The Interest-Based Relations of the Ruling Elites as the Determining Main Variable in U.S.-Egypt Relations and the Hegemony

Hasan Fidan

doi:10.36484/liberal.1515093

Araştırma Makalesi

The Interest-Based Relations of the Ruling Elites as the Determining Main Variable in U.S.-Egypt Relations and the Hegemony

Yıl 2024, Sayı: 116, 135 - 157

Hasan Fidan

https://doi.org/10.36484/liberal.1515093

Öz

This study claims that the main determinant in US-Egypt relations during the Mubarak era (1981-2011) were the mutual interests of the power elites of both countries. That process which began at the political level between the two countries during the Sadat era (1970-1981), evolved into reciprocal economic and political relations among the ruling elites of both Cairo and Wahington, gaining a social dimension during the Mubarak era. The relations among the power elites of the two countries have been very influential in determining bilateral relations and foreign policy.
In this study, case analysis and process analysis research techniques have been utilized. The relations between the US and Egypt are evaluated according to the basic concepts of Neo-Gramscian theory, considering material resources, institutions, ideology, the concept of the historical bloc and hegemonic social classes. The hypothesis that the most decisive dynamic in the political determination between the US and Egypt are mutual interest relationships and ideological alignments among the hegemonic social classes will be explained on applying the Gramscian concepts onto historical and interaction between both actors.

