Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

“Yeni Türkiye” Söylemi ve AK Parti ile Erdoğan’ın Hegemonik Mücadelesi: Gramscian Bir Perspektif (2002-2019)

Yıl 2021, , 215 - 240, 18.06.2021
https://doi.org/10.36484/liberal.894173

Öz

Meşruluk ve rıza üretimi süreçlerinin incelenmesi siyaset biliminin temel araştırma konularından biri olmuştur. Türkiye’de 2002 yılından beri iktidarda olan Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) ve lideri Recep Tayyip Erdoğan, bu süre zarfında hem istikrarli bir ekonomik büyümeyi hem de demokratikleşme yönündeki reformları hayata geçirmede önemli başarılar elde etmiştir. AK Parti ve Erdoğan’ın, geniş halk kitlelerini kendi politika hedefleri ve yönelimleriyle ilişkilendirebilmesi de önemli bir başarı olarak görülmektedir. Bu bağlamda, siyasi iktidar “Yeni Türkiye” anlatısını söylemsel ve stratejik bir araç ve üstyapısal bir etken olarak kullanmaktadır. Yeni Türkiye söylemi ve bunun barındırdığı ideolojik, kültürel, normatif öge ve simgeler, Eski Türkiye ve onun elitleriyle girişilen hegemonya mücadelesinde kullanıma sokulmaktadır. Bunlardan hareketle bu çalışmada, Yeni Türkiye kavramının ortaya çıkış süreci, içeriği ve yaşamış olduğu konjonktürel dönüşümler ele alınacaktır. Bununla birlikte, siyasi iktidarın çeşitli eylem ve politikalarıyla bu söylemi siyasal, sosyal ve kültürel alanlarda nasıl somutlaştırmaya çalıştığına da odaklanılacaktır.

Kaynakça

  • Babaoğlu, Haşmet 2018, “Omurgaları Yok Milli Yanları Kalmadı”, 14.06.2018, Sabah
  • Bora, Tanıl (2018), Zamanın Kelimeleri Yeni Türkiye’nin Siyasi Dil, İstanbul: Birikim Kitapları
  • Bora, Tanıl ve Gültekingil, Murat (ed.) (2017), Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce Cilt 5 – Muhafazakârlık. İstanbul: İletişim Yayınları
  • Cole Nicki, Lisa. Ph.D. (2020), What Is Cultural Hegemony? ThoughtCo, Jan. 6, thoughtco.com/cultural-hegemony-3026121.(https://www.thoughtco.com/cultural-hegemony-3026121)
  • Durnova, Anna ve Zittoun, Philippe (2013), “Les Approches Discursives Des Politiques Publiques”, Revue française de science politique, 2013/3 Vol.63, ss. 569-577.
  • Esayan, Markar 2018, “Yerli ve Milli’lik Halkın Korumasındadır”, 17.02.2018, Akşam Fischer, Frank ve Miller, Gerald (ed.) (2007). Handbook of Public Policy Analysis, Theory, Politics and Methods, CRC Press, Taylor and Francis Group
  • Glynos, Jason; Howarth, David; Norval, Aletta ve Speed, Ewen (2009). “Discourse Analysis: Varieties and Methods”, ESRC National Centre for Research Methods Review paper, Centre for Theoretical Studies in the Humanities and Social Sciences, University of Essex
