Sivil İtaatsizlik ve Hukuk

Yıl 2021, , 7 - 27, 18.06.2021

Ümit Müderrisoğlu

https://doi.org/10.36484/liberal.884264

Öz

Sivil itaatsizlik, H.David Thoreau’nun kavramsallaştırdığı, demokratik bir toplumda siyasal toplumun ortaya koyduğu hukuk normu ve uygulamanın, adalet, insan hakları gibi sivil ve siyasal toplumun temelini oluşturan ilkelere aykırı olduğu yönünde sivil toplumu oluşturan bireylerin, sivil toplum üzerinden siyasal topluma mesaj verme amaçlı, şiddete başvurmayan, kamuya açık bir eylemidir.
Sivil itaatsizlik temel bir insan hakkıdır. Çoğulculuk ve farklılığın esas olduğu modern sivil toplumlarda çoğunluğun yönetme hakkını esas alan temsili demokrasi ile toplumun tamamını kucaklaması gereken hukukun uyuşturulabilmesi; hukukun, adalet, insan hakları gibi temel değerlere sahip olmasına bağlıdır. Sivil toplumda azınlık konumundaki bireylerin, hukuk ve uygulanmasına yönelik barışçıl itiraz ve değerlendirmeleri pozitif hukuk normuna aykırı olsa da sivil itaatsizlik olarak meşrudur

Anahtar Kelimeler

Sivil İtaatsizlik, Hukuk, Sivil Toplum, Siyasal Toplum

Civil Disobedience and Law

Öz

Civil disobedience, conceptualized by H.David Thoreau, aims to convey a message to the political society through civil society that individuals constituting the civil society that the legal norm and practice put forward by the political society in a democratic society are against the principles that form the basis of civil and political society such as justice and human rights and it is a public action that does not resort to violence.
Civil disobedience is a fundamental human right, and in modern civil societies. In modern civil societies where pluralism and difference are essential, representative democracy, which is based on the majority's right to rule, and the law, which should embrace the entire society, depend on the basic values of law such as justice and human rights.Peaceful objections and evaluations of individuals from minority positions in civil society against the law and its implementation are legitimate as civil disobedience, even though it is against the positive legal norm.

Anahtar Kelimeler

Civil Disobedience, Law, Civil Society, Politic Society

Kaynakça

• ARONSON, Elliott; WILSON, Timothy D;AKERT, Robin M;. (2010). Sosyal Psikoloji. (O. Gündüz, Çev.) İstanbul: Kaknüs Yayıncılık.
• COHEN, L Jean & ARATO, Andrew. (2013). Sivil Toplum ve Siyasal Teori. (A. Akdoğan, Dü., & B. Kurt, Çev.) Ankara: Efil Yayınevi.
• ÇELEBİ, A. (2015). Kamusal Alan ve Sivil Toplum: Siyasal Bir Değerlendirme. M. ÖZBEK içinde, Kamusal Alan (s. 265-311). İstanbul: Hil Yayıncılık.
• HABERMAS, J. (1995). Sivil İtaatsizlik. (H. Ökçesiz, Çev.) İstanbul: Afa Yayınları.
• JORGENSEN, S. (2001). Hukuk ve Toplum. (Ü. Yükselbaba, Çev.) İstanbul: Donkişot Yayınları.
• KALAYCIOĞLU, E. (1984). Çağdaş Siyasal Bilim. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• KORUCU, S. (2014). Yargısal Aktivizm. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• LOCKE, J. (2019). Yönetim Üzerine İkinci İnceleme. (F. Bakırcı, Çev.) Ankara: Serbest Kitaplar.
• METİN, Y. (2008). Anayasanın Yorumlanması. Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd.Şti. .
• ÖKÇESİZ, H. (1996). Sivil İtaatsizlik . İstanbul: Afa Yayıncılık.
• RAWLS, J. (2013). Sivil İtaatsizliğin Tanımı ve Haklılığı. Y. COŞAR içinde, Kamu Vicdanına Çağrı Sivil İtaatsizlik (Y. COŞAR, Çev., s. 55-78). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• ŞERİF, M. (1985). Toplumsal Kuralların Psikolojisi. (İ. Sandıkçıoğlu, Çev.) İstanbul: Alan Yayıncılık.
• TOUCHARD, J. (2015). Siyasal Düşünceler Tarihi. (İ. Yerguz, Çev.) İstanbul: Islık Yayınları.
• YÜKSELBABA, Ü. (2017). Milgram Deneyi: Otorite ve İtaate Dair. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, LXXV (75)(1), 227-270.