Anahtar Kelimeler

Hegemony, US, Egypt, Power Elites, Neoliberalism

Kaynakça

Aftandilian, G. L. (1993). Egypt’s Bid For Arab Leadership: Implications For U.S. Policy, New York: Council on Foreign Relations.
Alexander, A. (2009). Mubarak in the International Arena, Rabab E. ve Marfleet P. (ed.), Egypt The Moment of Change, London: Zed Books.
Alterman, J. B. (2005). Dynamics Without Drama: New Options and Old Compromises in Egypt’s Foreign Policy, Cambridge Review of International Affairs,18: 3.
Altunışık, M. B. (2022). Mısır Dış Politikasının Toplumsal ve Bölgesel Temelleri, Ortadoğu ve Dış Politika: Arap Ülkeleri ve İsrail, M. B. Altunışık (Der.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Alsancak, N. D. (2021). Yapı, B. Sarı ve İ. E. Sula (Ed.). Kurumsal Perspektiften Temel Uluslararası İlişkiler Kavramları, (s.177-214). Ankara: Nobel Yayınevi.
Akgemci, E. (2020). Brezilya Endüstriyel Tarım Sektöründe Ulusaşırı Kapitalist Sınıf Oluşumu ve Güney-Güney İşbirliği Sürecine Etkisi, Unpublished Phd Thesis.
Armbrus, W. (2011). Egypt: A revolution against neoliberalism? If rebellion results in a retrenchment of neoliberalism, millions will feel cheated, Aljaazere.
Augelli, E. ve Murphy, C. N. (1994). Gramsci and International Relations: a General Perspective And Example From Recent Us Policy Toward the Third World, Gill S. (ed.), Gramsci Historical Materialism and International Relations, (s.127-147). New York: Cambridge University Press.
Adam H. (2015). İsyanın Kökenleri: Kapitalizmin Ortadoğu’daki Sorunları, A. Toprak (Çev.), Ankara: NotaBene Yayınları.
Bostanoğlu, B. (2009). Uluslararası İlişkilerde Metodoloji Tartışmaları ve Robert W. Cox, Uluslararası İlişkilerde Eleştirel Kuram: Hegemonya, Medeniyet ve Robert W. Cox, (s. 15-66). Ankara: İmge Kitabevi.
Bostanoğlu, B. (2000). Türkiye ABD İlişkilerinin Politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
Bozbaş, G. (2018), Mısırda Toplum ve Siyaset: “Devrimden Darbeye Giden Sürecin Yapısal Analizi”, Ankara: Vadi Yayınları.
Brownlee, J. (2012). Democracy Prevention: The Politics of the U.S.-Egyptian Alliance, New York: Cambridge University Press.
Cook, S. A. (2012). The Struggle For Egypt: From Nasser to Tahrir Square, New York: Oxford University Press.
Ghali, B. (1997), Tariq Misr Alaa Alquds, Markaz Alahram Liltarjamat Walnashri, Altabea.
Cole, J. (2013). ‘Top ten ways Egypt actually does deeply matter to the United States’, http://www.juancole. com/2013/07 /actually-matter-united.html
Cox, R. W. (2006). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, R. Little ve M. Smith (der.), Perspectives On World Politics, (S.126-155). New York: Routledge.
Cox, R.W. (1993). Gramsci, Hegemony and International Relations: An Essay in Method, S. Gill (Ed.), Gramsci, Historical Materialism and International Relations, (s.49-66), New York: Cambridge University Press.
Cox, R. W. (1987). Production, Power and World Order: Social Forces in the Making History. New York: Columbia University Press
Demir, E. (2018). Yeni Gramscici Eleştirel Uluslararası İlişkiler Kuramı, F. Yalvaç (Der.), Tarihsel Sosyoloji ve Uluslararası İlişkiler, (s. 227-256), Nika Yayınevi: Ankara.
De Smet B. (2016). A Dialectical Pedagogy of Revolt: Gramsci, Vygotsky, and the Egyptian Revolution, Boston: Brill Leiden.
De Smet, B. (2014). Revolution and Counter-Revolution in Egypt, Science & Society, 78: 1.
Erken, A. (2020). Amerika ve Modern Türkiye’nin Oluşumu: Bilim, Kültür ve Siyasal İttifaklar, (Çev.) E. Kılıç, İstanbul: Vakıf Bank Kültür Yayınları.
Erpul, O. (2021). Devlet, B. Sarı ve İ. E. Sula (Ed.), Kurumsal Perspektiften Temel Uluslararası İlişkiler Kavramları, (S.137-176). Ankara: Nobel Yayınevi.