  • Hacısalihoğlu, Yaşar “Yerli ve Milli Olmak Nedir?”, 02.09.2017, Akşam
  • Hajer, Maarten ve Wagenaar, Hendrik (ed.) (2003). Deliberative Policy Analysis Understanding Governance in the Network Society, Cambridge: Cambridge University Press
  • Jobert, Bruno ve Muller, Pierre (1987), L’Etat En Action, Politiques Publiques et Corporatismes, Presses universitaires de France
  • Jones, Michael ve McBeth, Mark (2010), “A Narrative Policy Framework: Clear Enough To Be Wrong”, The Policy Studies Journal, Vol. 38, No. 2, ss.329-353
  • Kerestecioğlu İ. & Öztan G. (Eds). (2012). Türk Sağı Mitler, Fetişler, Düşman İmgeleri, İstanbul: İletişim Yayınları
  • Mahcupyan, Etyen 2017 “Yerli ve Milli” Niye Tutmadı?”, 17.09.2017, Karar
  • Majone, Giandomenico (1994). “Décisions publiques et délibération”, Revue française de science politique, 44e année, n°4, ss. 579-598.
  • Radaelli, Claudio (2000), “Logiques de pouvoir et récits dans les politiques publiques de l’Union européenne”, Revue française de science politique, 50 (2), ss. 255-275
  • Ricci, François ve Bramant, Jean (ed.) (1975). Gramsci Dans Le Texte, Editions Sociales, Paris:1975
  • Roe, Emily (1994), Narrative Policy Analysis, Durham, Duke University Press.
  • Sabatier, Paul. Ve Jenkins- Smith, Hank. (ed.) (1993), Policy Change and Learning. An Advocacy Coalition Approach, Boulder (Co), Westview Press.
  • Schmidt, Vivien ve Radaelli, Claudio (2004) “Policy Change and Discourse in Europe: Conceptual and Methodological Issues”, West European Politics, Vol.27, No.2 (March), ss.183–210 ISSN 0140-2382 DOI: 10.1080/0140238042000214874 © 2004 Taylor & Francis Ltd.
  • Schmidt, Vivien (2010), “Taking Ideas And Discourse Seriously: Explaining Change Through Discursive Institutionalism As The Fourth ‘New Institutionalism”, European Political Science Review, European Consortium for Political Research DOI:10.1017/S175577390999021X
  • Schmidt, Vivien (2008), “Délibération publique et discours de légitimation en France et en Grande-Bretagne face à l'intégration européenne”, Revue internationale de politique comparée, Vol. 15, ss. 555-571. DOI:10.3917/ripc.154.0555
  • Stone, Deborah (1989), “Causal Stories and the Formation of Policy Agendas”, Political Science Quarterly, Vol. 104, No. 2. Summer, ss. 281-300.
  • Tenekeci, İbrahim 2015, “Yerli ve Milli Olmak”, 30.09.2015, Yeni Şafak
  • Yılmaz, Zafer (2018), Yeni Türkiye’nin Ruhu, İstanbul: İletişim Yayınları

