Demokrat Parti Dönemi Ulusal Kimlik İnşası Politikalarına Bakmak

Yıl 2024, Sayı: 116, 117 - 134

Melek Kaymaz Mert , Nergiz Başeğmez Bolaman

https://doi.org/10.36484/liberal.1482596

Öz

Kimlik, bireyin özelliklerini tanımlayan bir kavramdır. Bireyler gibi ulusların da kim-likleri vardır. İktidar partileri başa geldiklerinde kendi görüşleri paralelinde bir milli kimlik inşa etmeye çalışırlar. Ulusların kimlikleri hükümetler tarafından şekillendiril-meye çalışılır. Demokrat Parti de iktidara gelince kendi görüşleri dahilinde bir kimlik inşa etmeye çalışmış, eğitim ve sosyal faaliyetlerini bu çerçevede düzenlemiştir. Bu çalışmanın amacı Demokrat Parti dönemindeki eğitim ve sosyal faaliyetleri incele-yerek nasıl bir kimlik inşa edilmeye çalışıldığını ortaya koymak olmuştur. Çalışmada dönemin önemli eğitim ve sosyal faaliyetleri incelenmiş, bunun için gerekli literatür taranmıştır. Bu bağlamda dini değerlere saygılı, muhafazakâr ve bir o kadar da Batı kültürüne aşina bir kimlik inşa etmeye çalışıldığı değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kimlik, Kimlik İnşası, Demokrat Parti, Eğitim, Sosyal Faaliyetler

Looking at the Policies of National Identity Construction in the Democratic Party Era

Öz

Identity is a concept that describes the characteristics of an individual. Nations, as well as individuals, have identities. When the ruling parties accede, they try to build a national identity in line with their own views and identities of nations are tried to be shaped by governments. When the Democratic Party came to power, it tried to build an identity within its own views and organized its educational and social activities within this framework. The aim of this study is to reveal what kind of identity was tried to be built by examining the educational and social activities during the Democratic Party era. In the study, the important educational and social activities of the period were examined, and the necessary literature was scanned. In this context, it is evaluated that they tried to build an identity that was respectful to religious values, conservative and familiar with Western culture.