El-Naggar, A. (2009). Economic Policy: From State Control to Decay and Corruption, R. Mahdi ve P. Marfleet (Ed.), Egypt: The Moment of Change, London-New York: Zed Books Ltd.
Fahmy, N. S. (2002). The Politics of Egypt: State Society Relationship, London and New York: Routledge
Gardner, L. C. (2011). The Road To Tahrir Square: Egypt and the United States From the Rise of Nasser to the Fall of Mubarak, New York: The New Press.
Goldschmidt, A. (2008). A Brief History of Egypt, New York: Infobase Publishing.
Gramsci, A. (2007). Hapisane Defteri: Felsefe ve Politika Sorunları, A. Cemgil (çev.). İstanbul: Belge Yayınları.
Gramsci, A. (2018). Gramsci Kitabı: Seçme Yazılar 1916-1935, David Forgacs (Hazırlayan), İbrahim Yıldız (çev.), Ankara: Dipnot Yayınları.
Gill S. (2003). Power and Resistance in the New World Order, Palgrave Macmillan.
Gill, S. (1994). Epistemology, Ontology and the Italian School, S. Gill (Ed.), Gramsci Historical Materialism and International Relations, (s.21-48). New York: Cambridge University Press.
Gill, S. (1990). American Hegemony and Trilateral Commission, Cambridge: Cambridge University Press.
Gill, S. (1994). Epistemology, Ontology and the Italian School, Stephen Gill (Ed.), Gramsci Historical Materialism and International Relations, New York: Cambridge University Press.
Gill, S. ve David, L. (1994). Global Hegemony and The Structural Power of Capital, S. Gill (Ed.), Gramsci: Historical Materialism and International Relations, (s.93-126). New York: Cambridge University Press.
Heykel, H. (1986). Öfkenin Sonbaharı: Bir Firavunun Sonu, (Çev.) A. Şişman, İstanbul: İnsan Yayınları.
Hinnebusch, R. A. (1990). The Formation of the Contemporary Egyptian State from Nasser and Sadat to Mubarak, lbrahim M. Oweiss (ed.), The Political Economy of Contemporary Egypt, Center for Contemporary Arab Studies, (s. 188-209). Washington: Georgetown University.
Hinnebusch, R. A. (1982). Children of the Elite: Political Attitudes of the Westernized Bourgeoisie in Contemporary Egypt, Middle East Journal, 36 (4), 535-561. 21/06/2014 19:49. Middle East Institute Stable URL: http://www.jstor.org/stable/4326469.
Jadallah, D. (2015). Economic Aid to Egypt: Promoting Progress or Subordination?, Class, Race and Corporate Power, 3 (2), DOI: 10.25148/CRCP.3.2.16092106
Jadallah, D. (2016). Us Economic Aid in Egypt Strategies for Democratisation and Reform in the Middle East, New York: I.B. Tauris & Co. Ltd London.
Joya A. (2018): The military and the State in Egypt: Class Formation in the Post-Arab Uprisings, British Journal of Middle Eastern Studies, https://doi.org/10.1080/13530194.2018.1509692.
Ikenberry, G. J. ve Kupchan, A. C. (1990). Socialization and Hegemonic Power, International Organization, 44, 283-315. doi:10.1017/S002081830003530X
İskenderi A. (2016). Değişim Halindeki Mısır: Bitmemiş Bir Devrime Dair Denemeler, (Çev.) O. Etiman, İstanbul: İntifada Yayınları.
Kandil, H. (2021). Mısır’da İki Devrim Arasında Ordu ve 30 Haziran 20123’ün Tahlili, Pilgir, (Çev.) A. E., Ortadoğu: Direniş, Devrim, Emperyalizm, (s. 89-145), Çetinkaya, Y. D. (der)., İstanbul: İletişim Yayınları.
Kandil, H. (2014). Soldiers, Spies And Statesmen: Egypt’s Road To Revolt, London - New York: Verso.
Kandil, H. (2012). Why did the Egyptian Middle Class March to Tahrir Square?, Mediterranean Politics, 17:2, 197-215,DOI: 10.1080/13629395.2012.694044.
Keyman, F. (2016). Eleştirel Düşünce: İletişim, Hegemonya, Kimlik/Fark, A. Eralp (Der.), Devlet, Sistem ve Kimlik: Uluslararası İlişkilerde Temel Yaklaşımlar, (s.227-260), İstanbul: İletişim Yayınları.
Kolasi, K. (2021). ABD Dış Politikasının Eleştirel Politik Ekonomisi: ABD Hegemonyasının Toplumsal Kaynakları, F. Yalvaç ve Y. Erçandırlı (Der), Eleştirel Uluslararası Politik Ekonomi: Bölgesel Dinamikler 2.Cild. (s.23-56), Ankara: Nika Yayınevi.
