. (1974). Materialı po İstorii Uygurov v IX-XII vv. Novosibirsk: Nauka, 210.
  • Menges, K.H. (1951). Altaic Elements in the Proto-Bulgarian Inscriptions. Byzantion, 21, 85-118.
  • Orhon-Enisey Teksteri. (1982). Frunze: İlim, 245.
  • Pulleyblank, E.G. (1991). A Lexicon of Reconstructed Pronunciation in Early Middle Chinese, Late Middle Chinese, and Early Mandarin. Vancouver: UBC Press.
  • Tekin, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: TDK Yayınları.
  • Tishin, V.V. (2015). İstoriografiya Sotsial’noy İstorii Tyurkskogo Kaganata VII-VIII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Moskova.
  • Tishin, V.V. (2018(a)). “Moy Rod Barsa...”: K Voprosu o Sotsial’noy Terminologii v Pamyatnikah Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna. Vestnik BNTs SO RAN. Nauçnıy Jurnal. 1 (29), 110-120.
  • Tishin, V.V. (2018(b)). Liçnaya Onomastika Eniseyskih Kırkızov IX v. (Po Kitayskim İstoçnikam i Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna). Voprosı Onomastiki. 15(3), 171-189.
  • Üser, H.Ş. (2012). Eski Türk Yazıtlarında Politik ve Askerî Terimlerden Örnekler, Bilig. 60, 257-272.
  • Vasilev, D. D. (1983). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Basseyna Eniseya. Leningrad: Nauka, 128.
  • Vasyutin, S.A. (2016). Vlast’ i Sotsium v Koçevıh İmperiyah Tsentral’noy Azii VI- Naçala XII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Ulan Ude.
  • Yazıcı, T. (2011). Târih-i Beyhâki, Diyanet İslam Ansiklopedisi. 40, 74-75.

ON THE TITLES IN THE STATE OF THE YENISEI KYRGYZS ICHREKI AND ÖGE. VII-XI CENTURIES

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 2, 76 - 88, 30.12.2021

Olcabay Karatayev

Öz

For the first time, the article attempts to study state titles and positions in the state of the Yenisei Kyrgyz in Southern Siberia, among them the titles of Ichreki and Öge. The state of the Yenisei Kyrgyz in the Middle Ages had a centralized government, state administrative management. Bureaucracy, government, and titles were largely the same as in other neighboring medieval Central Asian states. The Yenisei Kyrgyz had their own characteristics and differences, they are reflected in the names and functions of some state titles and positions. Analysis of state titles, positions and epithets to them, reflect a very complex and developed system of public administration among the ancient and medieval Kyrgyz. In addition, an attempt to systematize titles reflects the lexical (linguistic) basis of the origin and the area of distribution of these title.

Anahtar Kelimeler

Yenisei Kyrgyzs, Titles, Epitaph, Northern Wei Yenisei Kyrgyzs epitaph Northern Wei Tang dynasty Kok Turks Tabgach Huns (Sünnu) ranks.