The “New Turkey” Narrative and The Hegemonic Struggle of Justice and Development Party and Erdogan: A Gramscian Perspective (2002-2019)

Yıl 2021, , 215 - 240, 18.06.2021
https://doi.org/10.36484/liberal.894173

Öz

The production of legitimacy and consent has always been among the main concerns and questions of political science. The political success of Erdoğan and the Justice and Development Party (AK Parti) is based on the progress made in the process of democratization and economic development policies as much as on their ability to align the popular masses with their political orientations and visions. In this perspective, firstly, the narrative of New Turkey presents itself as a discursive and strategic instrument and as a superstructural element. Secondly, this narrative contains ideological, cultural and normative elements in that the AK Parti uses it in its hegemonic struggle against the political and cultural elites of Old Turkey. Indeed, by adopting a perspective of analysis around the narrative of New Turkey, this work aims to focus on the emergence and evolution of this narrative according to the conjonctural and contextual changes. On the other hand, the focus will be on how the political power tries to embody this narrative in political, social and cultural fields through its various actions and policies.

Kaynakça

  • Babaoğlu, Haşmet 2018, “Omurgaları Yok Milli Yanları Kalmadı”, 14.06.2018, Sabah
  • Bora, Tanıl (2018), Zamanın Kelimeleri Yeni Türkiye’nin Siyasi Dil, İstanbul: Birikim Kitapları
  • Bora, Tanıl ve Gültekingil, Murat (ed.) (2017), Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce Cilt 5 – Muhafazakârlık. İstanbul: İletişim Yayınları
  • Cole Nicki, Lisa. Ph.D. (2020), What Is Cultural Hegemony? ThoughtCo, Jan. 6, thoughtco.com/cultural-hegemony-3026121.(https://www.thoughtco.com/cultural-hegemony-3026121)
  • Durnova, Anna ve Zittoun, Philippe (2013), “Les Approches Discursives Des Politiques Publiques”, Revue française de science politique, 2013/3 Vol.63, ss. 569-577.
  • Esayan, Markar 2018, “Yerli ve Milli’lik Halkın Korumasındadır”, 17.02.2018, Akşam Fischer, Frank ve Miller, Gerald (ed.) (2007). Handbook of Public Policy Analysis, Theory, Politics and Methods, CRC Press, Taylor and Francis Group
  • Glynos, Jason; Howarth, David; Norval, Aletta ve Speed, Ewen (2009). “Discourse Analysis: Varieties and Methods”, ESRC National Centre for Research Methods Review paper, Centre for Theoretical Studies in the Humanities and Social Sciences, University of Essex
  • Hacısalihoğlu, Yaşar “Yerli ve Milli Olmak Nedir?”, 02.09.2017, Akşam
  • Hajer, Maarten ve Wagenaar, Hendrik (ed.) (2003). Deliberative Policy Analysis Understanding Governance in the Network Society, Cambridge: Cambridge University Press
  • Jobert, Bruno ve Muller, Pierre (1987), L’Etat En Action, Politiques Publiques et Corporatismes, Presses universitaires de France
  • Jones, Michael ve McBeth, Mark (2010), “A Narrative Policy Framework: Clear Enough To Be Wrong”, The Policy Studies Journal, Vol. 38, No. 2, ss.329-353
  • Kerestecioğlu İ. & Öztan G. (Eds). (2012). Türk Sağı Mitler, Fetişler, Düşman İmgeleri, İstanbul: İletişim Yayınları
  • Mahcupyan, Etyen 2017 “Yerli ve Milli” Niye Tutmadı?”, 17.09.2017, Karar
  • Majone, Giandomenico (1994). “Décisions publiques et délibération”, Revue française de science politique, 44e année, n°4, ss. 579-598.
  • Radaelli, Claudio (2000), “Logiques de pouvoir et récits dans les politiques publiques de l’Union européenne”, Revue française de science politique, 50 (2), ss. 255-275
  • Ricci, François ve Bramant, Jean (ed.) (1975). Gramsci Dans Le Texte, Editions Sociales, Paris:1975
  • Roe, Emily (1994), Narrative Policy Analysis, Durham, Duke University Press.
  • Sabatier, Paul. Ve Jenkins- Smith, Hank. (ed.) (1993), Policy Change and Learning. An Advocacy Coalition Approach, Boulder (Co), Westview Press.
  • Schmidt, Vivien ve Radaelli, Claudio (2004) “Policy Change and Discourse in Europe: Conceptual and Methodological Issues”, West European Politics, Vol.27, No.2 (March), ss.183–210 ISSN 0140-2382 DOI: 10.1080/0140238042000214874 © 2004 Taylor & Francis Ltd.
  • Schmidt, Vivien (2010), “Taking Ideas And Discourse Seriously: Explaining Change Through Discursive Institutionalism As The Fourth ‘New Institutionalism”, European Political Science Review, European Consortium for Political Research DOI:10.1017/S175577390999021X
  • Schmidt, Vivien (2008), “Délibération publique et discours de légitimation en France et en Grande-Bretagne face à l'intégration européenne”, Revue internationale de politique comparée, Vol. 15, ss. 555-571. DOI:10.3917/ripc.154.0555
  • Stone, Deborah (1989), “Causal Stories and the Formation of Policy Agendas”, Political Science Quarterly, Vol. 104, No. 2. Summer, ss. 281-300.
  • Tenekeci, İbrahim 2015, “Yerli ve Milli Olmak”, 30.09.2015, Yeni Şafak
  • Yılmaz, Zafer (2018), Yeni Türkiye’nin Ruhu, İstanbul: İletişim Yayınları
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Fethi Ufuk Özışık 0000-0003-1633-5043

Yayımlanma Tarihi 18 Haziran 2021
Gönderilme Tarihi 10 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Özışık, F. U. (2021). The “New Turkey” Narrative and The Hegemonic Struggle of Justice and Development Party and Erdogan: A Gramscian Perspective (2002-2019). Liberal Düşünce Dergisi, 26(102), 215-240. https://doi.org/10.36484/liberal.894173