Koşak, Ç (2016). How does the military dominate politics in Egypt?, Unpublished Master Thesis.
Kurt, V. (2016), Otoriter Arap Rejimlerinde Değişim, Süreklilik ve Ordu: Karşılaştırmalı Perspektiften Mısır ve Suriye, Unpublished Phd Thesis.
Magd, Z. (2016). Militarizing The Nation: The Army, Business, and Revolution in Egypt, New York: Columbia University Press.
Magd, Z. (2012). The Egyptian Republic of Retired Generals, Foreign Policy, http://foreignpolicy.com/2012/05/08/the-egyptian-republic-of-retired-generals/
Magd, Z. (2013). “The Egyptian Military in Politics and the Economy: Recent History and Current Transition Status”, CMI INSIGHT, Sayı: 2.
Marfleet, P. (2009). State and Society, R. El-Mahdi and P. Marfleet (ed.), Egypt The Moment of Change, London: Zed Books.
Mitchell, T. (2002). Rule of Experts Egypt, Techno-Politics, Modernity, California: University of California Press Berkeley and Los Angeles.
Mitchell (1999) No factories, no problems: the logic of neo-liberalism in Egypt, Review of African Political Economy, 26:82, 455-468, DOI: 10.1080/03056249908704412.
Münkler, H. (2009). İmparatorluklar: Eski Roma’dan ABD’ye Dünya Egemenliğinin Mantığı, (Çev.) Z. A. Yılmazer. İstanbul: İletişim Yayınları.
Okur, M.A ve Ongur, H.Ö. (2014). Uluslararası İlişkilerde Eleştirel Teori, R. Gözen (Der.), Uluslararası İlişkiler Teorileri içinde, (s.291-324). İstanbul: İletişim Yayınları.
Osman, T. (2013). Egypt on the Brink: From Nasser to the Muslim Brotherhood, Revised and Updated, New York: Yale University Press.
Okur, M. A. (2009). Robert W. Cox, Sivil Toplum ve Medeniyetler: Posthegemonik Bir Dünya Düzeni İçin Ontolojik Arayışlar, Uluslararası İlişkilerde Eleştirel Kuram: Hegemonya, Medeniyet ve Robert W. Cox içinde (s.67-123). Ankara: İmge Kitabevi.
Roccu, R. (2021). States Business Relationship: The Global Political Economy of Subordinate Integration, R. Springborg, A. Adly, A. Gorman, T. Moustafa, A. Saad, N. Sakr ve S. Smierciak (ed.), Routledge Handbook on Contemporary Egypt, New York: Routledge.
Rupert, M. E. (1990). Producing Hegemony: State/Society Relations and the Politics of Productivity in the United States, International Studies Quarterly, 34 (4), 427–456. https://doi.org/10.2307/2600606
Mansfield, P. (2012). Ortadoğu Tarihi, (Çev.) Yolsal Ü. H, İstanbul: Say Yayınları.
McMahon, S. F. (2013), Egypt’s Social Forces, the State, and the Middle East Order, D. Tschirgi, W. Kazziha, S. F. McMahon (Ed.), Egypt’s Tahrir Revolution, Colorado: Lynne Rienner Publishers.
Turan, G. (2021). Hegemonya, B. Sarı ve İ. E. Sula (Ed.), Kurumsal Perspektiften Temel Uluslararası İlişkiler Kavramları içinde, (s.245-278). Ankara: Nobel Yayınevi.
Selim, G. M. (2020). Egyptian Foreign Policy After the 2011 Revolution: The Dynamics of Continuity and Change, British Journal of Middle Eastern Studies, DOI: 10.1080/13530194.2020.1747983
Yalvaç, F. (2016). “Eleştirel Teori”, Şaban Kardaş ve Ali Balcı (ed.), Uluslararası İlişkilere Giriş: Tarih, Teori, Kavram ve Konular, İstanbul: Küre Yayınları.
Yavuz, Y. (2018). Disipliner Neoliberalizm, F. Yalvaç (Der.). Tarihsel Sosyoloji ve Uluslararası İlişkiler, (s.257-276). Ankara: Nika Yayınevi.
Waterbury, J. (1997). Sonsuz Yanılgılar Karşısında: Hindistan, Meksika, Mısır ve Türkiye’de Kamu Girişimi ve Devlet Gücü, (Çev.) M. Mengütürk ve N. Nas, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Witty, D. M. (2023). The U.S.-Egypt Military Relationship Complexities, Contradictions, and Challenges.https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/us-egypt-military-relationship-complexities-contradictions-and-challenges.
Zaakouk, M. (1989), Power, Class and Foreign Capital Egypt: The Rise of the New Bourgeoisie, London: Zed Books.

