Fars edebiyatında "Sirâcî" mahlasını kullanan 8 kadar şair bulunmaktadır.
Bunlar, divanları bugün de mevcut olan Sirâcî-i Sigzî (m.XIII.asır) ve
Sirâcî-i Kumrî ( Sirâc-i Kumrî, XIII) ile hayatları ve şiirleri hakkında
tezkirelerde birkaç satır bilgi bulunan Sirâcî-i îsfarâyinî(XII), Sirâcî-i Balhî
(XII), Sirâcî-i Horâsânî (XII), Sirâcî-i Işfahânî, Sirâcî-i Buhârî 1 ve bu makalede
anlatılacak olan Sirâcî (XV) dir.
Söz konusu Sirâcî'nin; kaside, terkib-i bend, mesnevi, terci-i bcnd, kıta,
muhammes, gazel, rubai ve müfred nazım şekillerindeki şiirlerden oluşan
divanının bir yazma nüshası Nuruosmaniye kütüphanesi nu. 3826'da kayıtlı
bulunmaktadır. 2500'e yakın bey iti içeren bu yazma, ilk olarak Ahmed Ateş
tarafından önemli görülerek tavsif edilmiştir^. Yapılan bütün araştırmalara
rağmen divanından başka hiçbir kaynakta bu şairin adı, hayatı, kişiliği ve sanatı
hakkında bilgi bulunamamıştır. Burada bunun sebeplerinin neler olabileceği
hususuna değinmeden önce şair Sirâcî'nin hayatı ve kişiliği üzerinde
durulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Fars Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1989 Sayı: 17 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.