Sağ Siyasetin Ontolojik Grameri

Yıl 2024, Sayı: 116, 101 - 116

Mehmet Ulukütük

https://doi.org/10.36484/liberal.1519230

Öz

Sağ siyasetin ontolojik gramerini anlamayı ve anlamlandırmayı amaçlayan bu makalede öncelikle ontolojik gramer kavramı üzerinde durulacaktır. Ontolojik gramer Martin Heidegger’in ontolojik yaklaşımıyla, Wittgenstein’ın gramer tahlilleri temel alınarak sağ siyasetin ontolojik grameri teorik olarak soruşturulmaya çalışılacaktır. Sağ siyasetin, dil ve söylem düzeyinde ontolojik bir gramere göre kendini ifade ettiğini, özellikle dilin bedenlenmesini ve sekülerleşmesini kendisine temel alan solun söz konusu ontolojik gramere nufüz edememesini, bir anlamsızlık durumuyla nitelendirdiği iddia edilmektedir. Sağ siyasetin, din ve devlet merkezli gramerinin öncelikle içerdiği ontolojik imaların anlaşılması gerekmektedir. Bu nedenle sağ siyasetin temellendirdiği bakış açısı açıklığa kavuşturulmalıdır. Aynı şekilde sağ siyasetin dil ve söylem düzeyinde anlaşılmasının yollarından birinin de Wittgensteincı anlamda dil oyunları, yaşam formları ve aile benzerliklerinin anlaşılmasından geçmesi gerektiği önerilmektedir. Bu makale sağ siyasetin ontolojik gramerinin sağ siyaset üzerine yapılan araştırmalarda şu ana kadar büyük oranda ihmal edildiğini iddia etmektedir. Bu ihmalin şu âna kadar sağ siyaseti, solun politik ve toplumsal kategorilerine indirgenmesine ve eleştirilmesine neden olduğu tespitini yapmaktadır. Sonuç olarak sağ siyasetin onu var eden ontolojik koşullar ile dil ve söylemini inşa eden grameri anlaşılmadan değerlendirilemeyeceği iddia edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sağ Siyaset, Ontolojik gramer, Wittgenstein, Heidegger, Dil oyunları, Yaşam formları

Ontological Grammar of Right Wing Politics

Öz

In this article, which aims to understand and make sense of the ontological grammar of right wing politics, firstly the concept of ontological grammar will be emphasized. Ontological grammar with the ontological approach of Martin Heidegger, the ontological grammar of right wing politics will be investigated theoretically based on Wittgenstein’s grammatical analyzes. It is claimed that right-wing politics at the level of language and discourse essentially expresses itself according to an ontological grammar, but that the left, which takes the embodiment and secularization of language as its basis, characterizes the inability to penetrate the ontological grammar with a state of meaninglessness. The ontological implications of right-wing politics,
religion and state-centered grammar must first be comprehended. For this, the foundations of the view of right-wing politics view of existence should be clarified. Likewise, it is suggested that one of the ways to understand right-wing politics at the level of language and discourse should be through understanding language games, life forms and family resemblances in the Wittgensteinian sense. This article claims that the ontological grammar of right wing politics has been largely neglected in research of right wing politics so far. He finds that this negligence has caused right-wing politics to be easily reduced and criticized according to the political and social categories of the left. As a result, he claims that right-wing politics cannot be
comprehended without understanding the ontological conditions and language that created it and the grammar that builds its discourse.

Anahtar Kelimeler

Right Wing Politics, Ontological Grammar, Wittgenstein, Heidegger, Language Games, Life Forms.