ABD-Mısır İlişkilerinde Belirleyici Ana Değişken Olarak İktidar Seçkinleri Arasındaki İlişkiler ve Hegemonya

Yıl 2024, Sayı: 116, 135 - 157

Hasan Fidan

https://doi.org/10.36484/liberal.1515093

Öz

Bu çalışma, Hüsnü Mübarek dönemi (1981-2011) ABD-Mısır ilişkilerinde belirleyici ana değişkenin her iki ülke iktidar elitinin karşılıklı çıkar ilişkileri olduğu iddiasına dayanmaktadır. Her iki ülke arasında Sedat döneminde (1970-1981) siyasi ilişkiler düzeyinde başlayan süreç Mübarek döneminde sosyal boyut kazanarak siyasi elitler arası ekonomik ve siyasi ilişkilere evrilmiştir. İki ülkenin iktidar elitleri arasındaki ilişkiler dış politika ilişkilerinin belirlenmesinde etkili olmuştur.
Bu çalışmada vaka analizi yöntemi ve süreç analizi araştırma tekniğinden faydalanılmıştır. ABD ile Mısır arasındaki ilişkileri, Neogramşiyan kuramın temel kavramları olan maddi kaynaklar, kurumlar, ideoloji, tarihsel blok ve baskın sosyal sınıflara göre değerlendirilmektedir. ABD ile Mısır arasındaki politik belirlenimde en belirleyici dinamiğin baskın sosyal sınıflar arasındaki çıkar ilişkileri ve ideolojik uyum olduğu hipotezi açıklanacaktır.