Anahtar Kelimeler

Identity, Identity Construction, Democrat Party, Education, Social Activities

Kaynakça

• Ahıska, M. (2018). Radyonun sihirli kapısı. İstanbul: Metis Yayınları
• Ahmad F. and Ahmad, B. (1976). Türkiye’de çok partili politikanın açıklamalı kronolojisi: 1945-1971. İstanbul: Bilgi Yayınevi
• Akça, S. (2023). Demokrat parti dönemi eğitim politikalarının resmî eğitim raporlarına yansıması. Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi, 5(9), 377-390.
• Alaner, B. (2002). Cumhuriyet döneminde çok sesli müzik. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları
• Aron, R. (2005). Sosyolojik düşüncenin evreleri. (Çev. Korkmaz Alemdar), İstanbul: Kırmızı Yayınları
• Arslan, Z. (2013). Türkiye’de devlet tiyatrosunu yaşatmak. İstanbul: Sahaflar Kitap Sarayı Yayınları
• Bilgin, A. and Oksal, A. (2018). Kültürel kimlik ve eğitim. Academy Journal of Educational Sciences 2(1), 82-90.
• Bingöl, Y.and Yılmaz, A. (2005). Demokratlıktan muhafazakâr demokratlığa: Demokrat parti ile adalet ve kalkınma partisinin karşılaştırmalı bir analizi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 1-33.
• Browne J. (2012). Walking the equity talk: A guide for culturally courageous leadership in school communities. Dallas: Corwin Press
• Buğra, A. (2008). Kapitalizm, yoksulluk ve türkiye’de sosyal politika. İstanbul: İletişim Yayınları
• Büyükduman, B.and Turgay, B (2020). Demokrat parti dönemi kültür politikaları bağlamında radyolarda mevlid yayını. The Journal of Academic Social Science Studies, 83, 281-290.
• Çakı, F. (2021). Modernite-gelenek ikilemi bağlamında ailede değişim, aile politikaları ve geç evlilik”. Fatih Savaşan, Abdullah İnce and Adem Karaaslan (Ed.). Sosyal Bilimlerde Çağı Yorumlamak içinde (s.11-15). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Yayınları,
• Çavdar, T. (1983). Demokrat parti cumhuriyet dönemi türkiye ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları
• Duman, T. (1991). Türkiye’de ortaöğretime öğretmen yetiştirme. İstanbul: MEB Yayınları
• Ergün, S. (2010).1923-1960 yılları arasında türk tiyatrosunda özel tiyatro çalışmaları. Tiyatro Araştırmaları Dergisi, 30, 59-78.
• Erikson, H. (1968). Identity: youth and crisis. New York: Norton Company
• Eşme, İ. (2003). Öğretmen yetiştirmede 130 yıllık bir sürecin öyküsü: Yüksek öğretmen okulları. Milli Eğitim Dergisi, 2(160), 154–164.
• Hobsbawn, E. (1996). Language, culture, and national identity. Social Research, 63(4), 1065-1080.
• Kantarcıoğlu, S. (1990). Türkiye cumhuriyeti hükûmet programlarında kültür. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Kapani, M. (2015). Politika bilimine giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Karakök, T. (2011). Menderes dönemi’nde (1950-1960) türkiye’de eğitim. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(2), 89-97.
• Katoğlu, M. (2008). Cumhuriyet Türkiye’sinde eğitim, kültür, sanat. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Kaya, P. (2010). Demokrat parti’nin demokrasi söylemi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(3), 164-187.
• Kelman, H. (1997). Nationalism, patriotism and national identity: Social-psychological dimensions. Chicago: Nelson-Hall Publishers.
• Koç, Y. (2010). İşçi sınıfsız demokratik devrimin işçi sınıfına katkıları: 27 mayıs örneği. Mülkiye, 34 (267), 211-233.
• Korkut, H. (2003). Türkiye’de cumhuriyet döneminde üniversite reformları. Milli Eğitim Dergisi, 2(160), 171-184.
• Lüleci, Y. (2020). Demokrat parti döneminde (1950-1960) iktidar ve sinema ilişkileri. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi, 14, 28-46.
• Macit, B. and Altuncuoğlu, N. (2023). Bir siyasi propaganda aracı: radyo (1950-1960). JSHSR, 10, 1266-1281.
• Mahiroğulları, A. (2004). Teorik çerçevesi ve dünyadaki uygulamalarıyla sendika-siyaset, sendika-siyasal parti ilişkisi. T.C. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi 19(1), 349-371.
• Martin, D. (1995). The choices of identity. Social identities, 1(1), 5-20.
• Menderes, A. (1992). Adnan menderes’in konuşmaları, demeçleri, makaleleri. Ankara: Demokratlar Kulübü Yayınları.
• Okutan, Ö. (1983). Din eğitimi, cumhuriyet döneminde eğitim. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
• Özdemir, F. and Özkan, T. (2020). Türkiye’de ulusal kimlik inşası ve siyasi parti kimlikleri. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(38), 525-563.
• Özgüç, A. (1976). Türk sinemasında sansür dosyası. İstanbul: Koza Yayınları
• Öztürk, K. (1968). Türkiye cumhuriyeti hükümetleri ve programları. İstanbul: Baha Matbaası, İstanbul
• Reicher, S. (2004). The context of social identity: domination, resistance, and change. Political Psychology 25(6), 921-945.
• Şahan, A. (2014). Demokrat parti iktidarı ve grev hakkı. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 3(7), 108-128.
• Sarup, M. (1996). Identity and narrative. Athens: The University of Georgia Press.
• Scognamillo, G. (1987). Türk sinema tarihi. İstanbul: Metis Yayınları.
• Şengöz, M. (2022). An assessment on national identity and national consciousness. Individual and Society Journal of Social Science, 2, 279.
• Seyhanlıoğlu, H. (2020). Cultural activities during the democrat party in Türkiye (1946-1960). Journal of History and Future, 6, 1369-1384.
• Smith A. (1999). Milli kimlik (Çev. Bahadır Sina Şener). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sucuoğlu, A. (2018). Demokrat parti döneminde sanat, müzik, tiyatro ve sinema. (Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi). Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bilecik
• Tangülü, Z. (2012). Demokrat parti dönemi eğitim politikaları (1950-1960).Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 389-410.
• Tekeli, İ. (1983). Osmanlı imparatorluğu’ndan günümüze eğitim kurumlarının gelişimi. İstanbul: İletişim Yayınları
• Yalman, A. (1971). Yakın tarihte gördüklerim geçirdiklerim. İstanbul: Rey Yayınları
• Yıldız, S. (2007). The social feature of the identity and the national identity concepts. Milli Folklor, 7(1), 18.
• Yılmaz, E. (2023). Demokrat Parti döneminde (1950-1960) kültür/sanat alanındaki değişim süreci. Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 9, 2181-2188.
• Zürcher, E. (2001). Modernleşen Türkiye’nin tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Digital References Ankara University Website, http://www.dtcf.ankara.edu.tr/ogrenci-isleri/akademik-birimler/tiyatro-bolumu-2
• Dağarcık Türkiye, Türk Sinemasında 1950’li Yıllar, http://dagarcikturkiye.com/2017/09/01/turk-sinemasinda-1950li-yillar/
• Demokrat Parti Tüzük ve Program https://www.dp.org.tr/parti-tuzugu /
• Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü, Tarihçe, https://www.devtiyatro.gov.tr/DevletTiyatro/tr/kurumsal/9003?a=tarihce
• Atatürk Ansiklopedisi, 3008 Sayılı İş Kanunu, https://ataturkansiklopedisi.gov.tr/bilgi/3008-sayili-is-kanunu/ Oxford Dictionary of English, https://www.oxfordlearnersdictionaries.com/
• T.C. Resmi Gazete, İşçi ve İşveren Sendikaları ve Sendika Birlikleri Hakkında Kanun, https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/6542.pdf.
• Uzun, M. (2024). Ezanın Türkçeleştirilmesi, https://ataturkansiklopedisi.gov.tr/bilgi/ezanin-turkcelestirilmesi/?pdf
• Yılmazkol, Ö. (2024). Özgür sinemacılar dönemi nedir? https://www.iienstitu.com/blog/sinemacilar-donemi