Kaynakça

  • Altheim, F. (1959-1962). Geschidıte der Hıınnen, I 1959, II 1960, III 1961, IV-V 1962. Berlin.
  • Aydın, E. (2011). Yenisey Yazıtlarında geçen Ünvanlar ve Ünvan Niteleyicileri. Belleten, 2, 5-26.
  • Babayarov, G. ve Kubatin, A. (2012). Drevnetyurkskiye Titulı v Epohu do Tyurkskogo Kaganata. Vek Nauki i Obrazovaniya. 7, 52-64.
  • Clauson, G. (1959). The Earliest Turkish Loan Words in Mongolian, CAJ-, IV, 3.
  • Clauson, G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford.
  • Cumaganbetov, T.S. (2008). Stanovleniye i Razvitiye Gosudarstvennosti u Drevnih Tyurkov (VI-VIII vv.). Unpublished Doctoral Thesis. Karaganda.
  • Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (DLT), (1998-1999). çev. Besim Atalay, I-II 1998, III-IV 1999. Ankara: TDK Yayınları.
  • Doerfer, G. (1967). Turkische und Mongolische Elemente im Neupersischen. Unter besonderer Beriicksichtigung alterer neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen und Timuridenzeit. Bd III: Turkische Elemente im Neupersischen. Wiesbaden: Franz Steiner Verlag GMBH.
  • Donuk, A. (1988). Eski Türk Devletlerinde idari-askeri ünvan ve terimler. İstanbul.
  • Drevnetyurkskiy Slovar (DTS). (1969). Moskova-Leningrad: Nauka, 677.
  • Drompp, M. R. (1999). Breaking the Orkhon Tradition: Kirghiz Adherence to the Yenisei Region after A. D. 840. Journal of the American Oriental Society. 119 (3), 390-403.
  • Gabain, A. V. (1988). Eski Türkçenin Grameri, çev. M. Akalın, Ankara: TDK Yayınları.
  • Gabain, A.V. (1950). Alttiirkishce Grammatik. Leipzig.
  • Gyorffy. Gy. (1960). Die Rolle des "Buyruq" in der altturkischen Gesellschaft, Acı.Or. XI, Budapest.
  • Hamilton, J.R. (1962). Togıız-Oguz et On-Uygur, JA, CCL, I.
  • Hamilton, J.R. (1998). Budacı İyi Ve Kötü Kalpli Prens Masalının Uygurcası: Kalyanamkara ve Papamkara, İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Hovalıg, U.T. (2016). Drevnetyurkskiye Runiçeskiye Nadpisi Tuvı: Problemı Datirovki i Etniçeskoy Prinadlejnosti. Vestnik NGU. Seriya: İstoriya, Filologiya. 15(5), 148-158.
  • İbayev, N. (2013). Sravneniye Nekotoroy Etnografiçeskoy Leksiki İz “Divanyu Lyugat it-Tyurk” Mahmuda Kashkari s Etnografiçeskoy Leksikoy Azerbaydjanskogo Yazıka. Filologiçeskiye Nauki. Voprosı Teorii i Praktiki. 9-1 (27), 72-77.
  • İzgi, Ö. (1989). Çin Elçisi Wang Yen-Tenin Uyqur Seyahatnamesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  • Kafesoğlu, İ. (1995). Türk Milli Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Karatayev, O.K. (2021). Funktsii Gosudarstvenno-Administrativnıh i Voennıh Titulov Eniseyskih Kırgızov: Tutuk, Sangın (Tuo-Tuok, Sanggun). İzvestiya Natsional’noy Akademii Nauk Kırgızskoy Respubliki. 1, 112-125.
  • Karayev, O.K. (1994). Vostoçnıye Avtorı o Kırgızah. Bişkek: İlim, 96.
  • Kashkari, M. (2006). Divanyu Lyugat it-Tyurk: v 4-h Tomah, (R. Asker, Trans.) Baku: Ozan. (Original work published 1074).
  • Klyaştornıy, S.G. (2006). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti i Etnokul’turnaya İstoriya Tsentral’noy Azii, SPb: Nauka, 591.
  • Kormushin, İ.V. (1997). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Tekstı i İssledovaniya, Moskova: Nauka.
  • Kormushin, İ.V. (2008). Tyurkskiye Eniseyskiye Epitafii: Grammatika. Tekstologiya, Moskova: Nauka.
  • Malov, S.E. (1952). Eniseyskaya Pis’mennost’ Tyurkov. Tekstı i Perevodı. Moskova-Leningrad: İzdatel’stvo AN SSSR, 115.
  • Malyavkin, A.G. (1974). Materialı po İstorii Uygurov v IX-XII vv. Novosibirsk: Nauka, 210.
  • Menges, K.H. (1951). Altaic Elements in the Proto-Bulgarian Inscriptions. Byzantion, 21, 85-118.
  • Orhon-Enisey Teksteri. (1982). Frunze: İlim, 245.
  • Pulleyblank, E.G. (1991). A Lexicon of Reconstructed Pronunciation in Early Middle Chinese, Late Middle Chinese, and Early Mandarin. Vancouver: UBC Press.
  • Tekin, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: TDK Yayınları.
  • Tishin, V.V. (2015). İstoriografiya Sotsial’noy İstorii Tyurkskogo Kaganata VII-VIII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Moskova.
  • Tishin, V.V. (2018(a)). “Moy Rod Barsa...”: K Voprosu o Sotsial’noy Terminologii v Pamyatnikah Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna. Vestnik BNTs SO RAN. Nauçnıy Jurnal. 1 (29), 110-120.
  • Tishin, V.V. (2018(b)). Liçnaya Onomastika Eniseyskih Kırkızov IX v. (Po Kitayskim İstoçnikam i Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Runiçeskoy Pis’mennosti Eniseyskogo Basseyna). Voprosı Onomastiki. 15(3), 171-189.
  • Üser, H.Ş. (2012). Eski Türk Yazıtlarında Politik ve Askerî Terimlerden Örnekler, Bilig. 60, 257-272.
  • Vasilev, D. D. (1983). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Basseyna Eniseya. Leningrad: Nauka, 128.
  • Vasyutin, S.A. (2016). Vlast’ i Sotsium v Koçevıh İmperiyah Tsentral’noy Azii VI- Naçala XII vv. Unpublished Doctoral Thesis. Ulan Ude.
  • Yazıcı, T. (2011). Târih-i Beyhâki, Diyanet İslam Ansiklopedisi. 40, 74-75.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Rusça
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Olcabay Karatayev Bu kişi benim 0000-0002-4128-9635

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 16 Kasım 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Karatayev, O. (2021). О ТИТУЛАХ В ГОСУДАРСТВЕ ЕНИСЕЙСКИХ КЫРГЫЗОВ ИЧРЕКИ И ӨГЕ. VII-XI ВВ. KutBilim Sosyal Bilimler Ve Sanat Dergisi, 1(2), 76-88.
 Kapak Resmi İndir