Kaynakça

• Akın M.H. & Coşkun, B. (2017). “Türkiye Siyasi Kültüründe Sağ-Sol Ayrımı ve Milli Görüş”, Turkish Studies -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 12/8, ss. 1-10.
• Arslan, Hüsamettin, (2009). Jöntürkler, Jönkürtler, Muhafazakârlar/Meçhul Okurla Söyleşiler, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
• Barfield, Owen. (2019). Anlamın Yeniden Keşfi, Çev. Tahir Uluç, İstanbul: Ketebe Yayınları.
• Barfield, Owen. (2020). Görünüşleri Kurtarmak Putperestlik Üzerine Bir Çalışma, Çev. Orhan Tuncay, İstanbul: Ketebe Yayınları.
• Bobbio, Noberto. (1999). Sağ ve Sol: Bir Politik Ayırımın Anlamı, Çev. Zühal Yılmaz, Ankara: Dost Yayınları.
• Bora, Tanıl. (1998). Türk Sağının Üç Hali: Milliyetçilik, Muhafazakârlık, İslamcılık. İstanbul: Birikim Yayınları.
• Borges, Jorge Luis, (1995) “Averroes’s Search”, Collected Fictions, trans. Andrew Hurley New York. Viking Press.
• Bourdieu, Pierre, (2018). Heidegger’in Politik Ontolojisi, Çev. Aslı Sümer, İstanbul: Monokl Yayınları.
• Cerbone, D. (2003). “The Limits of Conservatism: Wittgenstein on “Our Life” and “Our Concepts”, The Grammar of Politics: Wittgenstein and Political Philosophy, Ed. Heyes C. Ithaca and London: Cornell University Press, pp. 43-62.
• Çakmak, Cengiz, (2015). “Asâdan Böceğe Politikyargı ve Felsefe”, Felsefe Arkivi, 43. Sayı, ss. 17-23.
• Çelik, Ömer, (2002), “Siyasal Dilin Stratejik Röntgeni”, İslamiyât V, Sayı: 2, ss. 15-19.
• Demir, Ömer. (1997), Bilim Felsefesi, Ankara: Vadi Yayınları.
• Demirel, Tanel (2009), “1946-1980 Döneminde Sol ve Sağ”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Dönemler ve Zihniyetler, İstanbul: İletişim Yayınları, ss. 413-450.
• Demirhan, Ahmet, (2019). Göbeğini Kaşıyan Adamın Psikanalizi Sol Muhayyile Üzerine Yazılar, Ankara: Vadi Yayınları.
• Derrida, Jacques, (2006). Gün Doğmadan: ]acques Derrida Elisabeth Roudinesco ile Konuşma, Çev. Kenan Sarıalioğlu, İstanbul: Dharma Yayınları.
• Ellul, Jacques, (2012). Sözün Düşüşü, Çev. Hüsamettin Arslan, İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Escoubas, Eliane (1993). “Ontology of Language and Ontology of Translation in Heidegger”, Reading Heidegger: Commemorations, ed. by John SALLIS, Bloomington and Indianapolis 1993, Indiana University Press, ss. 341-351.
• Fery, L. & Renault, Alain, (2015). Siyaset Felsefesi, Çev. Ertuğrul Cenk Gürcan & Murat Erşen, İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Foucault, Michél, (2001). Kelimeler ve Şeyler İnsan Bilimlerinin Bir Arkeolojisi, Çev. Mehmet Ali KIlıçbay, Ankara: İmge Yayınları.
• Grazia, Margreta de. (1980). “The Secularization of Language in the Seventeenth Century”, Journal of the History of Ideas 41, 319-329.
• Heidegger, Martin, (2015). Hümanizm Üzerine Über den Humanismus, Çev. Yusuf Örnek, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
• Heidegger, Martin, (2011). Poetry, Language, Thought, Çev. Albert Hofstadter, New York: Perennial Classics.
• Kocabaş, Şakir, (2009). İfadelerin Gramatik Ayırımı, İstanbul: Küre Yayınları.
• Kot, Zeynep, (2020). Heidegger Sarkacı Metafor Kavramının Arkeolojisi, İstanbul: Ketebe Yayınları.
• Öz, Yusuf, (2013). Politics of Grammar: A Comparison of Wittgenstein and Foucault, Vanderbilt University, Doktora Tezi, Nashville, Tennessee.
• Öz, Yusuf, (2019). “Grammar and Power in Wittgenstein and Foucault”, Humanitas, 7/14, ss. 423-436.
• Scruton, Roger, (2022). Soytarılar, Dolandırıcılar, Yaygaracılar: Yeni Sol Düşünürleri, Çev. & Ed. Barış Timur, Kemal Tokgöz, Enes Gider, Ömer Alkan, Ankara: Fihrist Yayınları.
• Şenel, Adam, (1968). Sağcı Düşünüşün Kritik Tarihi, Ankara: Doğan Kitapevi.
• Ulukütük, Mehmet, (2012). “Dinin Grameri versus Felsefesinin Mantığı: İslam Düşüncesinde Dinî ve Felsefî Epistemeler Gerilimin Mantıksal ve Gramatik Temelleri”, İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, cilt: III, sayı: 2, ss. 135-162.
• Uslu, M. Tolga, (2017). Muhafazakâr Bir Kimlik Ögesi Olarak Osmanlıcılık: Günümüzde Osmanlıya Yapılan Atfın Antropolojik Değerlendirmesi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
• Utku, Ali, (2009). Ludwig Wittgesntein Erken Döneminde Dilin Sınırları ve Felsefe, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Uysal, Ömer Faruk, (2024). Komüniteryanizmin Siyasal Ontolojisi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
• Wittgenstein, Ludwig. (2007). Felsefi Soruşturmalar, Çev. Haluk Barışcan, İstanbul: Metis Yayınları.