Makalede
tarihsel olarak Zeydiliğin politik bir hareket olarak ortaya çıkışına
değinilmekte ve Haşimoğulların Emevilere karşı iktidar kavgasında Hz.
Hüseyin’in kıyamından sonra ikinci büyük Haşimi kıyamı olarak görülmektedir.
Zeydilik süreç içerisinde Mutezile itikadı ve Hanefi fıkhından beslenerek
mezhepsel özellikler edinmiştir. İmamiyye gibi gaip imamlara değil somut insani
özelliklere sahip cesur ve huruç başlatabilen imamların dini ideolojisi olan
Zeydiyye inancı, iktidarları yıkmayı başaramayınca bölgeselleşmiştir. Hazar
Denizinin güneyi ve İran’ın kuzeyindeki Taberistan, Deylem ve Gilan ile
Yemen’de bölgeselleşerek yayılan Zeydiyye’nin İran kolu 16. ve 17.yy’da
İmamiyye’nin güçlü nüfuzu altında erimiş fakat Yemen’deki kolu günümüze kadar
ayakta kalmayı başarmıştır. 9.yy’dan beri süregelen ve 1962 yılında iç savaş ve
devrim sonucunda sona eren Zeydi imamet 2004 yılında seyyid soyundan Husi
ailesi önderliğinde tekrardan huruç harekâtı başlatmış ve Suudi destekli Ali
Abdullah Salih rejimi ile çatışmaya girişmiştir. 2011’den sonra başlayan iç
savaş sonucunda Husiler İran ve Hizbullah tarafından desteklenmiş ve İmamiyye
mezhebinin etkisi de Yemen’in Husi bölgelerinde yayılma imkânı bulmaya
başlamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 11 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 24 Sayı: 94 |