Anahtar Kelimeler

ABD, Mısır, Hegemonya, İktidar Elitleri, Neoliberalizm

Kaynakça

Aftandilian, G. L. (1993). Egypt’s Bid For Arab Leadership: Implications For U.S. Policy, New York: Council on Foreign Relations.
Alexander, A. (2009). Mubarak in the International Arena, Rabab E. ve Marfleet P. (ed.), Egypt The Moment of Change, London: Zed Books.
Alterman, J. B. (2005). Dynamics Without Drama: New Options and Old Compromises in Egypt’s Foreign Policy, Cambridge Review of International Affairs,18: 3.
Altunışık, M. B. (2022). Mısır Dış Politikasının Toplumsal ve Bölgesel Temelleri, Ortadoğu ve Dış Politika: Arap Ülkeleri ve İsrail, M. B. Altunışık (Der.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Alsancak, N. D. (2021). Yapı, B. Sarı ve İ. E. Sula (Ed.). Kurumsal Perspektiften Temel Uluslararası İlişkiler Kavramları, (s.177-214). Ankara: Nobel Yayınevi.
Akgemci, E. (2020). Brezilya Endüstriyel Tarım Sektöründe Ulusaşırı Kapitalist Sınıf Oluşumu ve Güney-Güney İşbirliği Sürecine Etkisi, Unpublished Phd Thesis.
Armbrus, W. (2011). Egypt: A revolution against neoliberalism? If rebellion results in a retrenchment of neoliberalism, millions will feel cheated, Aljaazere.
Augelli, E. ve Murphy, C. N. (1994). Gramsci and International Relations: a General Perspective And Example From Recent Us Policy Toward the Third World, Gill S. (ed.), Gramsci Historical Materialism and International Relations, (s.127-147). New York: Cambridge University Press.
Adam H. (2015). İsyanın Kökenleri: Kapitalizmin Ortadoğu’daki Sorunları, A. Toprak (Çev.), Ankara: NotaBene Yayınları.
Bostanoğlu, B. (2009). Uluslararası İlişkilerde Metodoloji Tartışmaları ve Robert W. Cox, Uluslararası İlişkilerde Eleştirel Kuram: Hegemonya, Medeniyet ve Robert W. Cox, (s. 15-66). Ankara: İmge Kitabevi.
Bostanoğlu, B. (2000). Türkiye ABD İlişkilerinin Politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
Bozbaş, G. (2018), Mısırda Toplum ve Siyaset: “Devrimden Darbeye Giden Sürecin Yapısal Analizi”, Ankara: Vadi Yayınları.
Brownlee, J. (2012). Democracy Prevention: The Politics of the U.S.-Egyptian Alliance, New York: Cambridge University Press.
Cook, S. A. (2012). The Struggle For Egypt: From Nasser to Tahrir Square, New York: Oxford University Press.
Ghali, B. (1997), Tariq Misr Alaa Alquds, Markaz Alahram Liltarjamat Walnashri, Altabea.
Cole, J. (2013). ‘Top ten ways Egypt actually does deeply matter to the United States’, http://www.juancole. com/2013/07 /actually-matter-united.html
Cox, R. W. (2006). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, R. Little ve M. Smith (der.), Perspectives On World Politics, (S.126-155). New York: Routledge.
Cox, R.W. (1993). Gramsci, Hegemony and International Relations: An Essay in Method, S. Gill (Ed.), Gramsci, Historical Materialism and International Relations, (s.49-66), New York: Cambridge University Press.
Cox, R. W. (1987). Production, Power and World Order: Social Forces in the Making History. New York: Columbia University Press
Demir, E. (2018). Yeni Gramscici Eleştirel Uluslararası İlişkiler Kuramı, F. Yalvaç (Der.), Tarihsel Sosyoloji ve Uluslararası İlişkiler, (s. 227-256), Nika Yayınevi: Ankara.
De Smet B. (2016). A Dialectical Pedagogy of Revolt: Gramsci, Vygotsky, and the Egyptian Revolution, Boston: Brill Leiden.
De Smet, B. (2014). Revolution and Counter-Revolution in Egypt, Science & Society, 78: 1.
Erken, A. (2020). Amerika ve Modern Türkiye’nin Oluşumu: Bilim, Kültür ve Siyasal İttifaklar, (Çev.) E. Kılıç, İstanbul: Vakıf Bank Kültür Yayınları.
Erpul, O. (2021). Devlet, B. Sarı ve İ. E. Sula (Ed.), Kurumsal Perspektiften Temel Uluslararası İlişkiler Kavramları, (S.137-176). Ankara: Nobel Yayınevi.
El-Naggar, A. (2009). Economic Policy: From State Control to Decay and Corruption, R. Mahdi ve P. Marfleet (Ed.), Egypt: The Moment of Change, London-New York: Zed Books Ltd.
Fahmy, N. S. (2002). The Politics of Egypt: State Society Relationship, London and New York: Routledge
Gardner, L. C. (2011). The Road To Tahrir Square: Egypt and the United States From the Rise of Nasser to the Fall of Mubarak, New York: The New Press.
Goldschmidt, A. (2008). A Brief History of Egypt, New York: Infobase Publishing.
Gramsci, A. (2007). Hapisane Defteri: Felsefe ve Politika Sorunları, A. Cemgil (çev.). İstanbul: Belge Yayınları.
Gramsci, A. (2018). Gramsci Kitabı: Seçme Yazılar 1916-1935, David Forgacs (Hazırlayan), İbrahim Yıldız (çev.), Ankara: Dipnot Yayınları.
Gill S. (2003). Power and Resistance in the New World Order, Palgrave Macmillan.
Gill, S. (1994). Epistemology, Ontology and the Italian School, S. Gill (Ed.), Gramsci Historical Materialism and International Relations, (s.21-48). New York: Cambridge University Press.
Gill, S. (1990). American Hegemony and Trilateral Commission, Cambridge: Cambridge University Press.
Gill, S. (1994). Epistemology, Ontology and the Italian School, Stephen Gill (Ed.), Gramsci Historical Materialism and International Relations, New York: Cambridge University Press.
Gill, S. ve David, L. (1994). Global Hegemony and The Structural Power of Capital, S. Gill (Ed.), Gramsci: Historical Materialism and International Relations, (s.93-126). New York: Cambridge University Press.
Heykel, H. (1986). Öfkenin Sonbaharı: Bir Firavunun Sonu, (Çev.) A. Şişman, İstanbul: İnsan Yayınları.
Hinnebusch, R. A. (1990). The Formation of the Contemporary Egyptian State from Nasser and Sadat to Mubarak, lbrahim M. Oweiss (ed.), The Political Economy of Contemporary Egypt, Center for Contemporary Arab Studies, (s. 188-209). Washington: Georgetown University.
Hinnebusch, R. A. (1982). Children of the Elite: Political Attitudes of the Westernized Bourgeoisie in Contemporary Egypt, Middle East Journal, 36 (4), 535-561. 21/06/2014 19:49. Middle East Institute Stable URL: http://www.jstor.org/stable/4326469.
Jadallah, D. (2015). Economic Aid to Egypt: Promoting Progress or Subordination?, Class, Race and Corporate Power, 3 (2), DOI: 10.25148/CRCP.3.2.16092106
Jadallah, D. (2016). Us Economic Aid in Egypt Strategies for Democratisation and Reform in the Middle East, New York: I.B. Tauris & Co. Ltd London.
Joya A. (2018): The military and the State in Egypt: Class Formation in the Post-Arab Uprisings, British Journal of Middle Eastern Studies, https://doi.org/10.1080/13530194.2018.1509692.
Ikenberry, G. J. ve Kupchan, A. C. (1990). Socialization and Hegemonic Power, International Organization, 44, 283-315. doi:10.1017/S002081830003530X
İskenderi A. (2016). Değişim Halindeki Mısır: Bitmemiş Bir Devrime Dair Denemeler, (Çev.) O. Etiman, İstanbul: İntifada Yayınları.
Kandil, H. (2021). Mısır’da İki Devrim Arasında Ordu ve 30 Haziran 20123’ün Tahlili, Pilgir, (Çev.) A. E., Ortadoğu: Direniş, Devrim, Emperyalizm, (s. 89-145), Çetinkaya, Y. D. (der)., İstanbul: İletişim Yayınları.
Kandil, H. (2014). Soldiers, Spies And Statesmen: Egypt’s Road To Revolt, London - New York: Verso.
Kandil, H. (2012). Why did the Egyptian Middle Class March to Tahrir Square?, Mediterranean Politics, 17:2, 197-215,DOI: 10.1080/13629395.2012.694044.
Keyman, F. (2016). Eleştirel Düşünce: İletişim, Hegemonya, Kimlik/Fark, A. Eralp (Der.), Devlet, Sistem ve Kimlik: Uluslararası İlişkilerde Temel Yaklaşımlar, (s.227-260), İstanbul: İletişim Yayınları.
Kolasi, K. (2021). ABD Dış Politikasının Eleştirel Politik Ekonomisi: ABD Hegemonyasının Toplumsal Kaynakları, F. Yalvaç ve Y. Erçandırlı (Der), Eleştirel Uluslararası Politik Ekonomi: Bölgesel Dinamikler 2.Cild. (s.23-56), Ankara: Nika Yayınevi.
Koşak, Ç (2016). How does the military dominate politics in Egypt?, Unpublished Master Thesis.
Kurt, V. (2016), Otoriter Arap Rejimlerinde Değişim, Süreklilik ve Ordu: Karşılaştırmalı Perspektiften Mısır ve Suriye, Unpublished Phd Thesis.
Magd, Z. (2016). Militarizing The Nation: The Army, Business, and Revolution in Egypt, New York: Columbia University Press.
Magd, Z. (2012). The Egyptian Republic of Retired Generals, Foreign Policy, http://foreignpolicy.com/2012/05/08/the-egyptian-republic-of-retired-generals/
Magd, Z. (2013). “The Egyptian Military in Politics and the Economy: Recent History and Current Transition Status”, CMI INSIGHT, Sayı: 2.
Marfleet, P. (2009). State and Society, R. El-Mahdi and P. Marfleet (ed.), Egypt The Moment of Change, London: Zed Books.
Mitchell, T. (2002). Rule of Experts Egypt, Techno-Politics, Modernity, California: University of California Press Berkeley and Los Angeles.
Mitchell (1999) No factories, no problems: the logic of neo-liberalism in Egypt, Review of African Political Economy, 26:82, 455-468, DOI: 10.1080/03056249908704412.
Münkler, H. (2009). İmparatorluklar: Eski Roma’dan ABD’ye Dünya Egemenliğinin Mantığı, (Çev.) Z. A. Yılmazer. İstanbul: İletişim Yayınları.
Okur, M.A ve Ongur, H.Ö. (2014). Uluslararası İlişkilerde Eleştirel Teori, R. Gözen (Der.), Uluslararası İlişkiler Teorileri içinde, (s.291-324). İstanbul: İletişim Yayınları.
Osman, T. (2013). Egypt on the Brink: From Nasser to the Muslim Brotherhood, Revised and Updated, New York: Yale University Press.
Okur, M. A. (2009). Robert W. Cox, Sivil Toplum ve Medeniyetler: Posthegemonik Bir Dünya Düzeni İçin Ontolojik Arayışlar, Uluslararası İlişkilerde Eleştirel Kuram: Hegemonya, Medeniyet ve Robert W. Cox içinde (s.67-123). Ankara: İmge Kitabevi.
Roccu, R. (2021). States Business Relationship: The Global Political Economy of Subordinate Integration, R. Springborg, A. Adly, A. Gorman, T. Moustafa, A. Saad, N. Sakr ve S. Smierciak (ed.), Routledge Handbook on Contemporary Egypt, New York: Routledge.
Rupert, M. E. (1990). Producing Hegemony: State/Society Relations and the Politics of Productivity in the United States, International Studies Quarterly, 34 (4), 427–456. https://doi.org/10.2307/2600606
Mansfield, P. (2012). Ortadoğu Tarihi, (Çev.) Yolsal Ü. H, İstanbul: Say Yayınları.
McMahon, S. F. (2013), Egypt’s Social Forces, the State, and the Middle East Order, D. Tschirgi, W. Kazziha, S. F. McMahon (Ed.), Egypt’s Tahrir Revolution, Colorado: Lynne Rienner Publishers.
Turan, G. (2021). Hegemonya, B. Sarı ve İ. E. Sula (Ed.), Kurumsal Perspektiften Temel Uluslararası İlişkiler Kavramları içinde, (s.245-278). Ankara: Nobel Yayınevi.
Selim, G. M. (2020). Egyptian Foreign Policy After the 2011 Revolution: The Dynamics of Continuity and Change, British Journal of Middle Eastern Studies, DOI: 10.1080/13530194.2020.1747983
Yalvaç, F. (2016). “Eleştirel Teori”, Şaban Kardaş ve Ali Balcı (ed.), Uluslararası İlişkilere Giriş: Tarih, Teori, Kavram ve Konular, İstanbul: Küre Yayınları.
Yavuz, Y. (2018). Disipliner Neoliberalizm, F. Yalvaç (Der.). Tarihsel Sosyoloji ve Uluslararası İlişkiler, (s.257-276). Ankara: Nika Yayınevi.
Waterbury, J. (1997). Sonsuz Yanılgılar Karşısında: Hindistan, Meksika, Mısır ve Türkiye’de Kamu Girişimi ve Devlet Gücü, (Çev.) M. Mengütürk ve N. Nas, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Witty, D. M. (2023). The U.S.-Egypt Military Relationship Complexities, Contradictions, and Challenges.https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/us-egypt-military-relationship-complexities-contradictions-and-challenges.
Zaakouk, M. (1989), Power, Class and Foreign Capital Egypt: The Rise of the New Bourgeoisie, London: Zed Books.

Toplam 71 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	İngilizce
Konular	Uluslararası Siyaset
Bölüm	Araştırma
Yazarlar	Hasan Fidan 0009-0006-8113-8643
Erken Görünüm Tarihi	2 Ocak 2025
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi	12 Temmuz 2024
Kabul Tarihi	3 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2024 Sayı: 116

Kaynak Göster

APA	Fidan, H. (2025). The Interest-Based Relations of the Ruling Elites as the Determining Main Variable in U.S.-Egypt Relations and the Hegemony. Liberal Düşünce Dergisi(116), 135-157. https://doi.org/10.36484/liberal.1515093

Kapak Resmi İndir

Makale Dosyaları

Tam Metin